پاورپوینت کامل دانه های ریز باران نقد فیلم سینمایی «باران» ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانه های ریز باران نقد فیلم سینمایی «باران» ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانه های ریز باران نقد فیلم سینمایی «باران» ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانه های ریز باران نقد فیلم سینمایی «باران» ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

آخرین برگ سفرنامه باران

این است:

که زمین چرکین است.

شفیعی کَدکَنی

شناس نامه فیلم باران

نویسنده و کارگردان: مجیدی مجیدی

مدیر فیلمبرداری: محمّد داودی

تدوین صدا و تصویر: حسن حسندوست

موسیقی: احمد پژمان

طراحی، صداگذاری و ترکیب صداها: محمدرضا دلپاک

بازیگران: حسین عابدینی

رضا ناجی

زهرا بهرامی

حسین رحیمی

حسین محجوب

تهیه کنندگان: مجیدی مجیدی

فؤاد نحاس

سال تولید: ۱۳۷۹

مهم ترین موفقیت های فیلم در جشنواره های داخلی و خارجی:

– سیمرغ بلورین نقش اوّل مرد در جشنواره فجر

– جایزه بزرگ قاره امریکا در جشنواره جهانی فیلم مونترال

– جایزه کلیسای جامع

خلاصه داستان:

لطیف(حسین عابدینی)، کارگر جوان آذری، همراه دیگر هم ولایتی های خود در
کنار عده ای کارگر افغان، در یکی از برج های در حال ساخت شهر تهران کار می کند.
سقوط نجف (یکی از کارگران افغانی) از طبقه دوم، موجب می شود پسر او رحمت (زهرا
بهرامی)، برای تأمین معاش خانواده، جای پدر را بگیرد؛ امّا به دلیل جثّه ضعیفش،
مسئولیت خرید غذا و کارهای آشپزخانه به عهده او گذارده می شود.

بدین ترتیب، کار آسان خود را از دست می دهد و مدام برای رحمت، درد سر درست می کند.
امّا یک روز به صورت ناگهانی متوجه می شود که رحمت، در حقیقت دختری است به نام
«باران»، که از سرِ ناچاری در میان مردان کار می کند. کشف این راز، مقدمه عشقی
پاک در دل لطیف می شود. سرانجام، مأموران وزارت کار، بر اساس قانون ممنوعیت کار
افغانی های بدون مجوز، آنها را از محل کار بیرون می کنند. در نتیجه، لطیف نیز
باران را گم می کند. لطیف در جستجوی باران، با دیدن وضعیت زندگی و کار خانواده
او، شناس نامه خود را می فروشد و مجموعه پس انداز و پول شناس نامه اش را در
اختیار آنها می گذارد؛ ولی به زودی متوجه می شود که باران و خانواده اش برای
همیشه از ایران می روند.

مجید مجیدی، کارگردان فیلم باران در مصاحبه ای مطبوعاتی، در پاسخ به این پرسش که
«فکر می کنید (خارجی ها) از چه چیز فیلم خوششان آمده؟» گفته است: «نمی دانم،
نظرها متفاوت است. بعضی ها معتقدند این نوع سینما، از «بچه های آسمان» و «رنگ
خدا» گرفته تا «باران»، شاعرانه است؛ یک جور رئالیسم شاعرانه. گذشته از این،
مظلومیت شخصیت ها، در مردم تأثیر زیادی گذاشته است».(۱)

رئالیسم
شاعرانه (۲)

، عبارتی است که «ژرژ سادول» برای توصیف سینمای فرانسه در سال های
۱۹۳۴ تا ۱۹۴۰م، که رئالیسم را با سبکی شاعرانه و تغزلی درهم آمیخته بود، به کار
می برد. موضوع این فیلم ها، مسائل عادی و روزمره بود؛ امّا این مسائل را با برخوردی
شاعرانه و تأکید بر میزانسنی خاص، تصویر می کردند.

مجیدی با تردید پاسخ می دهد؛ امّا به نظر می رسد که از تعبیر رئالیسم شاعرانه بدش
نمی آید. حتی وقتی تمام سخنان مجیدی را در کنار فیلم هایش قرار می دهید، متوجه
می شوید که او تلاش می کند به سبک رئالیسم شاعرانه مناسب با فرهنگ شرقی دست
یابد. ارزیابی موفقیت بیان تصویری در خلق مضمون نهایی (۳)

نیاز به تجزیه و
تحلیل مؤلفه های رئالیستی و شاعرانه اثر دارد.

