پاورپوینت کامل روزه و تقرب ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روزه و تقرب ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روزه و تقرب ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روزه و تقرب ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

ماه رمضان بهار قرآن است. بندگان خدا برای رسیدن به پیشگاه قرب الهی از دیگر
ماه ها به قرآن رو می آورند تا تاریکی ها را از خود بزدایند و به وادی نور و معنویت
نزدیک شوند. آن ها شور خود را با عشق الهی عجین میکنند تا فیض او را نصیب خویش
سازند. جوان با دل پاک و بی آلایشش می تواند بیشترین بهره های معنوی را دراین ماه
ازآن خود ساخته و خود را در پناه قرب الهی برای همیشه قرار بدهد. در این شماره برای
آشنایی بیشتر جوانان عزیز با ماه رحمت و برکت و آمادگی حضور در میهمانی خداوند گفت
و گویی که با جناب آقای عبداللهیان انجام شده است را تقدیم می داریم.

بشارت: هرکسی در ماه رمضان احساس خاص و متفاوتی با دیگر ماهه دارد، به نظر شما
این احساس خاص از کجا پیدا می شود ؟

فضائل بسیاری برای ماه مبارک رمضان ذکر شده است. بالاترین این فضائل را پیامبر اکرم
در خطبه ای در جمعه آخر شعبان فرمودند که:« مردم ماه خداوند با برکت و رحمت و
مغفرت به سوی شما می آید. ماهی که نفس هایتان درآن تسبیح وخوابتان درآن عبادت است
ودرآن ماه شما میهمان خداوند می باشید». لذا بزرگترین فضیلت ماه مبارک این است که
روزه دار در جوار قرب الهی قرار می گیرد و این احساس خاصی را که می قرمایید ناشی از
همین حالت است.

بشارت: منظورتان از اینکه می فرمایید در ماه مبارک رمضان انسانها در حال تقرب به
خداوند هستند چیست ؟

در مکتب تربیتی وسیر و سلوکی ائمه طاهرین بر تقرب خداوند تکیه فراوان شده است
؛ به گونه ای که می توان تقرب را محور تمام توصیههای آن بزرگواران دانست ولذا درک
راههای تقرب و اینکه بر اثر تقرب چه اثاری در انسان پدید می آید از مطالب بسیار
ارزنده است که می تواند راه گشای انسان در امور معنوی باشد. بدین جهت توجه به«
قانون تقرب» و ارتباط آن با ماه مبارک رمضان میتواند کاملا اهمیت روزه و روزه داری
را آشکار سازد.

بشارت: اگر ممکن است درباره« قانون تقرب» هم توضیحی بفرمایید.

درک و توجه به این قانون در تمام مطالب ومعارف دینی سودمند است.« قانون تقرب»
عبارت است از اینکه در جهان، به طورکلی تاثیر پذیری بستگی به دوشرط اساسی دارد: اول
توانایی فاعل (تاثیر گذار). به این معنا که کسی که می خواهد کاری را انجام دهد یا
اثری بگذارد باید قدرت انجام آن را داشته باشد. مثلا اگر بخواهیم آهنی را گداخته
کنیم، با آتش چوب کبریت نمی شود، زیرا فاعل یعنی چوب کبریت توانایی انجام این کار
را ندارد. دوم شایستگی قابل (تاثیر پذیر). طرفی که می خواهد چیزی را دریافت کند
لازم است آمادگی ها و شرایطی را دارا باشد که مهمترین آنها این است که تاثیر پذیر
در قرب و نزدیکی موثر قرار بگیرد. مثلا آهن در کنار آتش واقع شود، تا بتواند
حرارت آتش را دریافت کند و همین همجواری تاثیر پذیر با تاثیر گذار است که دریافت
اثر را حتمی و دائمی می گرداند.

حال وجود این دو شرط اساسی را در ارتباط انسان با خداوند ملاحظه میکنیم و می بینیم
که همه کمالات در ذات اقدس الهی به نحو تمام و کمال وجود دارد. بنابر این در ناحیه
خداوند که دهنده فیض و اثرگذار است، هیچ گونه کمبود ونقصی وجود ندارد و اوبرهمه
کارها تواناست. می ماند طرف تاثیرپاذیر، یعنی انسانها، که اگر تقرب به خداوند پیدا
کنند، در این صورت فیض از ناحیه خداوند، بدون تردید، به سوی آنها سرازیر خواهد شد.
این فیض از ناحیه خداوند بدون تردید، به سوی انها سرازیر خواهد شد. این فیض
می تواند به صورت مغفرت و آمرزش گناهان یاهدایت و ایمان، توفیقات الهی، توکل، توحید
و سایرکمالات باشد. بنابراین انسان در مدّتی که قرب خود را با خداوند حفظ می کند در
حال دریافت فیض است. مثلاً اگر انسان چند دقیقه دعا می خواند به صرف شروع دعا، فیض
از ناحیه خداوند به سوی انسان نازل می شود، تا زمانی که حال دعا ادامه داشته باشد.
همچنین حالت نماز خواندن که در آن هر قدر که انسان نماز بخواند مشمول رحمت خداوند
قرار می گیرد. این مطلبی است که در آن نباید هیچگونه تردیدی روا داشت.

بشارت: لطفاً بفرمایید که آیا تقرّب به خداوند انواع گوناگونی دارد یا یک نوع است؟

در کلّ سه نوع تقرّب داریم که ارتباط با خداوند فقط یک نوع آن متصوّر است. نوع اول
قرب مکانی است که به معنای نزدیک بودن شیئی به شیئی دیگر نسبت به مکان است. برای
مثال، امام جماعتی که در محراب نماز ایستاده است به محراب نزدیکر است تا افرادی که
پشت سر او ایستاده اند. دوم قرب زمانی است که نزدیکی و دوری اشخاص نسبت به زمان
سنجیده می شود. مانند این که اصحاب پیامبر اکرم (ص) به آن حضرت نزدیک تر بوده اند
تا دیگران که در زمان های بعدی قرار دارند. سوّم قرب معنوی است. البته در ارتباط با
خداوند قرب زمانی و مکانی معنا ندارد؛ زیرا خداوند متصوّر است قرب معنوی است و قرب
معنوی خود نیز بر سه نوع است:

۱. قرب افعالی (رفتار خدایی داشتن)

۲. قرب ذاتی (شخصیت الهی داشتن)

۳. قرب صفاتی (خصلت ها و روحیات خدایی داشتن)

ما در این بحث به قرب افعای نظر داریم و تقرّب افعالی عبارت است از این که انسان
درحال اطاعت پروردگار باشد و در این صورت است که درحال تقرّب و دریافت فیض وکمال
می باشد. از این رو همه اطاعت های پروردگار، مثل نماز، روزه، دعا و… انسان را در
حال قرب و مورد نظر خاص و عنایت پروردگار قرار می دهد.

بشارت: چنان که از این بحث بر می آید باید ارتباطی بین روزه و تقرّب به خداوند وجود
داشته باشد، این ارتباط چگونه است؟

فضیلت بزرگ روزه گرفتن این است که انسان از لحظه ای که نیت روزه گرفتن می کند وارد
حالت قرب به خداوند می شود، که آغاز این حالت از طلوع فجر است و تا مغر