پاورپوینت کامل بستر نور ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بستر نور ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بستر نور ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بستر نور ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

«و العصر إنّ الانسان لفی خُسر…؛

به عصر سوگند انسان ها همه در زیان به سر می برند جز آنان که گرویدند و کارهای
شایسته کردند. و یکدیگر را به حقّ و صبر سفارش کردند».

«عصر» در لغت به معنای عصاره و فشرده هر چیز است. مانند جامه که پس از شستن
می فشرند تا آب آن خارج شود و در کاربرد زبان به معنای عصر هر روز یا زمانه و دوران
آمده است۱. چرا قرآن به عصر و زمانه سوگند یاد می کند؟

قرآن گاه به شب سوگند می خورد، (و اللیل) گاه به روز، (و النهار) گاه به بخشی از
روز، مانند: بامداد (و الصبح) و سپیده دم (و الفجر) که تفاوت بیانی در هر یک از این
سوگند ها با توجّه به مسائلی که پس از آنها مطرح می شود، معنا می یابد.

به هر روی ما در این سوره از یک سو با عصر و زمان روبرو هستیم و از سوی دیگر با
انسان و بزرگ ترین بحران هایش؛ بحران هایی که همه استعداد ها، سرمایه ها، امکانات،
فرصت ها و دارایی های او را می بلعد.

براستی مگر او چه چیزی را از دست داد که چنین در خسارت به سر می برد؟

از همراه آمدن دو واژه «عصر» و «خُسر» در آیات اول و دوم می فهمیم که این خسارت
هرچه باشد، ریشه در عصر دارد. عصری که عصاره اعمال انسان است. عصری که شیره جان و
عصاره همه سرمایه ها و استعداد های انسان را می مکد و در خود مدفون می سازد.

انسان ها درباره زمان و شرایط آن دیدگاههای گوناگونی دارند:

۱. بسیاری همه بدبختی ها، تیره روزی ها، شکست ها و ناکامی های خود را به گردن
زمانه می اندازند. حتّی زمان و شرایط آن را عامل نابودی خویش به حساب می آورند.
«…نَمُوتُ وَ نَحْیا وَ ما یهْلِکُنا إِلاّ الدَّهر؛ می میریم و زنده می گردیم حال
آن که چیزی به جز روزگار ما را نابود نمی کند».(سور جاثیه، آی ۲۴)

۲. گروهی حتی اراده انسان ها را مقهور و مغلوب شرایط اجتماعی و اقتصادی می دانند و
به نوعی به جبر تخلف ناپذیر اجتماعی گردن نهاده اند.

قرآن با سوگند خوردن به عصر و زمانه (والعصر) اولاً؛ زمان و شرایط آن را به عنوان
یک عامل جبری و تخلف ناپذیر تبرئه می کند و خط بطلانی بر این اندیشه جبر گرایانه
می کشد. ثانیاً: خود انسان را به عنوان عامل اصلی خسارت ها و زیان ها می شناسد.
«اِنَّ الإِنسانَ لَفی خُسر»

زمان، رود خروشان و سیالی است که می توان با نصب توربین ها در مسیر آن به نور و
روشنایی رسید و می توان ناشیانه خود را به آب زده و نابود ساخت. زمانه نه دوست
صمیمی تو و نه دشمن کینه توز تواست. تو خود عامل همه خسارت هایت هستی.

چگونه و چرا انسان در زیان به سر می برد؟

انسان از طلوع تاریخ همواره در زندگی اش با دو بحران روبرو بوده است:

۱. بحران در باورها و افکار.(آمنوا)

۲. بحران در کارها و اعمال.(عملوا)

بحران در افکار

بحران در باورها ریشه در نفی و انکار یکی از موارد زیر دارد:

۱. گاه همه هستی و وجود را انکار می کرده و آن را یک سره خواب و خیال می دیده
است.۲

۲. گاه واقعیت های بیرونی را می پذیرفته؛ امّا پدید آورنده آنها را نفی و انکار
می کرده است. به تعبیر حضرت علی(ع) ساختمان هستی را بدون بنّا و کشتزار جهان را
بدون کشاورز به حساب می آورده است.۳

۳. گاه وجود هستی و هستی آفرین را قبول داشته؛ امّا آفرینش جهان را چیزی بیهوده و
عبث به شمار می آورده و در حقیقت غایت و هدف را در هستی نفی می کرده است.۴

سوفیسم (یا نیست انگاری)، ماتریالیسم [و ماده انگاری] و نهیلیسم [و پوچ گرایی] سه
عامل بحران در اعتقاد ها و باورهاست.

اولی در خانه ای نشسته است که آن را نمی بیند. (نابیناست)۵

دومی خانه و در و دیوارها را می بیند؛ امّا صاحبخانه را نمی بیند.۶

سومی خانه و صاحبخانه را می بیند؛ امّا نمی داند برای چه او را به این خانه دعوت
کرده اند و آیا اصلاً دعوتی در کار بوده است