پاورپوینت کامل !راه قبله ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل !راه قبله ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل !راه قبله ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل !راه قبله ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۶

موفقیت، آرمان بزرگ و مشترک انسان هاست. همه به موفّقیت می اندیشند و در آرزوی
به دست آوردن آن هستند؛ امّا مهم این جا است که برای کسب موفقیت، باید راه درست آن
را شناخت و از بیراهه تمیز داد. اشتباه در تشخیص «راه موفقیت»، آرمان موفقیت طلبی
بشر را به شکست می کشاند و زندگی او را نابود می سازد. پس شناخت «راه موفقیت» از
امور مهم و اساسی در کسب موفقیت است. پرسشی که ذهن را به تکاپو انداخته این است که
«راه قبله کدام است؟ و کعبه مقصود کجاست؟». برای پاسخ به این سئوال، در ادامه به
بررسی چند عامل مهم از عوامل موفّقیت می پردازیم.

مرد امروز باش

آدم ها چند دسته اند: برخی «مرد دیروز»اند و پیوسته در اندوه گذشته از دست
رفته به سر می برند. اینان کسانی اند که در «دیروز» زندگی می کنند. شعارشان «ای
کاش» است و کارشان «حسرت و افسوس». وِرد زبانشان این است که «ای کاش چنین و چنان
می کردم!» و «ای کاش چنین و چنان می شد!».

عدّه ای دیگر «مرد فردا» هستند و همواره در آرزوهای طلایی خود سیر کرده و در خواب
و خیال خود، کاخ های فراوان خوش بختی می سازند. اینان زندگی رؤیایی داشته و
پیوسته در حال بلند پروازی و خیال بافی اند. تنها نصیب مردان رؤیایی این است که
برای لحظاتی چند، مست فردای خیالی خود شوند.

در مقابل این دو گروه، کسان دیگری وجود دارند که «مرد امروز»اند. مردان امروز نه
عمر خود را در حسرت گذشته تباه می کنند و نه در خیال بافی و رؤیاپردازی تلف
می سازند. اینان نه در دیروز زندگی می کنند و نه در فردا، و هم اینان «مردان
موّفق» روزگارند. انسان های موفّق کسانی اند که موفّقیت خویش را نه در دیروزِ
از دست رفته می یابند و نه در فردای نیامده، نه حسرت گذشته را می خورند و نه به
رؤیای فردا می پردازند، و لذا رنجور و افسرده و ناامید و بی انگیزه نیستند. در
زندگی پربار و سرشار از موفّقیت پیشوایان دین، هرگز دیده نشده است که حسرت
دیروز، آنان را ناامید و ناتوان ساخته باشد و رؤیای فردا، بی انگیزه و ساکن؛
بلکه همواره پرنشاط و امیدوار و پرتحرک بوده اند؛ چرا که موفّقیت خویش را در
«امروز» جستجو می کردند. مردان موفق، به خوبی می دانند که موفّقیت در «نیستی»
شکل نمی گیرد؛ بلکه در مزرعه «هستی» و در این هستی، گل موفّقیت می روید.

شما از کدام گروهید؟ مرد دیروز؟ مرد فردا؟ و یا مرد امروز؟ شما موفّقیت را در چه
می دانید؟ در نیستی یا در هستی؟ اگر مرد امروزید و موفّقیت را در «هستی ها»
می جویید، مطمئن باشید که موفّقیت در انتظار شماست.

برای موفّقیت خود تلاش کنید

موفقیت، یک تحفه حاضر و آماده نیست که دیگران تهیه کنند و ما از آن
بهره مند شویم. موفّقیت بوستانی است که باغبان آن خودمان هستیم و بنایی است که
معماری آن به دست خودمان است. هیچ بوستانی بدون باغبانی، و هیچ کاخی بدون معماری،
شکل نمی گیرد. مردان موفّق، کسانی اند که باغبان بوستان موفّقیت خویش و معمار کاخ
خوش بختی خویش اند. باید برای موفّقیت «تلاش» کرد و آن را ساخت. مردان موفّق، اهل
کار و تلاش و

مبارزه اند. آن که تنبلی پیشه کند، به هدف نخواهد رسید؛(۱)

چرا که موفّقیت
ساختنی است.

