پاورپوینت کامل کیفیت گرایی در تعلیم قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کیفیت گرایی در تعلیم قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کیفیت گرایی در تعلیم قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کیفیت گرایی در تعلیم قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

از نظر اهل بیت علیهم السّلام قرآن کریم، برای خواندن نازل شده است؛ ولی نه با این
تصوّر که نازل شده است تا فقط آن را خواند و به اجر و ثواب رسید؛ بلکه در تلاوت آن
آثاری نهفته است که از آن جمله می توان به بهره مندی از نور، هدایت، تقوی، معرفت و…
اشاره کرد. در روایات بسیاری شاهد آثارفراوانی هستیم که همه آنها در جریان خواندن
قرآن است که جامه عمل به خود می پوشد که البته چون تلاوت قرآن دارای اصولی است،
اگر آن اصول مراعات نشود، طبیعتاً آن آثار و برکات هم ظاهر نخواهد شد.

بنابراین، نزد اهل بیت علیهم السّلام تلاوت قرآن تنها، عاملی برای نیل به ثواب
شمرده نمی شود، چنین نیز نیست که مانند دیدگاه دوم (اصالت کیفیت) توصیه کند که کم
قرآن بخوانید و به جای تلاوت روز مرّه آیات، در بطون آیه یا آیاتی فرو روید و سعی
کنید روزها و شبها و سالها، تنها به یک آیه یا آیات محدودی فکر کنید، بلکه توصیه
می کند که با حفظ عناصر کیفی (تلاوت آرام و شمرده شمرده، تدبّر، خشیت، نظم در
تلاوت، برنامه ریزی برای تلاوت قرآن و…) هرآنچه مُیسر است، قرآن بخوانید.

از سوی دیگر، چون روشها و الگوهای استفاده از قرآن که توسط اهل بیت ارائه می شود،
روشهای اصولی و مبتنی برقرآن شناسی صحیحی است، حسرت استفاده های کیفی از قرآن را
(مانند هدایت به وسیله قرآن، نورانیت توسط آیات و…) از دل قرآن آموز می زداید.

در اینجا تا حدودی به تشریح کیفیت گرایی در مکتب اهل بیت علیهم السّلام می پردازیم.
در این باره باید بگوییم، خواندن قرآن «اصولی» دارد و «تلاوت اصولی».قرآن است که
هدایت، نور، شفا و رحمت قرآن را با خود به قلب قاری هدیه می کند و اگر تلاوت قرآن
به عنوان عامل نورانیت و تزکیه و هدایت و اعطای علم معرفی شده است، تلاوتی مورد نظر
بوده است که آن اصول و آداب و روشها را به همراه داشته باشد، نه هرگونه قرآن
خواندنی.

برای آن که بدانیم آن اصول چیست، باید بگوییم که: اولاً شیوه تعریف شده تلاوت قرآن
در نزد اهل بیت علیهم السّلام «ترتیل آیات» است. ترتیل خواندن آیات، با آنچه که
امروزه معرفی می شود، قدری متفاوت است. ترتیل در تعریف معصومین گونه ای اصولی از
خواندن قرآن است که عبارت است از تلاوت قرآن بدور از عجله، بلکه آرام، شمرده شمرده،
به گونه ای که حروف و کلمات در آن به روشنی به لفظ درآیند و فضایی به وجود آید که
قاری قرآن بتواند به تک تک کلمات و عبارات قرآن به دقت گوش فرا دهد.

از سوی دیگر، اگر یک قاری بخواهد تأثیر پذیری خود را به حداکثر برساند،باید نکات
دیگری را نیز مورد توجه قرار دهد، نخست آن که تنها سوره هایی خوانده شود که فرد از
حفظ دارد و قبلاً آنها را شنیده و با آنها آشنایی دارد، دیگر این که برای قرآن
خواندن خود برنامه داشته باشد. (گرچه در این برنامه ممکن است هرروز به یک سوره یا
چند آیه ای اختصاص یابد؛ ولی منظم اجرا شود)، دیگر آن که آیات را آرام بخواند و
بسیار شمرده شمرده، کلمات را تلفظ کند و به دقّت به قرائت خود گوش فرا دهد و….

چنین است که این مکتب، راه هرگونه افزون طلبی و انبوه سازی بی ثمر و تکاثر گرایی
بی خیر و برکت را بسته و تلاوت حتی یک سوره از قرآن را، البته با حفظ اصول و آداب و
شروط آن به مثابه تلاوت ربع قرآن، ثلث قرآن، هزار آیه از قرآن و… دانسته اند و بدین
وسیله بیان فرموده اند که هرگاه کسی قصد تلاوت قرآن داشته باشد، با حفظ این اصول
هرمقدار که قلب آمادگی خواندن و شنیدن دارد، قرآن بخواند اگرچه یک سوره یا چند آیه
باشد. اگر کسی نیز بخواهد به کمیت هم برسد، همین که فلان سوره را با کیفیت بخواند،
گویی ربع قرآن، ثلث قرآن یا هزار آیه از قرآن را خوانده است، در عین این که راه
تلاوت آیات بیشتر و سوره های دیگر قرآن نیز نیکو و مورد توصیه و تشویق نیز می باشد.

آنچه در این مورد قابل توجه است، این است که معصومین علیهم السلام با چنین
توصیه ها و ارشاداتی به دنبال جا انداختن یک « فرهنگ» بوده اند که می توان از آن به
«فرهنگ انس عمومی با قرآن» و «تلاوت دائمی و همگانی کلام خدا» تعبیر نمود؛ به این
معنا که اگر فردی فهمید، خواندن یک سوره، در