پاورپوینت کامل چراغی در تاریکی ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چراغی در تاریکی ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چراغی در تاریکی ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چراغی در تاریکی ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

آنها روی عرشه کشتی ایستاده بودند و نگاهشان رو به جلو بود. چشم به بی کرانگی دریا دوخته بودند و در تاریکی صبحگاه، چشم امید به راهی داشتند که به خشکی ختم می شد. ناگهان مردی لاغراندام، فریاد زد: «خشکی، خشکی! من دارم خشکی را می بینم. دارم ساحل زیبای دریا را می بینم». مردی که گوشه ای کز کرده بود، با اندوه پنهانش از جا برخاست و گفت: «من که چیزی نمی بینم»، و وقتی که نگاهش را به امتداد دست مرد لاغراندام دوخت، باز با کسالت گفت: «اَه، شاید جزیره ای متروک باشد! جزیره به چه کار ما می آید، ما می خواهیم به شهرمان برسیم!». دیگری گفت: «هرچه باشد، حداقل چشممان به جمال جزیره و خشکی روشن می شود و برای مدت کوتاهی هم که شده، می توانیم در آغوش خشکی آرام بگیریم».

مرد دیگری با شادمانی داد زد: «من نوری را می بینم؛ انگار نور فانوس دریایی است».

و دیگری فریاد برآورد: «وای خدای من! انگار کشتی غول پیکری را می بینم که به سوی ما می آید. هرچه باشد، می تواند راهنمای ما به سوی خشکی و ساحل باشد».

هر کسی چیزی می گفت و سعی می کرد نشاط را به جمع اندوهبارشان هدیه کند که ناخدا، پدرانه، همه مسافران کشتی را زیر نظر گذراند و گفت: «من در نگاه بعضی از شما چیزی می بینم که سال ها آن را تجربه کرده ام. من در چشم های پر از انتظارتان، امید می بینم؛ امید به رسیدن. و اگر این امید نبود…».

به بهانه پیدا کردن امید، به سراغ چند تن از جوانان میهنمان رفتیم و معنای امید را از آنان خواستیم.

یاسر فلاحی، دانشجوست. او درباره امید می گوید: «امید جزئی از زندگی ماست. ما انسان ها و همه کائنات، به امید زنده ایم. من اگر امیدوار نبودم، نمی توانستم در رشته متالوژی قبول شوم و ادامه تحصیل دهم. این امیدواری به آینده ای روشن است که مرا در درس خواندن، تشویق می کند».

علی نعمتی، ساکن تهران است. او دوره کارشناسی ادبیات را سال پیش به پایان برده. درباره امید، به حافظه اش رجوع می کند و می گوید: «تاریخ ادبیات ما لبریز از امید است. در برابر جور شاهان و حاکمان، کسانی بودند که امید را در مردم زنده می کردند. شاعران و هنرمندان، همان کسانی هستند که در طول تاریخ، این وظیفه سنگین را برعهده داشتند. اگر این انسان های امیدوار نبودند، ناامیدی، مردم را از پا درمی آورد».

علی، به شعری از حافظ اشاره می کند که لبریز از امیداوری است:

یوسف گمگشته بازآید به کنعان، غم مخور

این دل شوریده بازآید به سامان، غم مخور

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم

سرزنش ها گر کند خار مغیلان، غم مخور

علی «شوق کعبه» را همان امید می داند. امید، خستگی راه را برتن هر مسافری کم رنگ می کند.

درباره امید از محمدمهدی امینی زاده می پرسم. او که طلبه حوزه علمیه است، می گوید: «به نظر من، امید، حالتی است نهفته در انسان که او را به ادامه زندگی و تلاش برای رسیدن به خواسته هایش وادار می سازد. شاید بتوان گفت، نداشتن امید در زندگی یکی از امراض روحی انسان هاست. البته انسان امیدوار، باید این امید را به سمت و سوی خدایی سوق دهد؛ یعنی در حقیقت، هدف او خدایی باشد که در این صورت، امید او تبدیل به ناامیدی نمی شود».<