آنان که برای موفّقیت خویش تلاش نمی کنند، مجبورند قارچ گونه، در کنار درخت
موفّقیت دیگران زندگی کرده و ریزه خوار موفّقیت آنان بوده و باری بر دوش آنان
باشند، و چه ذلتی از این بالاتر. به همین جهت است که در سیره پیشوایان دین، دو
نکته به چشم می خورد: یکی بغض و نفرت از سستی و تنبلی، و دیگری توصیه به تلاش و
فعالیت برای کسب موفّقیت. امام باقر(ع) از افراد تنبل و راحت طلب بیزار و
متنفّر بوده است (۲)

و در توصیه های خود به جابر بن یزید جعفی، او را از
تنبلی و سستی برحذر داشته است.(۳)

امام صادق(ع) نیز در نامه ای به یکی از یاران خود، او را از سستی در زندگی برحذر
داشته اند تا سربار دیگران نشود.(۴)

همچنین در توصیه ای که به برخی فرزندان
خود داشته است، از اموری چون تنبلی و سستی به عنوان موانع موفّقیت در دنیا و آخرت
یاد کرده و او را از سستی و تنبلی برحذر داشته است.(۵)

به همین جهت، پیشوایان
معصوم(ع) همواره اهل تلاش و کوشش بوده اند. رسول خدا با آن که هم مسئول دین مردم
بودند و هم رهبر آنان، امّا با این حال، همدوش مسلمانان در ساختن مسجد مشارکت
می کردند(۶)

و در جنگ خندق به حفر خندق می پرداختند(۷)

و در مسافرت ها
همپای همسفران کار می کردند.(۸)

امام علی(ع) قهرمان میدان مبارزه بود و در جنگ
خیبر، با آن که به چشم درد شدیدی دچار بود، امّا با همین حال، در چادر آشپزخانه
برای سربازان گندم آرد می کرد(۹)

و آن گاه که حق خلافت او غصب گردید و
خانه نشین شد، به کشاورزی پرداخت و نخلستان های فراوانی را به وجود آورد و قنات های
متعددی را حفر کرد و در راه خدا وقف نمود.(۱۰)

بنابراین، همیشه به یاد داشته باشید که موفّقیت ساختنی است نه یافتنی، و برای
ساختن آن باید «تلاش» کرد. هیچ کس موفّقیت را به شما هدیه نمی دهد. پس باید کمر
همّت بست و دست به زانوی خویش گرفت و با تمام توان کوشش کرد که «نابرده رنج،
گنج، میسر نمی شود».

کار امروز را به فردا نیندازید

همیشه این واقعیت را به خاطر داشته باشید که شما در «امروز» قرار دارید و
هر کاری در امروز انجام می شود نه در فردا. برخی افراد کارهای خود را فردا آغاز
کرده و در فردا به انجام می رسانند. اینان همان کسانی اند که کار امروز را به فردا
می اندازند، غافل از آن که آینده وجود ندارد، همان گونه که گذشته وجود ندارد. آن چه
هست، امروز است و موفّقیت آینده در گرو اقدام امروز. مردان موفّق کسانی اند که
موفّقیت فردای خویش را در کار امروز می جویند نه این که موفّقیت امروز را در کار
فردا بجویند. پس برای موفّقیت خویش در اوّلین فرصت اقدام کنید و اوّلین گام را در
اوّلین فرصت بردارید و هرگز آن را به فرصت های بعدی موکول نکنید. کار امروز را به
فردا انداختن، وسوسه شیطان است.(۱۱)

اگر زمانی حس کردید که زمزمه ای در گوش شما
می گوید: «وقت بسیار است، بگذار برای فردا»، بدانید که این نظر شما نیست، نظر شیطان
است. شیطان، دشمن هر موفّقیت شماست. او قصد دارد شما را از رسیدن به گوهر موفّقیت
دور سازد. پس شما به نظر خود عمل کنید و فوراً دست به کار شوید و کار امروز را به
امید فردا ترک نکنید.

