پاورپوینت کامل عمله خوب خدا ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عمله خوب خدا ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عمله خوب خدا ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عمله خوب خدا ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

گزارشی از فیلم (زیر نور ماه)

نویسنده و کارگردان: سیدرضا میرکریمی

تهیه کننده: منوچهر محمدی

بازیگران: حسین پرستار، مهران رجبی و…

اگر با دست های خود، بی حرمتی روا می دارم، بر این محراب مقدس، در توبه گشوده است. لب های همچون دو زائر خسته آماده اند که این تماس خشن را با بوسه ای لطیف، پایان دهند. زائر نیکوکار! سخن از پیرامون دست ها خطاست، که پیمان پیوستگی با دست هاست. تماس دست زائری نیز با مقدّسان رواست و کف بر کف نهادن بوسه آنهاست. آیا این زائرین و مقدّسان از آب، بی بهراند؟ نه؛ ولی آن را برای اجابت دعاها به کار می برند(از: رمئو و ژولیت).

زیر نور ماه، فیلمی که در نوزدهمین جشنواره فیلم فجر، تحسین داوران را برانگیخت و جایزه منتقدان «کن» را از آنِ خود کرد و جایزه نقره جشنواره نانت را تصاحب نمود و در بخش دورنمای فیلم سائوپائولو به نمایش درآمد و در جشنواره توکیو ۲۰۰۱، سه جایزه

ارزشمند را از آن خود ساخت، دومین فیلم بلند سینمایی سیدرضا میرکریمی است. قبل از این که زوایای مختلف فیلم را مورد نقد و بررسی قرار دهیم، بجاست مروری بر فیلم نامه آن داشته باشیم.

سیدحسن، طلبه حوزه علمیه، به رغم تمایل دوستانش نسبت به پوشیدن لباس روحانیت، خود را لایق آن لباس نمی داند و وقتی که خود را با پدربزرگ روحانی اش مقایسه می کند و به یاد می آورد که او تأثیر خاصی روی مردم داشته و وقتی صحبت می کرده، علاوه بر مردم، در و دیوار هم به حرف هایش گوش می داده اند، تفاوت بسیاری میان خود و او احساس می کند.

سید حسن به اصرار مدیر مدرسه و سفارش پدرش راهی بازار شده و پارچه و نعلین تهیه می کند؛ امّا دربازگشت به مدرسه، پارچه ها و نعلین او توسط پسرکی به سرقت می رود.

سیدحسن به دنبال پسرک رفته، او را می یابد و پسر در زیر پلی با سید حسن قرار می گذارد تا وسایلش را پس بدهد. در زیر پل، جمعی بیچاره و مفلوک زندگی می کنند که همواره از سوی شهرداری تهدید می شوند. سیدحسن با آنها رابطه دوستی برقرار می کند و برای آنها غذا تهیه می کند. دوستی آنها دیری نمی پاید؛ زیرا مأموران شهرداری با جمع آوری وسایل آنها، از زیر پل بیرونشان می کنند. در آن دم که سیدحسن، سرگرم مناجات با خدا و ناراحت سرنوشت دوستان جدیدش است، صدای دختری خیابانی را می شنود که دست به خودکشی زده است. سیدحسن، او را به بیمارستان می رساند و از مرگ نجاتش می دهد.

در روزی که تمامی طلاب مدرسه، لباس روحانیت به تن می کنند، سیدحسن که همچنان مردد است و قصد ترک مدرسه را دارد، با دو حادثه مواجه می شود: یکی آوردن لباس های سیدحسن توسط آن دختر خیابانی که حالا پس از نجات از مرگ توبه کرده است و دیگر، سخنان جلال – هم حجره اش – که از او می خواهد پاورپوینت کامل عمله خوب خدا ۴۴ اسلاید در PowerPoint باشد. سید پس از این دو رویداد، تصمیم به معمّم شدن(عمامه گذاشتن) می گیرد.

