پاورپوینت کامل تجلی قرآن در ادب فارسی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تجلی قرآن در ادب فارسی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تجلی قرآن در ادب فارسی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تجلی قرآن در ادب فارسی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۵۶

رستاخیز اندیشه ای که حضرت محمد(ص) با صوراسرافیل تعالیم قرآنی،در کالبد مرده و
ارواح منجمد مردم شبه جزیره ایجاد کرد؛از اعراب، انسان هایی در خور ذکر و خواهان
تعالی ساخت؛همین اعراب مسلمان بودند که در پی صدور تعالیم قرآنی و نجات همگنان خود
از چنگ توتالیترها و مستبدان حاکم، به فتح سرزمین های دور و نزدیک دست
یازیدند.علامه محمد اقبال لاهوری درباره فتح ایران توسط اعراب می گوید:«بزرگترین
حادثه تاریخ اسلام،فتح ایران است، زیرا این فتح نه تنها کشوری آباد و زیبا را نصیب
عرب ها کرد، بلکه تمدن و فرهنگ کهنی را در اختیار آنان گذاشت. با فتح ایران
مسلمانان به همان اندازه سیراب شدند، که رومیان از فتح یونان».۱

اما حقیقت این است که با فتح ایران،زوایای نور اسلام در باور متمدن و فرهنگ و ریشه
دار ایرانی در تعامل قرار گرفت و رنسانس تفکر اسلامی ـ ایرانی رقم خورد.ایرانیان
که میراث دار آشوریان و بابلیان در علوم قدیمه، طبیعیات، ریاضیات و شناخت موسم ها
بودند،نویسندگی را می دانستند و منطق و طب را پیش از اسلام از فلاسفه رانده شده
رومی،عهد ژوستی نین، آموخته بودند،اینک به عنوان موالی (مسلمانان غیر عرب) به
درباها راه یافتند.۲ و در برابر اعرابی قرار گرفتند که تفکراتشان از شعر جاهلی شروع
شده بود و در فصاحت و بلاغت قرآن به تکامل رسیده بود، با آنکه در شعر جاهلی عرب،
اقسام مختلف تشبیه،مجاز، استعاره و دیگر فنون بلاغی وجود داشته و عرب جاهلی گفتار
بلیغ را می شناخته است و به آوردن کلام فصیح و بلیغ توانا بوده است و به همین دلیل
پیامبر اکرم(ص) آنان را به معارضه دعوت کرده است،اما پس از اسلام با توجه به قرآن
کریم و احادیث پیامبر اکرم(ص) به جودت کلام و زیبایی گفتار بیشتر توجه شد.

شاد روان دکتر طه حسین در مقدمه کتاب النثر می نویسد:«مسلمانان به دلیل برخورد با
فرق مختلف، لازم بود در جدل و مناظره با عبارات روشن تر و مؤثرتر سخن گویند».۳

همزمان با کوشش اعراب در گسترش فنون ادبی اولین دوره های شعر فارسی شکل می گیرد.از
این نظر برآنیم تا جستاری گذرا در میزان بهره وری شعر فارسی از کلام قرآن، با توجه
به آرایه های ادبی تلمیح و اشاره، تضمین ،حل و اقتباس، تمثیل و ارسال المثل داشته
باشیم.

تلمیح indicating در اصطلاح ادب، اشاره شاعر به سخن، آیه و حدیث معروف است،۴
بدون این که صریحاً متذکر استفاده باشد؛نمونه هایی از تلمیح در ادب فارسی را
می خوانیم.

۱.آسمان چون خیمه ای بر پای کرد

بی ستون کــرد و زمینـش جـای کرد(منطق الطیر ص۷)

که تلمیح دارد به آیه «اللّه الّذی رفع السّماوات بغیر عمد ترونها»(سوره رعد، آیه
۲)

۲.من آن ظلـوم جهــولـم که اولـم گفــتی

چه خواهی از ضعفا ای کریم و از جهال

مـرا تحمـل بــاری چگـونه دســت دهد که آســمان و زمـیـن
برنتافـتند و جــبال

(کلیات سعدی، ص ۷۳۱)

یا: آســـمان بـار امـــانت نتوانـست کشید قــرعـه
فـال بـه نـام مـن بیـچاره زدنــد

(دیوان حافظ، ص ۱۱۱)

اشعار فوق اشاره دارد به آیه:«انّا عرضنا الامانه علی السّماوات و الارض و الجبال
فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان انّه کان ظلوماً جهولا»(سوره
احزاب،آیه ۷۲)

۳.خدایت یکی را به ده وعده کرد بـده
گـر نـداری بــدل در خــلل

(دیوان ناصر خسرو،ص ۴۶۲)

تلمیح دارد به آیه:«من جاء بالحسنه فله عشر امثالها» (سوره انعام، آیه،۱۶۰)

۴.عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت کـه گنـاه
دگران بر تـو نخــواهند نوشت

تلمیح به آیه «و لا تزر وازره وزر اخری» (سوره انعام، آیه،۱۶۴)

۵.یا رب این آتش که بر جان
منست سرد کن زان سان که
کردی بر خلیل

تلمیح دارد به آیه:«قلنا یا نار کونی برداً و سلاماً علی ابراهیم»(سوره انبیا،آیه
۶۹)

۶.نگارینا شنیدستم که گـاه محـنت و راحـت سه پیراهن سلـب بودست
یوسف را به عمر اندر

یکی از کید شد پر خون دوم شد چاک از تهمت سـوم یعقوب را از بوش
روشن گـشت چـشم تر

که اشاره است به سه آیه در سوره یوسف «و جاء وا علی قمیصه بدم کذب»(۱۸) «و استبقا
الباب و قدّت قمیصه من دبر»(۲۵) «اذهبوا بقمیصی هذا فالقوه علی وجه ابی یات
بصیرا»(۹۳)

۷.آدمی بر قد یک طشت خمیر بـر فـزود از آسمان و از
اثیـر(مثنوی، دفتر ۶، بیت ۱۳۸)

تلمیح دارد به آیه:«و اذ قال ربّک للملائکه انّی جاعل فی الارض خلیفه»(سوره
بقره،آیه۳۰)

۸.آدم خاکی ز حق آموخت علم تا به هفتم آسمان افروخت علم(مثنوی،دفتر اول،
بیت ۲۶۳)

تلمیح دارد به آیه:«و علم آدم الاسماء کلّها»(سوره بقره،آیه۳۱)

۹.ملک در سجده آدم زمین بوس تونیت کرد که در حسن تو لطفی
دید بیش از حد انسانی

تلمیح دارد به آیه:«و اذ قلنا للملائکه اسجدوا لآدم فسجدوا…»(سوره بقره،آیه ۳۴)