پاورپوینت کامل جذّابیت و روابط اجتماعی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جذّابیت و روابط اجتماعی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جذّابیت و روابط اجتماعی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جذّابیت و روابط اجتماعی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۶

(بررسی نقش آراستگی در روابط میانْ فردی)

آراستگی چیست و حدود آن کدام است؟ چه نوع لباسی و آرایشی معرّف آراستگی است؟ آیا رابطه ای میان آراستگی با زیبایی و جذّابیت وجود دارد؟ چگونه آراستگی در دوستی ها و روابط میانْ فردی، تأثیرگذار است؟ هنجارهای مورد قبول در آراستگی کدام اند؟ و… این پرسش ها از جمله دلْ مشغولی های نوجوانان و جوانان فرهنگ ماست. در این مختصر با توجه به آموزه های دین و داده های روانشناسی، برخی سؤالات را پاسخ می گوییم.

برداشت های اوّلیه

عموماً اعتقاد بر این است که «برداشت های اوّلیه» بسیار اهمیت دارند. بسیاری از ما می پذیریم که برداشت های اوّلیه ای که از دیگران داریم، روند ارتباط ما را با آنان به صورتی حیاتی شکل خواهند داد. این پدیده را در روانشناسی اجتماعی «اثر تقدّم» می گویند، از این رو افراد برای حضور در مصاحبه شغلی، دیدار با دوست جدید، اوّلین ملاقات با همسر آینده خویش، و… که در آن، نخستین برخورد را با دیگری دارند، با دقت تمام، خود را آماده می کنند. «ارتباط غیر کلامی» در شکل گیری برداشت اوّلیه بسیار مؤثر است. یک نگاه، لحن کلام، نوع لباس، قیافه ظاهری، و… کافی است تا اطّلاعات مفصّلی را در اختیار ما قرار دهد. آراستگی در هر یک از نمودارهای ارتباط غیرکلامی مانند: حالات چهره و قیافه ظاهری، تماس چشمی و نگاه، لباس و حرکات بدن، و لحن کلام، می تواند در نوع برداشتی که از ما می شود، مؤثر باشد.
پیش از آن که به توضیح کانال های اساسی ارتباط غیرکلامی با دیگران بپردازیم، بهتر است به اختصار چند جمله ای درباره مفهوم آراستگی در فرهنگ خودمان سخن بگوییم

مفهوم آراستگی

آراستن به معنای زینت دادن و تزیین کردن است:
چنین تا بیامد مه فروَدین
بیاراست گلبرگ، روی زمین
فردوسی
خویشتن آراسته از بهر او
خودْ وِرا پروای غیر دوست، کو؟
مولوی
معانی دیگری مانند منظّم و مرتّب بودن، هماهنگ بودن، آماده و مهیّا بودن نیز گفته شده که کاملاً مرتبط با معنای اوّل است؛ زیرا تزیین کردن به نوعی با نظم و تقارن و نیز هماهنگی همراه است ومعرّف آماده و مهیّا بودن برای مقصود مورد نظر (مثلاً ملاقات دوست). در مقابلِ آراستن که معمولاً با یک افزایش همراه است، پیراستن قرار می گیرد که ویژگی آن کاستن و زدن شاخ و برگ است.

حوزه های آراستگی

حال باید ببینیم در شیوه های ارتباط غیر کلامی، آراستگی چگونه حاصل می شود؟ در این جا بویژه ارزش های دینی که در حقیقت هنجارهای فرهنگی ما را شکل می دهند، می توانند تعیین کننده باشند:

۱) حالات چهره و قیافه ظاهری: سیسرون، سخنور رومی، گفته: «چهره، تصویر روح است»؛ یعنی احساسات و هیجانات انسان، غالباً در چهره وی منعکس می شود. خشم، ترس، شادی، غم، تعجّب، تنفّر و رضایت به سادگی نمایان می گردند و به راحتی قابل تشخیص هستند. بنابراین احساسات ما نسبت به دیگران، به صورتی غیراختیاری خود را نشان می دهند و قابل پنهان کردن هم نیستند. نوع آرایش سر و صورت، عینک داشتن یا نداشتن و زیبایی ظاهری، می توانند برداشت های اوّلیه را در مخاطب ما ایجاد کند. در این جا یک «تصوّر قالبی» در میان مردم وجود دارد که «هرچه زیباست، خوب هم هست». لیکن مطابق تحقیقات روانشناسان، چنین امری قابل تأیید نیست؛ یا این که معمولاً فردی که عینک به چشم می زند، با هوش تر و کوشاتر است؛ امّا این هم از آن تصوّرات پذیرفته نشده است. در مورد مُدل مو و آرایش صورت نیز چنین تصوّرات قالبی بدون پشتوانه، وجود دارد. فریفته نشدن نسبت به تصوّرات قالبی، دو نتیجه در بر دارد: یکی آن که خود را تابلویی برای این تصوّرات قالبی نمی کنیم و دوم آن که در برداشت از دیگران، مراقب رهزنی های این تصورات، خواهیم بود.
آراستگی در قیافه ظاهری و حالات چهره را می توانیم از برخی سخنان دلنشین پیامبر اکرم و امامان معصوم(ع) دریابیم.

