پاورپوینت کامل زمزمه های عاشقانه ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زمزمه های عاشقانه ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زمزمه های عاشقانه ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زمزمه های عاشقانه ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۷۸

من نگویم که بـه درد دل مـن گـوش کنید بهتـر این است که این قصـه فراموش
کنید

عــاشـقــان را بـگـذاریـد بنـالنـد هـمـه مصلحت نیست که این زمزمه خاموش
کنید

تقدیم به رهروان و راهداران عشق، آنان که قاف قلوبشان از عالم مغیبات دانهی ارادت
می چیند، آنان که چشم طلب به دروازهی دل دوخته و دست نیاز درتجلیگاه معارج درون
برآرند و برقله های پرپیچ و خم گیسوی زیبا رخ ماه روی، مأمن گیرند.

دلدادگانی که التهاب درونشان به سرحد بی طاقتی رسیده است و خرمن وجودشان چشم انتظار
شراره ای دیگر از دیار یار می باشد. تقدیم به تشنه کامان سینه سوخته ای که خمار
شرابی طهور از خمخانهی عشق اند تا آن را در کام کشند و جام قلوبشان را بدان جلا
بخشند و تقدیم به عاشقان و عارفانی که وجودشان آتشکدهی عشق الهی گردیده است.

سلام!

سلام، بر ستاره های زمینی، قلبهای آسمانی، سلام بر دلهای ابری، چشمهای بارانی،

بیایید! سربر شانهی هم بگذاریم، تسلای دل هم باشیم. بیایید به بید بگوییم که
نلرزد، به ابر بگوییم که از گریه آرام گیرد، به موج بگوییم که این جور بی تابی
نکند، به طوفان بگوییم که بنشیند و به زمین بگوییم که قرار بگیرد.

آری!

هنوز کسی هست که زیر بال آرزو را بگیرد و امید را که سر بر دیوار بی کسی گذاشته
است، تسلی دهد،

وقتی شاخهی مظلومیت با درخت مقاومت پیوند می خورد ثمری می آفریند که زمین و زمان را
به شگفتی وا می دارد، من دیدم نخل ها را که پیش پای شما زانو می زنند تا الفبای
استقامت بیاموزند، سروها را دیدم که در پارکهای خلوت کنار شهر راه می روند و سرود
ایستادگی می خوانند تا درکنکور شما شرکت کنند. نرگس را دیدم که چشم حیرت دوخته است
به جاپای شما و می پرسد: سرچشمهی زیبایی کجاست؟!…

صنوبر را دیدم که پابه پا به دنبال شما می دود تا راز سربلندی را سؤال کند، عقابها
را دیدم که فوج فوج پیش پای شما فرود می ایند و با زبان بی زبانی راه و رسم پرواز
را می پرسند؟ و دیدم که لاله دهان دلش را گشوده است وبی قرار از شما تمنا می کند که
قطره ای عشق درجان عطشناکش بچکاند، و پیچک را دیدم که به پروپای یکی از شما پیچیده
است و سؤال می کند؟!

راز این همه سماجت چیست؟!

و شنیده ام هر که خدا را داشته باشد، از هیچ چیز نمی ترسد و هر که از خدا نترسد از
همه چیز می ترسد.

آری!

زمین جای زیستن نیست؛ به سوی آسمان راهی باید جست. دنیا برای نفس کشیدن تنگ است،
برای تنفس جایی در آخرت باید دست و پا کرد. این البته نه بدان معناست که تدارک مرگ
ببینیم و پیش از ظهور اجل او را دعوت به آمدن کنیم، بلکه بدان معناست که پای تعلّق
از زمین برداریم و به بال های معنویت الفبای پرواز بیاموزیم.

به دل تپیدن را یاد دهیم، به چشم نشان دهیم که آسمانی دیدن چگونه است؟

به دست بفهمانیم که دست از غیر کشیدن و دست به خدا دادن یعنی چه؟!

و نگاه وجودمان را از زمین بگیریم و در آسمان بگسترانیم که آسمان همهی آدمها، یک
آسمان نیست. آسمان هر کسی به قدر معرفتش ارتفاع دارد. حتی ممکن است آسمان یکی زمین
زیر پای دیگری باشد.

افق های نگاهمان را گسترش دهیم. تلاش کنیم که ندیده ها را ببینیم، دیدن آن چه همگان
می بینند، هنر نیست، هنر، دیدن رازهای نهانی است، هنر، رسیدن از اثر به مؤثر است،
از مخلوق به خالق و از آفریده به آفریدگار.

وظیفهی ما پیمودن چنین مقصدی است؟!

خداوندا! این سرهای آشنا با سجده را با بال های ملائک خویش متبرک گردان.

انگار همین دیشب بود که فرشته ای پیش پای یکی از شما زانو زده بود تا از بلور اشک
صداقت نمونه برداری کند و برای آسمانیان ببرد.

وقت رفتن گویا آتش عشق بود که بال هایش را مشتعل کرده بود.فرشته ای همین چند روز
پیش، در محفل ملائک چند تن ازشما را با غبطه ای توصیف ناپذیر، نشان می داد و
می گفت: «اینها فرشته تراز مایند»

بی خود نیست که پیش خدا مقرب ترند، نگاه کن! می تواند گناه بکند و نمی کند،دیگری
می گفت: خدا می گوید:«خلیفهی من برروی زمین یعنی همین»

و فرشتگان از همان ابتدای خلقت آدم تاکنون و الی الابد میان آسمان و زمین در رفت و
آمدند تا راز این تقرّب را دریابند.

رازی که هر روز صبح با سجاده های شما گشوده می شود، با نگاه شما تبلور مییابد. و با
عزم و ارادهی شما معنا می گردد.

خدیا!

خدیا، اینها به کدامین عشق اقتدا کرده اند که این گونه متواضع اند.

آری!

در عشق تکرار و خستگی نیست، در راه عشق همهی امتحانات سهل است؛ چون مقصود جمال و
جلال است.

خنده های این بچه ها هم بوی خدا می دهد، باور نمی کنید وقتی می خندند از اعماق
دلشان، از همان جایی که خداست.خدای را شاکرم به خاطر این نعمت.به تک تک بچه هاکه
نگاه می کنم صفا و صمیمت می بینم، نشان از عشق، نشان از حسینی بودن.

آری!

همه آمده ایم که عاشق پرواز شویم، آمده ایم تا دلهایمان همسایهی شقایق ها شوند، ما
آمده ایم تا به ندای معبودمان لبیک گفته باشیم.

بی شک کلام حق بهترین است برای آنان که می دانند عشق چه رنگی دارد؟!

وای…وای…

اگر روزی بخواهند از دل ها و درون ها برای گفته های زبان و جلوه های برون استشهاد
بگیرند. گرفتار چه غربتی خواهیم شد، ما باید فکری به حال خودمان بکنیم ،ر