پاورپوینت کامل در نفع و ضرر سکوت و سخن ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در نفع و ضرر سکوت و سخن ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در نفع و ضرر سکوت و سخن ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در نفع و ضرر سکوت و سخن ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

شاید هیچ عضوی از اعضای بدن انسان به اندازه ی زبان پرکار نباشد که این پرکاری خواه
ناخواه لغزش هایی را نیز در پی خواهد داشت. بیشتر اوقات زبان به سخن می گشاییم و
آسمان ریسمان می بافیم و در هر موضوعی اعم از زمینی و آسمانی،داد سخن می دهیم. با
این حال، اگر منصفانه به گفته های خود بیاندیشیم،در می یابیم که چیز زیادی برای
گفتن نداشته ایم و بیش از اندازه به موضوعی کوچک، شاخ وبرگ داده و با افزودن بر
درازی جمله های خود، از ارزش گفته های مان کاسته ایم.

امام علی (ع) در نکوهش پرگویی می فرماید:

«پرگو، هرزه گو می شود.»۱

به قول معروف:«کم گوی و گزیده گوی چون دُر». البته اگر همین کم و گزیده گویی نیز به
صواب نبوده و از اندیشه ی منیع آدمی برنخاسته باشد، فساد آن بر صلاحش خواهد چربید
و نعمتی را به نقمت۲ بدل خواهد کرد. به قول مولوی:

عالمی را یک سخن ویران کند

روبهان مرده را شیران کند۳

سکوت معمولاً در دو مسأله ریشه دارد؛ جهل و علم. گاهی انسان مسأله ای را نمی داند
و از فهم آن ناتوان است. بنابراین، چون نمی داند،به ناچار سکوت می کند؛ زیرا حرفی
برای گفتن ندارد.پس هر سکوتی به طور مطلق، پسندیده نیست و میان این سکوت جاهلانه و
جبری تا آن سکوت پسندیده و عالمانه که گاه بعضی بزرگان از سرفروتنی یا حکمت بدان
روی می آورند، تفاوت از زمین تا آسمان است.

هر دو صورت گر به هم ماند رواست

آب تلخ و آب شیـریـن را صـفـاست

جاهل ساکت و عالم ساکت،هر دو ساکتند، ولی این کجا و آن کجا.در سودمندی سکوت، بحث
بسیاررفته است و به قول سعدی «اعادت ذکر آن ناکردن، اولی». گرچه سکوت چون لباسی
زیبا و فاخر،پوشاننده ی عیب جاهلان است و سکوت اختیار کردن نادان غایت دانایی است؛
ولی علما را که صاحبان جمال معنوی و حسن خداداد هستند، به روپوش و رنگ ماشطه ای چون
سکوت نیازی نیست. آن به که ایشان، فواید سکوت را برای جهول وانهند و به ارشاد و
تدریس و روشنگری همت گمارند؛ زیرا سکوت علما؛ یعنی غریو واپس گرایی که از دور به
گوش می رسد. سکوت علما؛ یعنی گسترش تعصب و جهل و به طور خلاصه یعنی توقف. توقف در
جهان مدرن و عصر ارتباطات نیز به معنای سکون و در جا زدن نیست، بلکه عقب نشینی
است.به بیان ساده:

چو می بینی که نابینا و چاه است

اگر خاموش بنشینی، گناه است.۳

امیرالمؤمنین علی (ع) فرموده است:

«در خاموشی با حکمت و دانش، خیر ونیکی نیست، چنان که در گفتار آمیخته با نادانی،
نیکی نیست.۴

یکی از عوامل پس ماندگی جامعه ی ما، نداشتن تخصص در موضوعی و اظهار نظر و فضل فروشی
در آن زمینه است . به دیگر سخن، آنان که باید بگویند و ارشاد کنند، همه طریق خامشی
پیش گرفته اند۵ و آنان که باید خامشی گزینند، با وقاحت تمام به سخنرانی و غزل سرایی
در هر موضوعی می پردازند. به این بی مغزان پر جوش که از دانش تنها حرّافی و قاچاق
لغت و اصطلاحات فرنگی را آموخته و به قول مولوی، «با سخن خود، عالمی را ویران
کرده اند»؛جز این چه می توان گفت:

زبـان بریده به کنجی نشسته صم بکم

به از کسی که نباشد زبانش اندر حکم۶

هم چنین به آن که ندانسته،به کاری دست می زند و بیش و پیش از آن که اصلاح کند، تباه
می سازد؛باید گفت آن که نمی داند و لب به سخن می گشاید، بیش از ارشاد،اضلال می کند:

اول اندیشه وانگهی گفتار

یابی بست آمده است پس دیوار۷

و نیز به یاد آن دانایان خموش که رسالت خویش را از یاد برده اند، می آوریم که:

إنّ شَرّ الدّواب عند اللّه الصُمّ البُکم الّذین لایعقلون.۸۲

بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که از شنیدن و گفتن حرف حق کرولالند و هرگز
(درآیات خدا) اندیشه نمی کنند.

وقتی همه خاموشند، چه فرق میان عالم و جاهل و اصلاً چه فرق میان انسان وحیوان. مگر
نه این که«به نطق، آدمی بهتر است از دوّاب».

در کلام امیر المؤمنین علی(ع) نیز آمده است که:

«سخن بگویید تا شناخته شوید؛ زیرا مرد زیر زبانش پنهان است.»

تا مـرد سخـن نگفته باشد

عیب و هنرش نهفته باشد۹

از عالمان دین انتظار می رود که در این تاریکی شکیات وترافیک شبهات تا آن جا که
امکان دارد به روشن گری پردازند و به محک وجود خود، زر قلب را از زر نیکو وسره را
از ناسره بازشناسانند. گفتن این نکته خالی از فایده نیست که علما بیش از هر قشر
دیگری باید مراقب کردار و گفتار خود باشند؛ زیرا گفته ی ایشان نزد عوام،حجت است و
مردم بی چون و چرا از آن پیروی می کنند . اگر خدای ناکرده، گفتار آنان ناصواب و خطا
باشد، مایه ی فتنه و تبه کاری افراد بی شماری از قشرهای گوناگون جامعه خواهد شد.از
همین روست که امیرالمؤمنین علی (ع) فرموده است:

سخن اهل دانش و بینش اگر درست باشد، (برای دردهای دنیا و آخرت )داروست و اگر نادرست
باشد، درد است.۱۰

بی سبب نیست که می