امام علی(ع): مؤمن شادیش در چهره و اندوهش درون قلب است.(۱)

امام باقر(ع): خوشرویی و گشاده رویی باعث جلب محبّت و نزدیکی به خداوند است و ترشرویی و گرفتگی باعث دشمنی و دوری از خداست.(۲)

امام علی(ع): مؤمن نرمخو و گشاده روست و نه ترشرو.(۳)

لبخند زدن همراه شادی، در موقع ملاقات با دوستان، تأثیر عمیق تری از زبان دارد و چنین القا می کند که دوستت دارم و از دیدار تو خوشبختم.
امام صادق(ع): لبخند زدنِ شخصی در هنگام ملاقات با برادرش (دوستش) برای او پاداشی محسوب می شود.(۴)

پیامبر اکرم: کسی که موهایش را بلند می گذارد آنها را به نیکویی مرتب کند یا کوتاه نماید.(۵)

۲) تماس چشمی و نگاه: آیا تاکنون با کسی که عینک تیره به چشم دارد، گفتگو کرده اید؟ اگر چنین

بوده است می دانید که این وضعیت چه قدر ناراحت کننده است. از آن جا که نمی توانیم چشمان طرف مقابل را ببینیم، از عکس العمل های او با خبر نخواهیم شد. برخی از شعرای قدیم، چشم را «پنجره روح» توصیف کرده اند؛ زیرا غالباً از دریچه چشمان دیگران، چیزهای زیادی درباره حالات و احساسات آنها استفاده می کنیم؛ مثلاً نگاه معمولی و مداوم را نشانه محبّت و دوستی، اجتناب از تماس چشمی را نشانه خجالتی بودن یا دوست نداشتن و خیره شدن را علامت خشم یا خصومت تفسیر می کنیم.
نگاه از سر مهر، در روابط با دوستان و نزدیکان، بویژه نسبت به پدر و مادر، مورد تأکید در احادیث ما بوده است:

امام صادق(ع): کسی که به پدر و مادرش نامهربان نگاه کند، حتی اگر او را مورد ستم قرار داده باشند، خداوند نماز او را قبول نمی کند.(۶)

برق نگاه، بویژه نگاه های خیره و مداوم، اگر از روی امیال پست و شهوانی باشد (خصوصاً در روابط با غیر هم جنس) می تواند خطرآفرین باشد و مفاسد بعدی را نیز به دنبال آورد. قرآن با نگاه پیشگیرانه و مشفقانه، این امر را متذّکر می شود: «به مردان با ایمان بگو دیده ها فروبندند و پاکدامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه تر است؛ زیرا خداوند بر آنچه می کنند، آگاه است و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را
[از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند».(۷)

۳) لباس و حرکات بدن: ژست ها، حرکات دست و پا، لرزش و آرامش بدن، جهت گیری کلی بدن، کیفیت و رنگ پوشش لباس، همگی در این قسمت مورد نظرند. تعداد زیاد حرکات بدنی (مانند خارش، ور رفتن) نشان دهنده برانگیختگی هیجانی یا حتی عصبانیت است. وضعیت کلّی بدن، می تواند حالت تهدیدآمیز، تمایل و انعطاف پذیری یا بی تفاوتی را نشان دهد. باز یا بسته بودن دست ها نیز علامت گرمی یا سردی ارتباط تلقی می شود. نحوه راه رفتن افراد نیز می تواند اضطراب، افسردگی و نگرانی یا تحرّک، نشاط و آرامش وی را نشان دهد. فاصله با مخاطب نیز میزان دوستی را منتقل می کند(البته نزدیک بودن بیش از حد هم نابهنجار تلقی می شود). نوع و نحوه پوشش لباس، نمایانگر تعلّق ما به گروه خاصّی در اجتماع است (مانند اونیفورم ها) و تا حدّی نشانگر شخصیت و طبقه اجتماعی افراد است و همچنین میزان سازگاری و توجّه به هنجارهای جامعه را نشان می دهد.

یکی از مسایل مهم در روابط میان فردی، رعایت تواضع و فر