پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی;شیوه دوست یابی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی;شیوه دوست یابی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی;شیوه دوست یابی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دستورالعمل قرآنی;شیوه دوست یابی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۴۲

دوستی پیوندی است که میوه ی آن«غذای روح» است و«دل بی دوست، غمگین است».۱

آن که دوست ندارد، گرفتار خلاء روحی بزرگی است و به همان میزان، از نشاط و شادکامی
و شکوفا ساختن استعدادهای خلاّق خویش محروم می ماند، به همین دلیل«حافظ شیرازی»
سفارش می کند:

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد۲

داشتن دوست سالم در زندگی اجتماعی، به منظور برقراری انس و الفت، مشاوره و رایزنی و
راز گویی و یاری جویی در مسایل مختلف زندگی، یک رمز موفقیت است و هر کس از این نعمت
بزرگ بی بهره است، به همان اندازه از مزایای آن و پیشرفت در زندگی محروم است.

اهمیت دوست در سرنوشت زندگی، موضوع تجربه شده ای است، آنان که از دوستان خوب بهره
ها برده اند، افسوس می خورند که ای کاش! زودتر به این راز پی می بردند و آنان که از
ناحیه ی دوستان ناباب به تباهی و سیه روزی مبتلا گردیده اند، حسرت می خورند که ای
کاش! با چنین افراد خطرناکی هرگز ارتباط دوستی برقرار نمی کردند و به این بدبختی
دچار نمی شدند!

آری، نه تنها داشتن دوست صالح در زندگی یک ضرورت اجتناب ناپذیر و تجربه شده است،
بلکه به منظور اهمیت و حساسیت آن در زندگی اجتماعی سعدی شیرازی سروده است:

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی؟ دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را۳

امّا درباره ی انتخاب دوست،شیوه های معاشرت با او، ویژگی های دوستان خوب و بد، نکات
بسیار مهمی را باید مورد توجه قرار دهیم که خوشبختانه قرآن کریم و پیشوایان عالی
قدر اسلام مطالبی را بیان کرده اند که به طور خلاصه آن ها را از مطالعه می گذاریم:

۱. امتحان و انتخاب

تا افراد امتحان نشوند، شایسته ی انتخاب برای دوستی نیستند و اگر بدون امتحان دوست
برگزیده شود، از این ناحیه زیان های سخت و گاه جبران ناپذیری متوجه ما می گردد که
نمونه هایی از آن را در روابط اجتماعی و روزنامه ها مطالعه کرده ایم. امام علی(ع)
هم فرمودند: هر کس پس از آزمایش صحیح، کسی را به دوستی برگزیند، دوستی و رفاقت او
پایدار و مودّت او استوار می ماند و کسی که بی حساب و نسنجیده با دیگران پیوند
دوستی برقرار کند به ناچار به دوستی با افراد شرور و فاسد، مبتلا خواهد شد!۴

درباره ی راه های امتحان دوست،امام صادق(ع) هم یکی از سه راه زیر را مطرح کرده است:
پولی از او بخواه، یا پولی را به عنوان امانت نزد او بگذار، یا او را در گرفتاری
خویش شریک گردان، اگر در این جهات درست انجام وظیفه کرد، او را به عنوان دوست
برگزین.۵

بنابراین، در شرایط جامعه ی امروزی هم موضوع امتحان دوست قبل از انتخاب آن، با دقّت
باید مورد توجه قرار گیرد و از برقراری دوستی های ناگهانی که با عجله و بدون فکر و
اندیشه صورت می گیرد،پرهیز شود. البّته در عین حال که دقت و هوشیاری در این جهت
لازم است، از وسواس و کج سلیقگی و بدگمانی ناروا نیز پرهیز شود، چنانکه صائب تبریزی
نیز می گوید:

پر در مقام تجربه دوستان مباش صائب که زود بی کس و بی یار می شوی.

ولی همانطور که امام علی(ع) نیز فرموده:«تا دوست خود را خوب امتحان نکرده ای، به او
اعتماد مکن و او را امین خویش ندان».

۲. اصالت و عقل

«اصالت خانوادگی» و «جوهر سالم نژادی» که به عنوان دو ملاک اساسی دوست گزینی مورد
تأکید است و اصولاً عقلانیت و خردمندی افراد که با اصالت خانوادگی آنان ارتباط
تنگاتنگ دارد، هرگز نباید نادیده گرفته شود.

امام علی(ع) برای معاشرت و دوستی با افراد، عقل و خردمندی آنان را که عموماً ناشی
از اصالت خانوادگی است، مورد اهمیت و ضروری دانسته و از سوی دیگر فرموده است:«از
دوستی و رفاقت با کسی که از نعمت عقل بی بهره است،خودداری کنید و به کسی که اصالت
خانوادگی ندارد، احسان نکنید و او را برنگزینید، زیرا کسی که عقل ندارد، به گمان
این که به شما نفع می رساند،زیان وارد می آورد و کسی که اصالت خانوادگی ندارد، به
کسی که به او احسان و خوبی کرده، بدی و آزار روا می دارد».۶

امام صادق(ع) سفارش می کند:«از دوستی و معاشرت با افرادپست و فرومایه خودداری کنید،
چون در چنین دوستی و معاشرتی، هیچ گونه خیر و صلاحی وجود ندارد».۷

موضوع عقلانیت و خردمندی، به عنوان یک ملاک برتر و یک امتیاز بزرگ در مناسبات
اخلاقی و اجتماعی، دارای آن چنان اهمّیتی است که امام علی(ع) می فرماید:«اگر با شخص
عاقل و خردمندی که جوانمردی و کرم ا و را نمی پسندی، معاشرت و دوستی کنی ایرادی
ندارد. در چنین حالی، از عقل و خردمندی او بهره برگیر و از اخلاق نامناسب او پرهیز
داشته باش و هیچ گاه، رفاقت و دوستی با شخص کریم و اصیل را از دست مده