زیر نور ماه، با دست مایه قراردادن دوران اقامت یک طلبه در مدرسه علمیه و سیر و تفحّص در تردیدها و نگرانی هایش، می کوشد اوّلین بازتاب دهنده زندگی معمولی، امّا پرمسئولیت یک طلبه علوم اسلامی باشد. فیلم، ابتدا، فضای صمیمی ایجاد می کند و ما در چند صحنه با زندگی راحت و عادی طلبه ها در حجره ها آشنا می شویم. تصویر این زندگی بر روی پرده، انعکاس واقعیت هایی است که برای مخاطبی که تاکنون مقوله ای به نام «زندگی طلبگی» برایش مجهولی بزرگ بوده، جذّابیت خاصی دارد. یک طلبه علوم دینی، در هر سطح از سواد و دانش حوزوی، خانه اش، غذایش و زندگی اش مثل سایر مردم است. او شوخی می کند و مثل همه، می خندد. او هم از زندگی بهره می برد و این تصویر، با تصویر غلط و واژگونه حاکم بر ذهن جامعه که زندگی علما و روحانیان را احیاناً تافته ای جدابافته از متوسط زندگی همه مردم این سرزمین می پندارد و به غلط، فضایی عبوس و جزمی برای آنها قایل است، تفاوت دارد. این شاید اوّلین امتیاز و نقطه قوت فیلم باشد، هر چند که در ترسیم روابط بین طلّاب و مدیر مدرسه و چگونگی رفتار آنها دچار خطا شده باشد.

آن جایی که فیلم، صمیمیت و حسّ پویایی جاری در زندگی طلبگی را نشان می دهد، بسیار واقعی و دلنشین است؛ امّا شخصیت مدیر مدرسه که کمی اغراق آمیز است و آن حرف ها و آن کردار و رفتار، با مدیران مدارس علمیه همخوانی ندارد. تاکنون دیده یا شنیده نشده که مدیر مدرسه ای طلاب را چون سربازان پادگان ها به صف کرده و آمارگیری کند یا با تحکّم، از طلّاب بخواهد که فرش های مدرسه را بشویند. نوع صحبت کردن مدیر مدرسه به گونه ای است که بیننده تصوّر می کند که او ادای یک روحانی را درمی آورد و درست در قالب یک روحانی، فرو نرفته است.

از آن جا که فیلم نامه نویس و کارگردان، خود در حوزه نزیسته است، طبیعی است که با بعضی از ظرایف آشنا نباشد و شهریه طلّاب را با حقوق کارمندان یکی بداند و بخواهد به سیدحسن، مساعده بدهد.

در فیلم می بینیم که طلّاب، خود را برای امتحان پایان سال، آماده می کنند، در حالی که پناهی، تازه روز اوّل ورودش را به حوزه سپری می کند. این رویداد در عصری که مردم برای جابه جایی از مترو استفاده می کنند، بی نظمی صد سال پیش حوزه ها را تداعی می کند که سال تحصیلی در آنها معنا نداشت والّا در عصر نظم و قانون، سال تحصیلی طلّاب نیز با مهر، شروع و به خرداد خاتمه می یابد.

جملات بالا بدین معنا نیست که فیلم ضعیف است. البته که این طور نیست. فیلم از ساختاری زیبا و ساختی خوش برخوردار است که زیبایی هایش نقایص کار را می پوشاند و بر آنها غلبه می کند.

فیلم زیر نور ماه، از این جهت که شاید برای نخستین بار در سینمای ایران، نگاه آسیب شناسانه به «نهاد روحانیت» نیز دارد، فیلمی حایز اهمیت محسوب می شود. تأکید صحیح فیلم بر این نکته که کار روحانیت، محدود و منحصر به قیل و قال مدرسه نیست، بسیار قابل تأمّل است. فیلم، نشان می دهد که انسان ها از فطرتی الهی برخوردارند که اگرچه غبار زندگی ممکن است آن را بپوشاند، امّا اگر این غبار به وسیله عواملی کنار زده شود، جوهره فطرت، آشکار می شود.

در فیلم، شاهد هستیم پسر نوجوانی که دست به سرقت و اعمال خلاف می زند و خواهرش که دچار ناهنجاری اخلاقی است و یا آن جمع آواره مفلوک، که زیرپل زندگی می کنند، همگی هرچند در ظاهر، انسان های سالمی از نظر اجتماعی به نظر نمی رسند، امّا در خلوت خود، آن گاه که به خویشتن بازگشت می نمایند، به فطرت پاک و الهی خویش، رجوع دارند. همین افراد، در اثر محبّت و عطوفتی که سید حسن بر آنها روا می دارد، تحت تأثیر قرار می گیرند و گویی یک پناهگاه ایمانی پیدا می کنند؛ از این رو، در نگاه به این چنین افرادی که دچار ناهنجاری هستند، نباید آنها را کاملاً مطرود و منحط انگاشت. باید خاکسترها را کنار زد؛ همان گونه که انبیای الهی عمل کردند. باید