عناصر رئالیستی (۴)

فیلم باران

۱. خط کلّی داستان

مفهوم کلی رئالیسم در سینمای قصه گو، با دیدگاهی روشن و صادقانه به جهان
واقع می پردازد و به همراه طرح مشکلات روزمره مردم و ترسیم محیط زندگی آنان، با
حداقل دستکاری از سوی فیلمساز و تمهیدات فنی فیلمسازی و نیز طرح قصه های چند قسمتی
متناسب با زندگی روزمره – به طوری که بیان کننده واقعیت باشد -، به درک انسان از
جهان اطراف، خود رفعت می بخشد. این نکته از ویژگی های مهم داستان های رئالیستی است.

مجیدی، این بار نیز از طبقه محروم جامعه قصه ای برمی گزیند و آن را روایت می کند؛
داستان زندگی کارگران ساختمانی. مردمی که با شرایط مختلف سنّی و نژادی برای
تأمین معاش خود و خانواده شان، با مشکلات ناشی از فقر، مقابله می کنند.

پرداخت واقعگرایانه داستان به تجربه مستقیم قصه گو وابسته است. مجیدی در همه آثار
خود، بویژه در باران، نشان داده که از پیش زمینه ذهنی خوبی درباره زحمت کشان
جامعه برخوردار است. او در روایت داستان، به پیچیدگی فکر نمی کند؛ بلکه
هوشمندانه برای خلق فضای رئالیستی، قالب روایی ساده ای برمی گزیند و بر اساس
همان محور، حوادث را کنار هم قرار می دهد.

۲ – پرورش روان شناسانه شخصیت در فیلم باران

قهرمان داستان های مجیدی، نوجوانان هستند. نوجوانی سومین مقطع فرایند رشد
انسان است. مهم ترین ویژگی این مقطع، قدرت تمییز دادن و تحلیل انتخاب هاست.

انسان در دوران کودکی می آموزد که بین چیزها فرق بگذارد و نظام طبقه بندی شده
اطراف خود را بپذیرد. در این مقطع گذرا، انتخاب، ارادی و آگاهانه صورت می گیرد؛
امّا او به درستی نمی تواند انتخاب خود را تحلیل کند. در آستانه ورود به جوانی،
در کنار قدرت تشخیص کمال یافته، می تواند دلایل انتخاب را توضیح دهد. بنابراین،
حضور این دو توانایی (قدرت تشخیص و تحلیل انتخاب ها) در شخصیت انسان، او را به
موجودی کنشمند تبدیل می کند.

قهرمان باران، از قهرمان های آثار گذشته مجیدی بزرگ تر شده است. لطیف، دور از خانه
و خانواده اش در برج نیمه کاره کار می کند و در مجموعه کارگری، مسئول خرید غذا
و آشپزی است. تکامل شخصیت لطیف، با عبور از دالان تجربه شکل می گیرد. در مواجهه
با زندگی «باران»، او می تواند خود را بیازماید و پس از پیروزی ها و شکست ها از
خامی به پختگی برسد.

۳. بازیگران و بازیگردانی

حضور شخصیت های واقعی که نقش آنها را بازیگران حرفه ای و غیر حرفه ای بازی
می کنند، یکی از ویژگی های این نوع فیلمسازی است. در ایران، این شیوه را با اصطلاح
انتخاب «نابازیگر» می شناسیم. مجیدی در مقام کارگردانی که حدود یک دهه (دهه ۶۰)
تجربه بازیگری داشته است، توان بالایی برای بازی گرفتن و کنترل حالات و حرکات
فیزیکی بازیگر، برای خلق شخصیت های واقعی دارد. خود او در این باره می گوید:
«استفاده از نابازیگران، ارتباط را

ملموس تر می کند و تأثیرگذاری بیشتری دارد». او درباره شیوه بازی گردانی
می گوید: «… اوّل این که به بچه های نابازیگر یا بزرگ ترهای نابازیگر، هیچ
وقت داستان فیلم را نمی گویم. یعنی اصلاً از سناریو خبر ندارند. بنابراین
نمی دانند در واقع چه اتفاقی در حال رخ دادن است. منتهی چیزی که هست این که من
فیلم را درست از بای بسم الله شروع می کنم… فیلمبرداری را از پلان اوّل، درست
طبق فیلم نامه شروع می کنم. خاصیت این کار این است که وقتی در نوشتن، سکانس به
سکانس جلو می روید، حس سکانس قبلی حفظ می شود و در انتها، فیلم نامه یک دست از
آب درمی آید. موقع فیلمبرداری هم به همین روش کار می کنم که این، چند ویژگی
برای من دارد: یکی این که بازی ها خیلی اندازه از آب درمی آید».

همه این تدابیر، برای وا