پاورپوینت کامل شعری و شرحی;اشتهای مقدس ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعری و شرحی;اشتهای مقدس ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعری و شرحی;اشتهای مقدس ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعری و شرحی;اشتهای مقدس ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

وقتی براده های آهن را می بینیم که بی اختیار به سوی آهن ربا کشیده می شوند، چندان
تعجب نمی کنیم؛ زیرا دنیا پر از چنین کشش ها و جاذبه هایی است که انسان را نیز
به سوی خود می کشد. اگر براده های آهن، مجذوب آهن ربا می شوند و پای در مسیری
می گذارند که آنها را به مقصدی معلوم می کشاند، آدمیان نیز گاه چنان در مغناطیس
جاذبه های گوناگون قرار می گیرند که سرنوشتی نامعلوم برای آنان رقم می زند. ما
همیشه در پی آب گوارایی برای فرو نشاندن عطش خود هستیم؛ همواره جویای نام و نانیم
تا هم رنج گرسنگی خود را پایان دهیم و هم انگشت اشاره مردم را به سوی خود دراز
ببینیم.

آدمی، در زندانی به سر می برد که دیوارهای آن را از شیرینی ها و زیبایی ها
ساخته اند. آری؛ ما در زندانِ کامجویی های خود هستیم و چنان به این زندگی چرب و
شیرین دل بسته ایم که تصوّر شیرینی های برتر و زیبایی های دیگر به دام خیال ما
نمی آید؛ اما آن که ما را آفریده است، به هزار و یک بیان و به صد گونه زبان، ما را
نهیب می زند و هشدار می دهد که همه شیرینی های عالم را در شکر و همه زیبایی های
هستی را در قمر، ننهاده است.

ای دوست! شکر بهتر یا آن که شکر سازد خـوبـی قـمـر بهتـر یـا آن کـه قـمـر
سازد

بـگـذار شـکـرهـا را بـگــذار قـمـرهـا ر او چـیـز دگـر دانـد او چـیـز
دگـر سـازد

اگر نمی توانیم در مقابل هر کامجویی و هر شهد و شکری، سر تسلیم فرود نیاوریم، علّتی
جز آن ندارد که از شهد و شکرهای دیگر بی خبریم. به تشنگانی می مانیم که به گودالی
از آبِ تیره و گل آلود رسیده اند. همان جا زانو می زنیم و سر و روی خود را در آن
آبِ ناگوار فرو می بریم و چنان می نوشیم که گویی آبی گوارا تر از این نیست و جهان،
خالی از هر گونه زلالی و گوارایی است. یک دم با خود نمی اندیشیم که اگر از این تیره
آبِ گل آلود بگذریم و گامی چند به آن سوتر بسپاریم، چشمه ای است که آب آن به زلالی
اشک فرشتگان است و خنکای آن هر مرده ای را جان می بخشد.

هر شیرینی که در دسترس ما می گذارند، بی محابا می خوریم و در کام خود می ریزیم!
غافل از آنکه این شیرینی های اندک، اشتهای مقدس ما را برای خوردن طعامی که در مطبخ
سعادت ابدی آماده کرده اند، کور می کند. آنان که همچون مگس، بر سر هر قندی
می نشینند، فراموش کرده اند که خداوند، کامِ آنان را ساخته است برای شهدی دیگری و
شکری شیرین تر از هر قند و نباتی؛ اما افسوس و دریغ که وقتی قند و عسلِ باغ دنیا را
در کام خود می ریزیم، دیگر نه برای سفره عاقبت اشتهایی داریم و نه برای شهد و شکرِ
سعادت.

نظامی گنجوی، شاعر بزرگ قرن ششم و هفتم هجری قمری، در کتاب مخزن الاسرار، این
حقیقتِ ناب را چندین بار در گوش ما خوانده است و یک بار با صدایی رسا و دلسوزانه
فریاد بر آورده است:

هر چه در این پرده نشانت دهند گـر نستـانی بِـه از آنـت دهـنـد۱

یعنی؛ فریب شیرینی ها و زیبایی هایی که هر روز و هر لحظه در پیش چشم و دل تو
می آرند، نخور. به هر دست که یکی از آنها را کنار زنی، با دستی دیگر بهتر از آن را
نزدت می آورند و اگر آن را نیز نپذیری، باز بهتر و بهتر. در نگون بختی و بی همتی
آدمی، همین بس که نخستین شیرینی و زیبایی که در دسترس او می گذارند، استقبال می کند
و هیچ نمی اندیشد که زیبا تر و شیرین تر از این، انتظار او را می کشد؛ اما آن که
شیرینی نقد را می ستاند و زیبایی حاضر را می پرستد، هرگز دهان به
قند جاوید، شیرین نمی کند و حاشا که چشم به زیباترین جمالِ دلربایانِ بی عیب و
نقص بگشاید. آری:

هر چه در این پرده نشانت دهند گــر نستـانی بــِه از آنـت دهند

این سخنِ نظامی و مشابه آن، آب از آیات قرآن می خورند؛ از جمله آنچه در سوره قصص،
آیه ۶۰ و ۶۱ آمده است:

«وما أوتیتم من شیءٍ فمتاع الحیوه الدّنیا و زینتها و ما عند اللّه خیر و أبقی
أفلا تعقلون. أفمن وعدناه وعداً حسناً فهو لاقیه کمن متّعناه متاع الحیوه الدّنیا
ثمّ هو یوم القیامه من المحضرین؛

و آنچه به شما داده می شود، بهره زندگانی دنیا و پیرایه آن است، و آنچه نزد خداوند
است بهتر و پایدار تر است. آیا اندی