پاورپوینت کامل علامت های وقف قابل تغییرند ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علامت های وقف قابل تغییرند ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علامت های وقف قابل تغییرند ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علامت های وقف قابل تغییرند ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

۶۵

در همه زبان ها،برای انتقال معنا و مفهوم،در نوشته،از علامت هایی چون، ـ ؛ ـ ! ـ
؟… استفاده می شود که نقش تعیین کننده و بسزایی در فهم هر چه بیشتر مفهوم و معنای
جمله دارد.اگر قاضی ای پس از محاکمه مجرمی نتیجه را با این جمله:«بخشایش لازم نیست
اعدامش کنید»۲ اعلام کند و از درنگ نما (ویرگول، کاما،بند) و نقطه ویرگول استفاده
ننماید،جمله مزبور تاب دو خوانش و دو معنا را خواهد داشت:۱ـ اگر درنگ نما پس از
کلمه «بخشایش» نهاده شود،نتیجه حکم، عفو و آزادی مجرم خواهد بود.۲ـ و اگر پس از
کلمه «نیست» نقطه ویرگول گذاشته شود،نتیجه حکم، اعدام مجرم است.

در قرآن کریم نیز،علامت هایی معروف به «علامت های وقف و ابتداء» به کار گرفته
می شود، همانند:«ج، م، لا، ط، ص، ز» که نخستین بار توسط «سجاوندی» ابداع گردید.

کتاب ها و مقاله های نگارش یافته در مورد «وقف و ابتداء» بسیار کم و انگشت شمار است
که امیدواریم توجه بیش از پیش و شایسته ای به این دانش ارجمند بشود.

«علامات وقف»،عنوان نوشته ای است،در این مورد ـ از جناب آقای وهاب دانش پژوه ـ که
در شماره ۶۰ مجله بشارت درج شده است.

نویسنده محترم نیازمندی محل های وقف به تعلیم و تعلم را اساس این دانش در تلاوت
قرآن دانسته است و در پایان نوشته نیز با توجّه به فرمایشی از حضرت علی(ع)،آن را
یکی از ارکان ترتیل برشمرده اند. که شایسته بود در چند و چون اساس بودن آن توضیح
داده می شد.

ایشان علامت های وقفی را که اغلب به کار گرفته شده، «ج، م، لا، ط، قف، ق» و «ع»
می دانند،در صورتی که از علامت «ز» و «ص» نیز به طور معمول استفاده گردیده است که
باید به این مجموعه افزود،اما دو علامت «قف» و «ق» را باید از این مجموعه زدود؛زیرا
کاربرد غالبی نداشته اند و «ع» را نباید از علامت های وقف به شمار آورد؛زیرا علامت
رکوع قرآنی است.

در مورد این که پایه گذار علامت «ع» چه کسی بوده و از چه زمانی وارد قرآن شده
است،بنده به مطلبی دست نیافته ام،اما می توان گفت:این علامت ریشه در فقه اهل سنّت
دارد؛۳زیرا آنان در نمازهای واجب خواندن یک سوره کامل را،پس از سوره حمد،در رکعت
اول و دوم واجب نمی دانند،بلکه خواندن بخشی از سوره را کافی می دانند.

می دانیم تا عصر عثمان که به،یکسان سازی مصاحف (نسخه ها و دست نوشته های مختلف
قرآنی) پرداخت،قرآن بدون علامت(نقطه، فتحه، کسره…) بوده است وپس از آن است که
«ابوالأسود دئلی» حرکات را با به کار گرفتن نقطه های رنگی در بالا و جلو و پایین
کلمات وارد قرآن کرد.پس این سخن که «… در صدر اسلام،خواندن یک رکوع در نماز،به جای
سوره کامل معمول بوده…» صحیح نیست؛چرا که هنوز قرآن رکوع بندی نشده بود و گیریم که
شده باشد،این مربوط به فقه اهل سنّت است،نه شیعه؛زیرا آنچه در فقه شیعه مشهور
است،قرائت یک سوره کامل،پس از سوره حمد،در رکعت اول و دوم می باشد،نه بخشی از
سوره.۴

بنابراین،راهیابی علامت رکوع«ع» را در قرآن هایی که در سرزمین های شیعه نشین با رسم
الخط فارسی به نگارش در می آمده و می اید،یا باید از سر تقلید دانست یا از آن جهت
که کسانی که به حفظ قرآن می پرداختند،به صورت رکوع به رکوع پیش می رفتند،یا از آن
جا که می توان در نماز مستحبی به جای سوره کامل،به بخشی از یک سوره (یک رکوع)
بسنده نمود.

نویسنده محترم مقاله مزبور، از آن جهت که «عثمان طه» علامت های رکوع را در نگارش
قرآن حذف نموده است و به علت آن که ای