پاورپوینت کامل قرآن و ادب فارسی ; عطر سُوَر فلق و ناس در اشعار حافظ ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن و ادب فارسی ; عطر سُوَر فلق و ناس در اشعار حافظ ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن و ادب فارسی ; عطر سُوَر فلق و ناس در اشعار حافظ ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن و ادب فارسی ; عطر سُوَر فلق و ناس در اشعار حافظ ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۵۳

خدا باوری در آثار ماندگار گذشته و حال نویسندگان و شاعران ادب فارسی،به گونه ای متنوع و متفاوت به چشم می خورد و همین مسأْله به زبان و ادبیات کشور ما جایگاه خاص و ویژه ای بخشیده است.یکی از قالب هایی که پیشینیان ما به زیبایی، خمیرمایه خداباوری را درآن ریخته و رنگ و بوی زبان فارسی به آن بخشیده اند، به کار بردن مفاهیم آیات قرآن نه به صورت مستقیم، بلکه در قالب کلمه ها و جمله هایی است که ما فارسی زبانان، به ظاهر،انس بیشتری با آن ها داریم. آشنایی با این قرآن ورزی های هنرمندانه و به کارگیری تدریجی آن ها در گفت و گوهای روزمره،کمکی است به فرهنگ سازی قرآنی در نهادهای بشری و کاربرد واژه های نغز و پرمعنای قرآن در زبان و ادب فارسی و یکی از آنها گل واژه های معطّر سور فلق و ناس است که در بوستان غزلیات حافظ به شیوه ای متبحّرانه و هنرمندانه به کار رفته است که در این نوشتار عطر آن را به مشام جان های پاک می رسانیم.

الف ـ سوره فلق

* قُل:اولین واژه ای که خداوند متعال در دو سوره فلق و ناس از طریق آن با بنده اش ارتباط برقرار می کند و جالب آن که این واژه از جنس گفتن است و خداوند با همه عظمتش، به جای این که خود بگوید، از بنده می خواهد که بگوید. به نظر می رسد که خدا باب گفت و گو ـ یا به قول حافظ صبحت ـ را می گشاید تا آنچه می خواهد از زبان خویش بر زبان بنده اش جاری کند.

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

* «رب الفلق» به معنای ظاهریش ـ خدای سپیده دم ـ در این بیت حافظ جلوه می کند:

جلـوه گـاه رخ او دیده مـن تنـها نیست

ماه و خورشیـد هم این آینه می گردانند

کلام حافظ آن گاه که از «شر ما خلق» به «رب الفلق» پناه می برد و از دام جهان با مژده وصل او برمی خیزد، شنیدنی است:

مـژده وصـل تو کـز سـر جـان برخیـزم

طـایر قدسـم و از دام جهـان بـرخیـزم

به ولای تو که گربنـده خویشـم خـوانی

از سر خواجگی کـون و مکـان برخیزم

* و آن زمان نیز که در شام تار «غاسق اذا وقب»،آتش طور را جست وجو می کند و پناه بردن خود به خدا را نشان می دهد.

شب تار است و ره وادی ایمـن در پیـش

آتش طور کجا؟موعد دیـدار کجاسـت؟

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود

از گوشه ای برون آی،ای کوکب هدایت

و آن گاه که اسم اعظم را در مقابل افسون گری های «نفاثات فی العقد» به کار می برد نیز جالب و به یادماندنی است:

اسم اعظم بکند کارخود ای دل خوش دار

که به تلبیس وحیل،دیو مسلـمان نشود

پناه بردن به خدا نیز از شر حسودان و طعن آنان و ازشر بدگویان،در جای جای شعرهای حافظ به چشم می خورد. آن جا،که به عنوان نمونه، می گوید:

توپنـداری کـه بـد گو رفت و جـان برد

حسـابـش بـا کـرام الکـاتبـیـن اسـت

ونیز:

دلا زطعن حسودان مـرنج و واثـق باش

که بـد بـه خـاطـر امیـدوار مـا نـرسـد

و آن گاه که دیگری را از «شر حاسد إذا حسد» به خداوند می سپارد

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از چشم حسـود چمنش

ب:سوره ناس

* چه بگویم «اعوذ برب الناس». سخن از پناه بردن به درگاه خداوند است:

جزآ