پاورپوینت کامل معیار دینداری ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معیار دینداری ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معیار دینداری ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معیار دینداری ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

دین داری چیست؟ و دین دار کردن مردم چگونه باید انجام پذیرد و برای تحقق آن چه
هزینه ای باید پرداخته شود؟

کسان بسیاری دین داری را در ظاهر افراد و انجام دادن کارهایی از قبیل نذر کردن،
اطعام دادن، سفرهای زیارتی و انجام مناسک می دانند و اگر کسی پایبندی به این امور
داشت و یا به عزاداری و گریه برمصیبت اهل بیت و داشتن تسبیح و بگفتن ذکر و صلوات
همت گماشت،ا و را دین دار می دانند و اگر در جامعه محافل برگزاری دعا و شعائر و جشن
و اعیاد دینی و عزاداری رونق گرفت و یا ظواهر دینی به خوبی رعایت شد، آن ها را دلیل
دین داری جامعه می دانند. برای آنها مهم نیست که در جامعه جهل، فقر، فساد، نا امنی
و اختلاف طبقاتی رواج داشته باشد. تنها چیزی که برای آنها اهمیت دارد، رواج شعائر و
مناسک دینی و اجرای ظاهری شریعت است.

اما گروهی دیگر در این که برخی از کارهای فوق می تواند نمایانگر دین داری فرد و
جامعه باشد، تردیدی ندارند. اما تنها آنها را علامت های دین داری نمی دانند و
معتقداند که دین داری شاخص هایی همچون: راستگویی، امانت داری، احترام به حقوق
افراد، دخالت نکردن در زندگی خصوصی دیگران، حُسن همجواری، عطوفت و… دارد. در سطح
جامعه هم، جامعه ای را دین دار می خوانند که با ستم مبارزه کند، در جهت نفی فقر،
فساد، تبعیض و برقراری عدالت کوشش کند. در میان آنها تعاون و همکاری و روح مودت و
محبت و گذشت وجود داشته باشد.حکومتی را دین دار می دانند که رابطه اش با مردم رابطه
گرگ و میش، قلدری و چپاولگری، تبعیض و رانت خواری و ایجاد رعب و وحشت نباشد و مردم
آن حکومت را با اختیار و طیب خاطر انتخاب کرده باشند و روابط دولت و ملت با اعتماد
متقابل باشد. همه قدرت در دست فردی متمرکز نباشد تا هرکاری خواست انجام دهد. هم
نظارت درونی و معنوی در چنین حکومتی برقرار باشد و هم بیرویی. مردم بتوانند سخن خود
را بگویند، انتقاد کنند و اشکالات جامعه را نیز برطرف سازند.

پس دین داری و دین دار شدن دارای علایم و نشانه هایی جز آن است که ما در ظاهر
برداشت می کنیم. نماز، روزه، حج و… همه برای ایجاد آن علایم اند. اگر ما کاری کردیم
که این حالت ظاهری انجام شد، اما آن هدف اصلی پدید نیاید، در ایجاد دین داری موفق
نبوده ایم.

امام صادق می فرماید:

«انّ اللّهَ لَم یبعث نبی الاّ بِِصِدق الحَدیث و أداءِ الأمانه إلی البرّ و
الفاجِر؛»

خداوند پیامبری را مبعوث نکرده مگر این که دعوت به راستگویی و ادای امانت به افراد
خوب و بد کرده است».۱

به همین دلیل برخی از این روایات ما را از ظاهرسازی ها پرهیز می دهد و می گوید:
نماز و روزه، طولانی شدن رکوع و سجود خوب است، اما اینها دلیل ایمان و دین داری
نیست؛ زیرا چه بسا این کارها در اثر عادت انجام گیرد.۲

رابطه دینداری و اجرای احکام دینی

آیات زیادی تأکید می کنند که زور و اجبار تأثیری در پذیرش یک اعتقاد ندارد، مثلاً
در سوره بقره می فرماید: «لا إکراه فی الدین». (سوره بقره، آیه ۲۵۶) و در جای دیگر
می فرماید: «أفأنت تکره الناس حتی یکونوا مؤمنین…»(سوره یس، آیه۹۹) «پیامبر تو
می خواهی مردم را مجبور کنی که مؤمن شوند». قرآن حتی به این اندازه هم اکتفا
نمی کند و در آیات دیگر می گوید: پیامبر تو چیره گر نیستی، ما اگر بخواهیم
می توانیم آیات خود را بفرستیم تا مردم خاضع و خاشع و تسلیم شوند.

این آیات صراحت دارد که زور و جبر در دین و معنویت نیست؛ زیرا خداوند انسان را به
خلاف دیگر موجودات، با اراده و اختیار قرار داده و ثواب و عقاب آنها را هم براساس
اراده اش نهاده است؛ یعنی انسان بهشت و جهنم را با اراده خودش انتخاب می کند. یا
می فرماید: «وما أنت بجبّار؛ پیامبر تو جبار نیستی».(سوره ق، آیه ۴۵) یا در باب
تبلیغ می فرماید: «ادع الی سبیل ربّک باالحکمه و الموعظه الحسنه»؛ در دعوت به سوی
پروردگارت با حکمت و موعظه حسنه مردم را بخوان. (سوره نحل، آیه ۱۲۵)

قلمرو اجرای شریعت

گروهی براین باورند که می بایست در اجرای احکام دینی، در تمامی حوزه های فردی و
اجتماعی از قدرت و زور استفاده کرد، حتی اگر به خشونت و کشتن افراد بیانجامد. آنها
می گویند حکومت وظیفه دارد همه مردم را به بهشت ببرد، اگرچه آن ها نخواهند و مردم
را از جهنم رفتن بازدارد، گرچه هنوز به آن معتقد نباشند.

بی شک، نخستین وظیفه حکومت دینی پیش از آن که بخواهد به ظواهر دینی اهتمام ورزد و
شعائر و ظواهر را درست کند این است که در شکل کلان، ج