پاورپوینت کامل داستانهای قرآنی ;به عهد خویش وفا کن ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل داستانهای قرآنی ;به عهد خویش وفا کن ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل داستانهای قرآنی ;به عهد خویش وفا کن ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل داستانهای قرآنی ;به عهد خویش وفا کن ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

آفتاب سوزان،بر زمین داغ می تابید و هر لحظه به گرمای توان فرسای بیابان افزوده
می شد.صحرای بی آب و علف «حجاز»این موضوع را که هزاران سال قبل در آن جا آتش فشان
بزرگی رخ داده تیید می کند.حجاز،بیابان های عجیبی دارد:هم در آن کوه های بلند و
تخته سنگ های بزرگ و سیاهی وجود دارد،هم تپّه ها و راهرو های طولانی که گاه درختانِ
پُرتیغ وجان سختِ بیابانی آن را حیات نباتی می بخشد و هم دامنه های وسیع انباشنه از
شن های نرم که آفتاب داغ آن را به صورت جهنّم سوزان در می آورد.وضع شن های نرم
بیابان به گونه ای است که هر وقت طوفان های شدید وزیدن می گیرد،چنان فضا را از شن
و غبارِ غلیظ می آکند که گویی شب تاریک فرا رسیده است!

در آن وضع سخت و درد ناک ،هر کس با پای پیاده یا حتّی با شتر حرکت کند،امکان ادامه
راه از او سلب می گردد؛ زیرا هجوم طوفان شن ،جای پا،علامت راه و یا هر نشانه دیگری
را محو می کند! نعره طوفان چنان وحشتناک است و رگبار شدید شن ها چنان هجوم می آورد
که گوش و چشم وقدرت حرکت را از انسان می گیرد و انسان، مرگ را جلو چشم خود احساس
می کند وامید به زنده ماندن را از دست می دهد!

دو مرد، که برای تمین معاش و شاید هم برای زیارت خانه خدا،سر به صحرا گذاشته
بودند،در بیابان های «حجاز»در چنین وضعی گرفتار شدند و راه خود را گم کردند. ادامه
راه،از هر جهت برای آنان غیر ممکن شده بود و تشنگی و گرسنگی شدید،آنان را هر لحظه
به کام مرگ نزدیک تر می کرد. در آن

بحران شدید و شرایط تلخ روحی که با مرگ دست به گریبان بودند و حتّی چشم آنان هم به
درستی جایی را نمی دید، در پناه تپّه ای و در کنار یک درخت بیابانی «چادر سیاهی»،
توجّه آنان را به خود جلب کرد. بارقه امیدی در دل آنان جوانه زد و با سختی و
ناتوانی به سوی آن حرکت کردند.

در چادر سیاه که از موی گوسپندان بافته شده بود، زن میان سالی به نام «اُمّ
عَقیل»به تنهایی نشسته بود، تا پس از انجام کار های روزانه اندکی استراحت کند.
مردها به طرف چادر حرکت کردند و چون به آستانه آن رسیدند، به زن سلام دادند. زن،
پس از جواب سلام، پرسید: شما کیستید؟ گفتند: «ما مسافر یم و راه گم کرده ایم». امّ
عقیل، پس از شناسایی، آنان را به داخل چادر راهنمایی کرد. آن دو مرد که از استقبال
گرم زن صحرانشین برای پناه دادن و پذیرایی، احساس امید و آرامش کرده بودند، وارد
چادر شدند تا از خستگی و گرسنگی بیاسایند.

زن در عین حالی که میهمانان خود را تشنه و گرسنه می دید و یک زن صحرا نشین بیش
نبود، پس از آن که ظرف آبی جلو میهمانان گذاشت، برای حفظ عفاف و رعایت مرز های
اخلاقی، به آنان گفت: باید اندکی صبر و حوصله به خرج دهند تا فرزند