پاورپوینت کامل اصحاب طریقت ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اصحاب طریقت ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اصحاب طریقت ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اصحاب طریقت ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۳

مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی به لحاظ شاعری و سخن وری یک پدیده
استثنایی است.مولانا با بی اعتنایی به موازین فنی شعر و شاعری و علوم بلاغت، در سخن
آفرینی، در عالی ترین کمالات است.

مولانا در بیان اندیشه ها و ارشادها و قصه پردازی های خویش، به کرّار به معانی آیات
و شرح آن و حدیث و سخنان بزرگان دین پرداخته است.گاه چنان اینها را در هم می پیچد و
نتیجه گیری می کند که فقط خود ایشان می تواند آن را در مسیری که اراده کرده است،
هدایت کند و مخاطبان را به دنبال خویش بکشاند.

مولانا،هم به لحاظ صبغه خانوادگی و تحصیلات و فکری و اندیشه، با مطالب قرآن و
روایات و اخلاق و کلام اسلامی اخت شده بود و هیچ گاه از آیات و پیام آنها دور
نمی شد.مولانا مقتدرانه مطالب و مفاهیم را القا می کرد و تمام راههای ممکن را بر
خواننده می بندد، به جز راهی که خود در پیش مخاطب می گذارد.

مولانا در سراسر مثنوی به خواننده ایمان تزریق می کند.فلاسفه و حکما در گفته ها و
کتاب های خویش خواننده را امتناع می کنند؛ولی مولانا ناخودآگاه خواننده را به عالم
خود می کشاند و به او ایمان و معرفت می دهد.خواننده از خواندن مثنوی هیچ گاه ملول
نمی شود؛زیرا مثنوی مملو است از: فلسفه، کلام، اطلاعات تاریخی و جغرافی، مسائل
تصوف، حکایات، قصص و… و مولانا چنان اینها را با هم تلفیق و نتیجه گیری می کند که
هر خواننده ای را مجذوب می کند

***

مولانا با اقتباس از آیه: «انّا نحن نزّلنا الذّکر و انا له
لحافظون؛

می گوید:

مصطفی را وعده کرد الطاف حـق گـر بـمیری تـو، نـمیرد این
سبـق

من کـتاب و مـعجزت را حـافظم بیـش و کـم کـن را ز
قـرآن دافعم

کـس نشاید بیش و کم کردن در او تـو بـه از مـن حـافظی
دیگـر مجو

همچنان که خداوند فرموده:«انّک میت و انّهم»

پیامبر نیز عمر طبیعی دارد و آن را پایانی ؛ولی عمر روحانی و معنوی ایشان همچنان
ادامه دارد.خداوند خود بهترین حافظ قرآن است و بهتر از او یافت نشود و این اطمینان
را به رسول گرامی می دهد که معجزه تو از هر آسیبی در امان خواهد بود.

***

خداوند می فرماید:

«… حتّی اذا جاءوک یجادلونک یقول الّذین کفروا ان هذا الاّ اساطیر
الاولین؛

تا آنجا که وقتی نزد تو می آیند و با تو جدال می کنند، کسانی که کفر ورزیدند،
می گویند:این [کتاب] چیزی جز افسانه های پیشینیان نیست».(سوره انعام، آیه ۲۵)

مولوی نیز با اقتباس از آیه فوق می گوید:

هر کش افسانه بخواند، افسانه است و آنکه دیدش نقد خـود مردانـه است

مفسران می گویند:

نضر بن حارث دشمن اسلام و پیامبر اکرم (ص) بود، زمانی که وحی نازل می شد و پیامبر
به دیگران ابلاغ می کرد و آنها برای یکدیگر نقل می کردند، نضر از روی حسادت و دشمنی
می گفت:گفته های پیامبر همان قصه هایی است که نظایر آن را (قصه رستم و اسفندیار و…)
من برای شما می گویم!

«و اذا قری القرآن فاستمعوا له و انصتوا لعلّکم ترحمون؛و چون قرآن خوانده شود، گوش
بدان فرا دارید و خاموش مانید، امید است که بر شما رحمت آید».(سوره اعراف، آیه ۲۰۴)

مولانا با اقتباس از آیه فوق می گوید:

طاعـنان همـچون سـگان بدر تو بانـگ مـی دارند سـوی هصدر
تو

این سـگان کرّاند ز امـر انـصتو از سفـه وع وع کـنان
بـر بـدر تـو

پیش بینـایان خبر گفتن خطاست کآن دلیل غفلت و نقصان ماست

پیــش بـینا شـد خموشی نفـع تو بهـر ایـن آمــد خـطاب
انصــتو

مفسران دو احتمال درباره «انصتوا» داده اند:

بعضی گفته اند:در ابتدا که رسول خدا نماز می خواند، بعضی از نمازگزاران همان آیاتی
که رسول خدا (ص) می خواند با صدای بلند تکرار می کردند و یا نمازگزاران با یکدیگر
صحبت می کردند و به همدیگر درود می فرستادند.

عده ای نیز گفته اند:هنگامی که رسول خدا (ص) آیات را بر مخاطبان می خواند،عده ای که
قلبشان سیاه بود.سر و صدا می کردند و هل هله می کردند تا مانع شوند امر خداوند به
گوش فطرت های بیدار برسد.

***

مه فشاند نور و سگ عو عو کند هر کسی بر فطـرت خود
مـی تند

«… و انّ الدّار الاخره لهی الحیوان لو کانوا یعلون؛و زندگی حقیقی همانا [در] سرای
آخرت است، ای کاش می دانستید».(سوره عنکبوت، آیه ۶۴)

مولوی نیز با اقتباس از آیه می گوید:

حـق همی گوید کـه دیـوار بهـشت نیست چون دیوارها بی جان
و زشت

سـنـــگ بــی حـمّال آینــده شــد و آن در و
دیــــوارهـا زنــده شـــد

یعنی:به دنبال زندگانی در آن دنیا،مرگ نباشد و زندگانی همیشگی و جاودانه است.زندگی
واقعی آنجاست، هرگاه ما به نظر گاه دل انگیزی می رویم و از وصف آن عاجز می مانیم،
می گوییم:بهشت بود! آنجا که همه روحها یکی است و هیچ کینه و دشمنی و دهن بازی نیست.

***

ـ خداوند درباره انفاق می فرماید:مثل الذین ینفقون اموالهم فی سبیل اللّه کمثل حبّه
انبتت سبع سنابل فی کلّ سنبله مائه حبّه و الله یضاعف لمن یشاء و الله واسع
علیم؛مثل [صدقات] کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند،همانند دانه ای
است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه ای صد دانه باشد، و خداوند برای هر کس که
بخواهد [ آن را] چند برابر می کند و خداوند گشایشگر داناست».(سوره بقره، آیه ۲۶۱)

مولانا نیز با التفات به آیه فوق می گوید:

مــال در ایـثــار اگــر گــردد تـــلف در درون صـد زنــدگــی
آیـد خـلـف

در زمـیــن حـــق زراعـــت کـردنـی تخم هـای پـاک و آنـگه دخـل