پاورپوینت کامل تابلوی زیبا ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تابلوی زیبا ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تابلوی زیبا ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تابلوی زیبا ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

حضرت آیت اللّه العظمی سید ابراهیم علم الهدی(دام ظله) از بارزترین شاگردان آیت
اللّه میلانی(ره) می باشند. پس از ارتحال آیت اللّه العظمی میلانی(ره)، حوزه درسی
آن بزرگوار به حضرت آیت اللّه علم الهدی منتقل شد که تاکنون مشتاقان مکتب فقهی و
اصولی آن مرحوم، از محضر ایشان بهرمند می گردند.

ایشان خاطره قرآنی ذیل را از آن بزرگوار یادآور شدند.

این جانب مدت سی وسه سال زیر نظر آیت اللّه میلانی(ره) به تحصیل و تدریس پرداختم،
در تمام این مدت وارستگی، زهد و ابعاد وسیع معنوی ایشان، مایه اعجاب من بود. بخصوص
سیر و سلوک عملی ایشان که حاکی از روحی بلند و ریاضت کشیده داشت و بی اعتنایی فوق
العاده ایشان به دنیا از مظاهر آن بود. یادم هست ایشان با همه جلالت قدر و منزلت
والایی که داشت، تابلویی را در اتاق کار منزل در محل مناسبی نصب کرده بود که با خط
زیبا و دل نشین این آیه درج شده بود: «اَلا بِذِکرِ اللّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ»*
می فرمودند این کار را برای این کرده ام تا از هرطرف که وارد می شوم چشمم به این
آیه بیفتد تا از ذکر و یاد خدا همواره بهره مند گردم.

*. همانا دلها بیاد خدا آرام گیرد، (سوره رعد، آیه ۲۸)

گُلی سوخته، برکاسه سری

مصطفی رحماندوست

روی زمین پوشیده از تکه های سفال بود. گویی که باد، همه ظرفهای سفالین دنیا را به
آنجا آورده بود تا به زمین بزند و بشکند.

مرد، چنگی به انبوه موهای جو گندمی سرش کشید و نشست. «تق»! قطعه شکسته شده ای از یک
ظرف سفالی شکسته، زیر پایش ماند و شکسته تر شد. او که هنگام راه رفتن سعی می کرد پا
برقطعه های درشت سفالهای شکسته نگذارد، ابتدا این بی احتیاطی را برخود نبخشید، امّا
بعد، خود را دلداری داد: من که نمی خواستم این تکه سفال زیر پایم شکسته تر شود.

ـ هرقطعه از این سفالها برگی است از تاریخ این شهر ویران شده و تو با پای خود یکی
از این برگهای گویا را پاره کردی.

و به خودش پاسخ داد؛ این همه برگ! این انبوهِ سند گویا. مگر می شود این همه را به
هم چسباند تا از این اوراق پراکنده کتابی ساخت؟

مرد دستش را دراز کرد و تکه سفال شکسته درشت دیگری را که نیمی از آن در خاک بود، به
نرمی و مراقبت از دل خاک بیرون کشید. اندکی آن سوتر، تکه ای دیگر بود، هردو تکه،
پاره هایی از یک ظرف شکسته شده بودند. شوق کشف شخصی دلش را لرزاند. چشمهای جستجوگرش
را چرخاند تا تکّه سوّمی پیدا کند و نکرد. آن دو قطعه را کنار هم قرار داد. گوشه
کاسه ای بود و شاید جام شرابی!

کارگری که از کارگاه سفالگریش بیرون آمده بود، رو به استادش کرد و گفت: «مزد امروزم
را نمی دهی؟» استاد با اکراه سه سکّه به او داد و گفت: «کارت خوب است، کاش…»

حرفش تمام نشده بود که کارگر وسط کلام استادش پرید و با خنده های مستانه گفت: «…کاش
پولت را جمع می کردی و برای خودت کارگاهی می ساختی. حیف تو نیست که در این جامها
باده می نوشی؟ کاش…، استاد بس نمی کنی؟ همه کارگران شهر روزها می کوشند و شبها
می نوشند. اگر در شهر به این زیبایی و ثروتمندی ننوشم، چه کنم؟»

استاد گفت: شهر به این زیبایی از خاک خدا روییده، خاکی که دستهای من و تو ـ با
قدرتی که خدا به آنها داده ـ بعد از گِل کردن به صورت ظرف سفالینی پرداختش می کنند
تا از دورترین شهرها برای خریدش بیایند. خاکی که تخمک وجود همه، حتی تو و خانه آخر
همه، حتی من است!

کارگر خندید و گفت: غصه خودت را بخور که پیر شده ای و زودتر از همه خاک می شوی.

ـ خا می شوم؛ بلی؛ در این شکی نیست و بعد از آن شاید روزی کارگر کوزه گری خاکم را
گِل کند و کاسه یا کوزه ای سفالی بسازد. کارگر خندید: وصیت کن که از قلم پا و دستت
کوزه بسازند و از خاک جمجمه سرت، کاسه.

ـ کاسه از سرم؟

کارگر پولها را توی کیسه ای که به گردن آویخته بود ریخت و رفت که برود.