پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی; آب بر آتش ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی; آب بر آتش ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی; آب بر آتش ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی; آب بر آتش ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

یکی از معروفترین و مشهورترین خلفای بنی عباس، منصور دوانیقی بود و در تأسیس دولت
بنی عباس مهمترین نقش را ایفای کرد و پس از اولین خلیفه عباسی، به حکومت رسید. او
پایه گذار تمدن خلافت عباسی بود که با تأسیس شهر مهم بغداد آغاز گردید.

جسارت او در سرکوبی مخالفان، اقتدار و هیبت عجیبی را برای وی آفریده بود.تمام
مخالفان واقعی و احتمالی را قلع و قمع کرد، حتی ابو مسلم را که بیشترین خدمت را به
بنی عباس کرد با حیله زیرکانه ای کشت .در این میان بیشترین ستم را بر بنی فاطمه روا
داشت وآنان را ب فجیع ترین وضع به شهادت رساند.

منصور کارگزاری به نام ربیع داشت که دوّم شخص مملکت بشمار می آید؛ زیرا دو منصب
مهم را هم زمان با هم داشت، او هم وزیر بود و هم حاجب ـ که امروز از این دو منصب به
عنوان نخست وزیر و وزیر دربار یاد می شود ـ.

بخشی از دوران امامت امام صادق مصادف بود با خلافت طولانی منصور و وزارت ربیع.
منصور، امام صادق را کاملاً می شناخت. او می دانست که امام صادق مهمترین شخصیت
و مرجع دینی امت اسلامی بشمار می آید و از احترام خاص و باشکوهی برخوردار است. پس
از قلع و قمع و کشتن همه مخالفان خیال منصور از هر جهت راحت شده بودو تنها چیزی که
او را رنج می داد، وجود و حیات امام صادق بود. برای این که این مانع را نیز از سر
راه بردارد، نُه بار آن حضرت را در بغداد و مدینه احضار کرد تا وی را به قتل
رساند. در اکثر این موارد ربیع وزیر خلیفه حاضر و ناظر بوده است و گاه در جلب و
احضار حضرت، نقش داشته است.

او نقل می کند که با خلیفه عازم مدینه بودم که در راه به من گفت: ای ربیع: این بار
جعفر بن محمد را خواهم کشت و برای این که تصمیم اش را عملی کند، سوگند یاد کرد! او
از من خواست وقتی به مدینه رسیدیم، او را نسبت به تصمیم وقسمی که خورده بود، یاد
آوری کنم . به مدینه که رسیدیم، مرا مأمور ساخت که آن حضرت را احضار کنم. و من وقتی
که خدمت حضرت رفتم، اورا از تصمیم خطرناک منصور آگاه کردم. آن حضرت بدون ذره ای
اضطراب و ناراحتی به ذکر ودعا مشغول گردید ومن نفهمیدم که چه دعا و ذکری می خواند.
وقتی نزد منصور رسیدیم، دیدم منصور شمشیر ی را آماده کرده و به دست مسیب داده تا با
اشاره او حضرت را به قتل برساند. حضرت همچنان دعا می خواند و من به صورت منصور خیره
شده بودم که ببینم چه می کند که ناگهان دیدم التهاب و خشم منصور فرو کش کردو مثل
آبی که آتش را خاموش می کند،او نیز آرام گرفت، حضرت را در کنار خود نشانید و
گفت:غرض از ایجاد زحمت ،شکایت از علویان است که مردم را بر علیه من می شورانند و
بلوا و آشوب به راه می اندازند و حضرت او را امر به صبر و گذشت کرد. سپس منصور
درخواست حدیثی را کرد که قبلاً نیز از آن حضرت در رابطه با صله رحم شنیده بود. حضرت
چند حدیث را نقل می کند که منصور به حدیث مورد نظر دست می یابد. سپس دستور می دهد
که حضرت را با احترام تمام بر اسب ویژه خودش سوار کنندو به منزل برسانند. این حادثه
خاطره ای بود که اثری عظیم در قلب ربیع بوجود آورد.

هنگامی که منصور در بغداد بود هفته ای یک روز در«قبهالخضراء» حضور می یافت. همه
می دانستند که آن روز، روز شومی است و فرد یا افرادی در آن مکان کشته خواهند شد.
محمّد و ابراهیم از فرزندان عبد الله بن حسن نیز در این مکان کشته شده بودند. از
این رو به «قبه الحمراء» معروف شده بود.ربیع میگوید: طبق معمول یک روز منصور در این
مکان حاضر شد و با خشم و ناراحتی فوق العاده ای به انتظار نشست؛ ولی اتّفاقی رخ
نداد تا این که شب فرا رسید و من به خانه برگشتم. نیمه شب شد که قاصد منصور مرا
احضار کرد ومن وحشت زده نزد منصور رفتم و دیدم او همچنان در« قبهالخضراء» در انتظار
است و چشمانش از خشم و خستگی ناشی از بی خوابی در التهاب است، رو به من کرد و گفت:
ای ربیع! تو خودت خوب می دانی که تو ا