پاورپوینت کامل ارکان سلوک; جلوه های ایمان ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارکان سلوک; جلوه های ایمان ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارکان سلوک; جلوه های ایمان ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارکان سلوک; جلوه های ایمان ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۲۹

تفاوت ایمان و علم

یکی از بزرگترین موانع دست یافتن به ایمان،تفاوت قائل نشدن میان علم به یک موضوع و
باور داشتن و ایمان به آن است. مثال: برخی علم به وجود خداوند، اسماء و صفات او و
علم به آخرت و مراحل آن را با ایمان به آن، یکی قلمداد می کنند. این اندیشه مانع از
تلاش برای دست یابی به ایمان و کمالات ناشی از آن می شود. در حقیقت این اشخاص مصداق
این ایه هستند که (جَحَدوا بِهَا وَ استَیقَنتها أنفُسُهُم)۱

در ایات و روایات،شواهد بسیاری بر تفاوت میان علم و ایمان وجود دارد.از جمله آنکه
قرآن بیان می دارد که ابلیس از کافران است و مؤمن نمی باشد:«وَإذ قُلنَا لِلملائکهِ
اسجُدُوا لآدَمَ فَسَجَدوا إلاّ إبلیسَ أبی وَ استَکبَرَ وََ کانَ مِنَ الکافرین؛ و
چون فرشتگان را گفتیم که برآدم سجده کنید، همه سجده کردند مگر ابلیس که تکبّر ورزید
و از فرقه ی کافران گردید».۲

ایا ابلیس وجود خداوند و آخرت را قبول نداشت؟ خود ابلیس به خداوند قسم می خورد و
تا قیامت فرصت می خواهد:«قال َ رَبِّ فانظِرنی إلی یومِ یبعَثونَ؛ شیطان از خدا
خواست که پروردگارا،پس مرا تا روز قیامت که خلق مبعوث می شوند، طول عمر عطا فرما».۳

پس چرا در قرآن آمده؛ او کافر است؟ آن چه در وجود ابلیس نبود، تسلیم نبودن در مقابل
اعتقادات خود بود و این تسلیم نبودن، او را از زمره ی مؤمنان خارج نمود و قرآن او
را جزو کافران می داند. جریان ابلیس، گواه روشنی است بر تفاوت میان علم و ایمان.

برخی از روایات، در تفسیر ایه ی شریفه ی: «هوَ الّذی أنزلَ السَّکینهَ فِی قلوبِ
المؤمنینَ لِیزدادوا ایمانا؛

اوست خدایی که سکینت و وقار بر دلهای مؤمنان آورد تا بر یقین و ایمانشان بیفزاید».۴

سکینه که به معنای آرامش است، تعبیر شده به «ایمان» یعنی دانش و آگاهی را ایمان
ندانستند؛ بلکه آن آرامش و باور و خاطر جمعی را، ایمان قلمداد کرده است.

در روایات بسیاری مشاهده می کنیم که ایمان عبارت است از اقرار به وحدانیت خداوند و
تسلیم قلب در برابر او؛ بدین معنی که این روایات خواسته، ایمان را از مرحله ی
دانستن عقلانی خارج کرده و به مرحله ی آرامش قلب و باور دل برسانند؛ زیرا ممکن است
فردی چیزی را بداند؛ امّا در مرحله ی عمل مضطرب باشد،گویا که دلش آن را قبول ندارد.
مثال: اگر از نوع افراد بخواهند که درکنار مرده ای، شب را به صبح برسانند، از این
مسأله وحشت دارند. در حالی که اگر از آنها پرسیده شود ایا احتما ل می دهی این مرده
حرکتی داشته باشد؟ می گویند: هرگز!! حال سؤال این است که چرا در زمان زنده بودن این
فرد و وجود احتمال حمله ی وی ، از او نمی ترسیدند، امّا حال که نمی تواند پشّه ای
را از خود دور کند، از او می ترسند؟! با وجود علم به ناتوانی مرده، عدم ایمان به
این مطلب باعث عدم خاطر جمعی آنها می شود.

جایگاه ایمان و جایگاه علم

می توان به این نتیجه دست یافت که جایگاه علم، عقل است،امّا جایگاه ایمان و باور،
قلب می باشد و تا اعتقادات و دانسته های انسان به قلب نرسد، وتبدیل به باور نشود،
نمی توان فرد را مؤمن نامید. چنانچه در ایات مختلفی نیز، جایگاه ایمان را قلب
دانسته است: «وَ لَمّا یدخُلَ الایمانُ فی قُلوبِکُم؛ و هنوز ایمان وارد دلهای
شما نشده است».۵

اگر ایمان همان علم بود، نمی بایست از آن افراد نفی ایمان کرد. چرا که خداوند و
پیامبر(ص) را قبول داشتند.

عمل، همراه ایمان

مرجئه۶ ایمان را غیر از عمل می دانستند. در واقع آنها ایمان را همان علم
می دانستند و می گفتند: علم دارد، پس مؤمن است. ائمه(ع) به شدت در مقابل این تفکر،
موضع گیری کرده و بیان داشتند: جایگاه ایمان تنها عقل نیست؛ بلکه حقیقتی است که
اگر در انسان عارض شود، در تمام اعضا و جوارح او ساری خواهد شد: «الایمانُ مبثوث
عَلی الجوارح» مثال: حالات درونی انسان، اعم از شادی و غم، در چهره و اعضا و جوارح
او هویدا می شوند. ایمان نیز چنین است و در رفتار انسان خود را نشان می دهد: «إنّما
المؤمنون الّذینَ ءامنوا باللّه وَ رَسولِهِ ثمَّ لم یرتابوا و جاهدوا بأموالهم
و أنفسهم فی سبیل اللّهِ أولئک هم الصادقون».۷

دو خاطره

با تأمل در آنچه گفته شد، تفاوت میان علم و ایمان تا حدودی آشکار شد. جا دارد که در
اینجا به دوخاطره اشاره کنیم:

فردی از طلاب علوم دینی در مدرسه ای ساکن بود و به درس و بحث مشغول بود. در هنگام
وضو همواره فردی از او می پرسید: شما که تحصیل می کنید، رزق و روزی شما از کجا
تأمین می شود؟ این طلبه می گفت: خدا رزق و روزی ما را می رساند.

همیشه این سؤال در ذهن او بود تا اینکه روزی آمد و پرسید: بالأخره به ما نگفتی که
رزق و روزی شما از کجا تأمین می شود؟ این بار طلبه پاسخی متفاوت داد و گفت: فردی
بهایی وجود دارد که هزینه های ما را تأمین می کند و هر ماه مبلغی برای ما می فرستد.
این شخص با شنیدن این سخن بلافاصله گفت: چرا از اول این پاسخ را ندادی؟ حالا برای
ما روشن شد که روزی تو از کجا تأمین می شود. طلبه پاسخ داد: برادر گرامی! من از اول
گفتم که خداوند رو