پاورپوینت کامل پس از توبه دگر دروغ نگفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پس از توبه دگر دروغ نگفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پس از توبه دگر دروغ نگفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پس از توبه دگر دروغ نگفتم ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

آفتاب داغ،در و دیوار شهر را سوزان و آزار دهنده کرده بود و هر کسی به سایه سقف یا
درختی پناه می برد،خوشه های بزرگ خرما بر نخل ها رسیده بودند و باید،به منظور فروش
یا استفاده شخصی چیده می شدند.در آن هوای گرم و طاقت فرسا،محصولات دیگر هم،مانند
«جو» رسیده بود و باید افراد آن را درو می کردند و با برداشت محصولات ـ که دست رنج
چند ماه آنان بود ـ به زندگی خویش سر و سامان می دادند.

در گوشه یک نخلستان،«ابو خَیثَمه » صحابی پیامبر(ص ) به همراه دو همسرش،روی تپه ای
سایبانی ترتیب داده و اطراف آن را آب پاشی کرده بود؛تا گرد و غبار فرو نشیند و
اندکی هم از گرمی هوا کاسته شود و قرار بود،آنها، پس از صرف غذا و تجدید قوا،به جمع
آوری محصول بپردازند….

در آن هوای گرم که مدینه حالت طبیعی داشت و مصادف با ماه رجب سال نهم هجری بود و
مردم به زندگی عادّی خود مشغول بودند،خبر حادثه تلخی زندگی عادّی را آشفته و هیجان
سختی را بر زندگی ها حکم فرما کرد.هر کسی در پی آن بود که برای دفع حادثه تلخ،
براساس توان خویش،چاره ای بجوید و اقدام لازمی به عمل آورد.

آخر،تا آن روز که نُه سال از هجرت پیامبر(ص ) از مکه به مدینه می گذشت،آن حضرت و
یاران فداکارش،ده ها توطئه و حمله را سرکوب کرده و شعاع نور اسلام،با «فتح سنگرها»
و «رفع خاکریز» و موانع مزاحم بر سر تا سر جزیره العرب،حجاز،یمن و سایر سرزمین های
پهناور پرتو افشانی کرده بود و به عنوان یک حاکمیت اسلامی و مکتب انسانی،بخش
گسترده ای از شهرها و سرزمین ها را تحت نفوذ خود قرار داده و مخالفان،اعم از
مشرکان،یهود و منافقان را به زانو درآورده بود.

این آئین نو بنیاد که با فطرت انسانی هماهنگ بود و شیوه های صحیح زندگی شرافتمندانه
را پدیدار می ساخت،هر روز،شهر و دیار وسیع و جدیدی را فرا می گرفت و به همین
موازات، دشمنان و مخالفان مختلف که موقعیت و منافع مادی و سردمداری خویش را در خطر
می دیدند،نقشه ویرانگر جدیدی را طرّاحی می نمودند.

آن زمان،نه تنها اسلام دشمنان داخلی و نزدیک خویش را به زانو درآورده بود،بلکه
امپراتوری بزرگ ایران آن روز را هم بر جای خود نشانده و پیرو خود ساخته بود و به
همین جهت امپراتوری بزرگ روم مسیحی با خاطری وحشت زده از اسلام،تصمیم حمله به مدینه
و پیامبر(ص ) را در سر می پروراند.

آری! بازرگانان و سایر دوستداران اسلام که با بلاد مختلف ارتباط تجاری داشتند،به
پیامبر(ص ) اطلاع دادند:«هِرقَل،امپراتور مسیحی روم» که بر اثر شکست دادن ایران آن
روز، بزرگ ترین قدرت سیاسی نظامی بود،با گردآوری یک ارتش چهل هزار نفری،به ضمیمه
تعدادی از قبایل مرز نشین «شام » و تدارک دیدن هزینه یک سال آنها،آماده حمله به
«مدینه » و جنگ با مسلمانان شده است.

