پاورپوینت کامل آنجا بود که فهمیدم ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آنجا بود که فهمیدم ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آنجا بود که فهمیدم ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آنجا بود که فهمیدم ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

زین الدّین بن علی معروف به شهید ثانی از عالمان و فقهای بزرگ است که از صفاتی چون
خوش فهمی، حسن سلیقه، تصمیم و اراده جدی و ظرافت طبع برخوردار بود. برنامه منظّم
تحصیلی، همراه با مسافرتهای زیاد ـ برای درک حضور اساتید ـ در اقصی نقاط سرزمین
اسلامی از او شخصیتی کم نظیر ساخت. نوشته های فراوان و در عین حال عمیق او از
بهترین منابع مراجعه اهل فن است .

آوازه او در سراسر بلاد اسلامی پیچیده بود. مقام رفیع علمی او موجب حسادت عده ای شد
وسرانجام موجب شهادت وی گشت.خاطره زیر یکی از خاطراتی است که در سفری برای او رخ
داده و خود وی آن را تحریر کرده است .

از اتفاقات بسیار عجیبی که در شهر حلب برایم رخ داد این بود که: وقتی وارد آن شهر
شدم، نمی خواستم مدّت زیادی در آنجا بمانم و قصد کردم هر چه زودتر از آنجا خارج
شوم؛ لذا می بایست با اوّلین کاروانی که از آن شهر خارج می شد، همراه شوم. کاروانی
به سمت «رُم» و از راه اصلی و معمولی که از شهر «ادنا»۱ می گذشت، روانه شد.استخاره
کردم که همراه آنان بروم یا نه،بد آمد.

برخی از دانش آموزان رومی هم،قصد سفر از راه «ملوقات»را داشتند . این راه را
معمولاً مسافران قسطنطنیه انتخاب نمی کنند. برای سفر با آنان استخاره کردم:خوب آمد.
آماده حرکت شدم؛ امّا مشکلاتی پیش آمد و سفرم به تأخیر افتاد، همین موجب ناراحتی ام
شد، به قرآن تفأّلی زدم. نمی دانستم آیا ماندنم در آن شهر خوب است یا نه؟ این آیه
آمد: «و با کسانی که بامدادان وشامگاهان، پروردگارشان را [به دعا و نیایش]می خوانند
و در طلب خشنودی او هستند، مدارا کن و دیدگانت را از ایشان بر نگردان»۲. خیالم راحت
شد که ماندنم در آن شهربه خیر وصلاح هست.

کاروانی دیگر از راه «ادنا»روانه شد. نظر دوستانم آن بود که همراه آنان برویم چون
از راهی مناسب می رفتند. استخاره کردم بد آمد. به قرآن تفأّلی زدم که آیا به انتظار
کاروان اوّل بمانم اگر چه ممکن بود تخیر زیادی داشته باشد. این آیه آمد:«هر کس در
چنین روزی به آنان پشت کند….سزاوار خشم الهی شده است».۳

مدّتی گذشت کا