پاورپوینت کامل هدایت ها و ارزش ها;آتش در خرمن ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هدایت ها و ارزش ها;آتش در خرمن ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هدایت ها و ارزش ها;آتش در خرمن ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هدایت ها و ارزش ها;آتش در خرمن ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

در توضیح بسیاری از مفاهیم و گزاره های اعتقادی، اخلاقی و … باید از اضداد آنها هم
کمک گرفت. قرآن که اصیل ترین منبع آموزه های اعتقادی و اخلاقی است، ایمان را در
مقابل کفر، توحید را در مقابل شرک، نور را در مقابل ظلمت، حسنه را در مقابل سیئه و
بهشت را در مقابل دوزخ آورده است. در آیاتی از سوره ی فاطر آمده است:

«وَ ما یستَوِی الأَعمی وَ البَصِیر؛ و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند».

«وَ لا الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّور؛ و نه ظلمت ها و روشنایی.

«وَ لاَ الظِّلُّ وَ لاَ الحَرُورُ؛ و نه سایه(آرام بخش) و باد داغ و سوزان.

«وَ ما یستَوی الأَحیاءُ وَ لاَ الأَمواتُ؛ و هرگز مردگان و زندگان یکسان
نیستند.(سوره ی فاطر، آیات ۱۹ ـ ۲۲)

مولوی می گوید؛ شناخت حضرت حق، از آن جهت مشکل است که ضد ندارد.

پس نهانی ها به ضد پیدا شود چون که حق را نیست ضد، پنهان بود ۱

سعدی نیز کسی را قدر دان عافیت می داند که مصیبت را لمس کرده باشد.

قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید

در آیات و روایات، تأکید و تشویق فراوان به انجام حسنات و عمل صالح شده است؛ اما در
مواردی از«آوردن حسنات» و«آوردن قلب سلیم و قلب مُنیب» نیز سخن رفته است که مفهومی
فراتر و ژرف تر از«انجام اعمال شایسته» دارد.

«مَن جاءَ بِالحَسَنَهِ فَلَهُ عَشرُ أَمثالِها؛ هر کس کار نیکی آورد،ده برابر آن
پاداش دارد».(سوره ی انعام،آیه ی ۱۶۰)

«مَن جاءَ بِالحَسَنَهِ فَلَهُ خَیر مِنها؛ کسانی که کار نیکی بیاورند، پاداشی بهتر
از آن خواهند داشت».(سوره ی نمل، آیه ی ۸۹)

«وَ الَّذی جاءَ بالصِّدقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئکَ هُمُ المُتَّقونَ.لَهُم ما
یشاؤُنَ عِندَ رَبِّهم ذلِکَ جَزاءُ المُحسِنینَ؛اما کسی که سخن راست بیاورد و آن
را تصدیق کند، آنان پرهیزکارانند و آن بندگان، آن چه را که بخواهند در نزد
پروردگارشان است که پاداش نیکوکاران این است».(سوره ی زمر، آیات۳۳و۳۴ )

«وَ أُُزلِفَتِ الجنَّهُ لِلمُتَّقِینَ غَیرَ بعید.هذا ما تُوعَدُونَ لِکُلِّ
أَوّابٍ حَفیظٍ.مَن خَشِی الرَّحمانَ بَالغَیبِ وَ جاءَ بِقَلبٍ مُنیبٍ؛بهشت که دور
نیست، به اهل تقوا نزدیک می شود. این چیزی است که وعده داده شدید که برای هر توبه
کننده حفظ کننده است. آن کس که از خدا در خفا ترسید و قلب توبه کار آورد».(سوره ی
ق، آیات ۳۱ ـ ۳۳)

در مثنوی آمده است:

شرط«من جا بالحسن» نه کردن است بل حسن را سوی حضرت بردن است

در شرح این بیت آمده:

شرط به جا آوردن کار نیک، تنها انجام آن نیست؛ بلکه باید این کار نیک را به بارگاه
حضرت حق رسانید. بسیاری از مردم صورت ظاهری عمل خیر را انجام می دهند؛ ولی شرط
باطنی آن را که نیت پاک است، معمولاً رعایت نمی کنند. در نتیجه، اعمالشان تباه و
بی اثر می گردد. از این رو در کلام قرآن آمده است:«من جاء بالحسنه» و نگفته«من عمل
الحسنه» زیرا بردن آن عمل به درگاه الهی مهم است، نه فقط انجام ظاهری آن.۲

در مقابل کلمه ی ترکیبی«جاءَ به» به معنای آوردن، می توان از مفهوم«حبط و ابطال»
اعمال، با استفاده از قرآن بهره گرفت. چه بسا نیکی ها که با شرک، ریا و سمعه، عُجب،
منّت نهادن و اذیت و آزار، ارزش خود را از دست بدهند.

براساس روایات نیز اعمال و اوصاف نیک از سوی آسیب ها و آفت هایی تهدید می شوند.
قدرت تخریبی این آفت ها به گونه ای است که گاه می توانند بنیادی ترین ارزش های
اعتقادی و اخلاق دینی؛ همچون توحید، اخلاص در نیت، انفاق و احسان به دیگران، عبادات
و …را در هم فرو ریزند.

عبادت شش هزار ساله ی ابلیس، مقام بلعم باعورا و … نشان می دهد که هیچ مؤمن
نیکوکاری نباید خود را در جایگاه امن ببیند. بازگشت به گذشته که قرآن از آن با
تعبیر ارتداد و«انقلاب به اعقاب» یاد می کند، هشداری برای همه مؤمنان است.

«وَ ما مُحمَّدُ إلاّ رَسُولُ قَد خَلَت مِن قَبلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِن ماتَ أَو
قُتِلَ انقَلَبتُم عَلی أَعقابِکُم؛محمد فقط فرستاده ی خداست و پیش از او فرستادگان
دیگری نیز بودند، آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمی گردید؟» (سوره ی
آل عمران، آیه ی ۱۱۴)

به گفته سعدی:

بسی نام نیـکوی پنـجاه سال که یک نام زشتش کند پایمال۳

و به گفته مولوی:

بلعم باعـور و ابلـیس لعیـن سود نامدشان عبادت ها و دین

صد هزاران سال ابلیس لعین بـود زابدال۴ و امـیرالمؤمنیـن

پنجه زد با آدم از نازی که داشت گشت رسوا همچو سرگین وقت چاشت۵

نگاهی به آیات

شرک موجب حبط اعمال است. لذا خدای متعال، حضرت ختمی مرتب را نیز از هشدار بی نصیب
نمی گذارد.

«لئن أَشرَکت