پیامبر(ص ) نیز،به محض اطّلاع از این حمله خطرناک،افرادی را به مکّه و قبایل اطراف
مدینه فرستاد؛تا با جمع آوری یک سپاه سی هزار نفری و آموزششان،در پادگان «ثنیه
الوداع » که در جنوب شهر «مدینه » قرار داشت،آنان را برای دفاع از کیان اسلام و
مسلمانان آماده سازد.

سال نهم هجرت،سال «عُسرت » و سختی و تنگ دستی مسلمانان نامیده شده؛زیرا علاوه بر
فقر و قحطی،پیامبر(ص ) دو مشکل اساسی در پیش رو داشت،یکی بزرگی و توانایی ارتش دشمن
و نیز سختی پیمودن فرسنگ ها راه،از مدینه تا مرز شام که مسلمانان باید برای مهار آن
ارتش مهیب، با وجود کم بود امکانات رزمی طی می کردند و دوم،کارشکنی ها و بهانه
جویی هایی که از سوی دشمنان داخلی،آن حضرت را آزرده و پریشان می ساخت و باید
چاره ای اساسی و همه جانبه برای رویارویی با آن می اندیشید.

باری!کارشکنان و دشمنان داخلی را گروه های:مسلمانان آسایش طلب،یهودیان شکست خورده و
منافقان زخم دیده تشکیل می دادند.

امّا آن چه،پس از ایمان به خدا و رسالت خویش،مایه دلگرمی پیامبر(ص ) می شد،این بود
که با اعلام همیاری در تأمین هزینه سپاه،عُلبه بن زید حارثی سه کیلو خرما آورد و
گفت:

ای رسول خدا،در نخلستان کار کردم،شش کیلو خرما اجرت گرفتم،نصف آن را برای خانواده
خود گذاشتم و نصف دیگر را برای هزینه جنگ آورده ام.

همچنین هفت تن از انصار که «گریه کنندگان » نامیده شده اند؛اینان به گفته
قرآن،مؤمنانی بودند که وسیله سواری و توشه سفر نداشتند و از این که پیامبر(ص )
نتوانست آن ها را تجهیز کند،از غصّه محروم شدن در جبهه جهاد،با چشم های اشکبار از
نزد رسول خدا(ص ) خارج شدند.(سوره توبه ، ایه ۹۲)

به هرحال،پیامبر(ص ) محمد بن مسلم را در مدینه جانشین خود قرار داد و با توجه به
نقشه ها و کینه های پیدا و پنهان برای اسلام و جان مسلمانان،به امام علی (ع ) نیز
دستور داد:

تو سرپرست اهل بیت و خویشاوندان من و گروه مهاجر هستی و برای این کار کسی غیر از تو
شایستگی ندارد

ولی منافقان که با این تدبیر همه جانبه پیامبر(ص ) نقشه پنهان خویش را برآب شده
یافته بودند،شایعه گسترده ای پراکنده ساختند که:

رسول خدا(ص )،از روی بی اعتنایی،علی (ع )را همراه خویش در جبهه جنگ شرکت نداده
است.

علی (ع ) به دنبال این مطلب،با هوشیاری تمام،در سه مدینه میلی خود را به پیامبر(ص)
رسانید و این سخن را با آن حضرت در میان گذارد و رسول خدا(ص) نیز، در حضور جمع، رو
به سوی علی(ع) کرد و فرمود:

افَلا ترضی یا علی!أن تکون مِنّی بَمنزلَه ِ هارون َ مِن موسی؟إلاّ أنّه لا نبی
بَعدِی…؟ای علی!ایا خشنود نمی شوی که بگویم نسبت تو با من مثل نسبت موسی با هارون
است! ؟ (همانطور که آن دو برادر بودند، من و تو نیز برادر هستیم)

بدین ترتیب علی (ع )،با عزّت و سربلندی به مدینه