امام علی(ع) پس از آن که به حکومت رسیدند، در خطبه یکی از نمازهای عیدفطر، رو به
مردم کرد و این راز موفّقیت را برای آنان گشود و فرمود که فریب آرزوهای دور را
نخورید و به خدعه های شیطان فریفته نشوید و کار امروز را به فردا نیندازید که
این، نیرنگ شیطان است و بدانید که شیطان، دشمن شما و در اندیشه نابودی
شماست.(۱۲)

ابوالأسود دُئلی می گوید: روزی به تبعیدگاه ابوذر در ربذه رفتم و او را ملاقات
کردم. او گفت: روزی هنگام ظهر خدمت رسول خدا رسیدم. در مسجد هیچ کس نبود، جز آن
حضرت و علی بن ابی طالب. این خلوت را غنیمت شمردم و به رسول خدا عرض کردم: به
من توصیه ای فرمایید که سودمند باشد. آن حضرت فرمود: «… ای ابوذر! از این که
به خاطر آرزوهایت کار امروز را به فردا بیندازی بپرهیز؛ زیرا تو در امروز قرار
داری نه در فردا. اگر فردایی بود، در فردا همان گونه باش که امروز هستی، اگر
فردایی نبود، به خاطر کوتاهی امروز پشیمان نمی شوی. ای ابوذر! چه بسا کسانی که
به پیشواز روزی رفتند و آن را درک نکردند و چه بسا کسانی که به انتظار فردا
نشستند و به آن نرسیدند».(۱۳)

پس بهتر است که جمله «بگذار برای فردا» و «فردا انجام می دهم» را کنار بگذاریم،
چرا که سرانجام نیک ندارد. امام علی(ع) در نامه ای که به یکی از یاران خود
می نویسند، توصیه می کنند که نگو فردا و پس فردا؛ چرا که بسیاری از انسان های
پیشین به خاطر «کار امروز را به فردا انداختن»، شکست خورده اند.(۱۴)

بنابراین، شما که می خواهید انسانی موفّق باشید، کار امروز را «امروز» انجام دهید
که این «راز موفقیت» شماست.

از مشورت کردن، غافل نشوید

برای رسیدن به هدف باید اندیشید و بهترین و مطمئن ترین راه را برگزید. عقل،
نعمتی خدادادی است که در سایه آن می توان راه موفّقیت را برگزید و به پیش رفت؛ اما
مشکل این جاست که عقل انسان های غیر معصوم، «محدود» و در عین حال، «متنوع» است. از
آن جا که محدود است، عقل فردی برای موفّقیت کافی نیست و از آن جا که متنوع بوده و
هر عقلی نکته ای دارد، آدمی از عقل دیگران بی نیاز نیست. پس بسنده کردن به عقل فردی
و نادیده گرفتن اندیشه و فکر دیگران، نمی تواند موفّقیت را به ارمغان آورد. باید
عقل ها را با هم ترکیب کرد و به عقل کامل تری دست یافت و بدین سان، راه موفّقیت را
یافت و پیمود. پس

مشورت کردن یکی از رموز موفّقیت است و در حقیقت، رحمتی از جانب خداوند متعال، که
هر کس از آن بهره گیرد، موفّق می شود و هر که از آن دوری گزیند، شکست خواهد
خورد.(۱۵)

هر چند رسول خدا از مشورت بی نیاز بوده،(۱۶)

امّا هیچ کس به
اندازه ایشان، اهل مشورت با یاران خود نبوده است.(۱۷)

ایشان همواره با مردم
مشورت می کرد و در این کار، زنان را نیز شرکت می داد.(۱۸)

حفر خندق در جنگ
احزاب (۱۹)

و استفاده از منجنیق در جنگ طائف،(۲۰)

نتیجه مشورت پیامبر اکرم
با یاران خود بود که بر زبان سلمان فارسی جاری شد. در جنگ بدر، با نظر مشورتی حبّاب
بن مُنذِر، بهترین موقعیّت برای استقرار سپاه اسلام، انتخاب و به تأیید جبرئیل
رسید.(۲۱)

خروج از م