پاورپوینت کامل «سه نکته درباره «پوشش ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «سه نکته درباره «پوشش ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «سه نکته درباره «پوشش ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل «سه نکته درباره «پوشش ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

۳۲

مقدّمه

امروزه پرسش ها و ایرادها در زمینه مسائل دینی رو به فزونی است و حجاب نیز از آن، مستثنا نیست. مسئله پوشش از زوایای متعدد و از دیدگاه علوم امروزی، مورد کندوکاو قرار گرفته و نقّادی شده است. با این همه، نوشته ای که یکایک این پرسش ها را از همان زاویه و نگرش پاسخ دهد، در دست نیست. از «مسئله حجاب» نوشته شهید مطهری که بگذریم، غالب کتب و نوشته ها، حجاب را از جنبه های اخلاقی و فقهی مورد تحقیق قرار داده اند. با این که این موضوع، بجز ابعاد اخلاقی و فقهی، دارای بعد کلامی است و شبهات برونْ دینی را نمی توان با پاسخ های اخلاقی و فقهی پاسخ گفت. بلکه هر شبهه ای پاسخی از سنخ خود را می طلبد.

بیش از یکصد سال است که درباره حجاب دینی در میان منتقدان، بحث و گفتگوست. در این زمینه هم نویسندگان مسلمان به نقد و بررسی پرداخته اند و هم غربیان. قاسم امین، طاهر حدّاد، نظیره زین الدین، جمیل صدقی زهاوی، رصافی، رجب بیومی، عبدالقادر مغربی و …(در میان عرب زبان ها)(۱)

و قره العین، میرزا آقاخان کرمانی، شیخ احمد روحی، ملک المتکلمین، میرزا جهانگیرخان شیرازی، اعتصام الملک، میرزافتحعلی آخوندزاده و …(از ایرانیان) در این زمینه ها به ایراد و نقد، رو کرده اند.

در میان غربیان نیز کسانی چون فروید(۲)

(۱۸۵۶ – ۱۹۳۹ م) و راسل (۳)

(۱۸۷۲ – ۱۹۶۹م) به نقد و اشکال پرداخته اند. این روند در دوران معاصر، بویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و سرعت گرفتن حرکت های اسلامی و دینی، همچنان ادامه یافته و بلکه شدت گرفته است؛ زیرا گروه های مخالف و ناراضی جمهوری اسلامی ایران نیز به جمع ناقدان پیوسته و در نشریه های خارج از کشور، میدان دار این قبیل نظریه ها شده اند.

امروزه نیز می توان از نویسندگانی چون نوال سعداوی (۴)

، محمّد سعید عشماوی (۵)

و … در جهان اسلام نام برد که به نقد دیدگاه های دینی در باب حجاب نظر داشته اند. در این گفتار برآنیم تا سه ایرادِ مطرح شده درباره حجاب مطلوب اسلام را در یک سازمان منطقی، مورد تأمل و نقد قرار دهیم.

پیش فرض ها

قبل از ورود، بایسته است که برخی پیش

فرض ها و اصول موضوعه را فهرست وار مرور کنیم تا هنگام نقّادی ایرادها، دچار تطویل و تکلّف نگردیم:

یک. آدمی دارای نیازهای متعدد و گوناگون مادی و معنوی است که سعادت و خوش بختی وی، در گرو رشد و تکاملِ هماهنگ و تعدیل یافته آنهاست. بدین معنا که اگر هر یک از رشد و تعدیل منظور نگردد، به همان میزان، از کمال و تعالی محروم می ماند. در سایه این تعدیل و هماهنگی، رهایی از فربهی و تورم، امکان پذیر است.

دو. غریزه جنسی، برای زندگی، بسان خودِ حیات، ضرورت دارد. این غریزه و دیگر غرایز مادی به منزله موتور زندگانی اند. از این رو نمی توان آنها را نمودهای منفی حیات تلقی کرد، اما باید توجه داشت این غریزه بخشی از نیروهای وجود آدمی است که باید همراه با سایر نیروها مورد توجه قرار گیرد.

سه. در میان تمام اقوام و ملل، هرزگی و بی بندوباری امری نکوهیده و مضر به شخصیت فردی و اجتماعی انسان محسوب می شود. در تمام ادیان الهی بر این نکته تأکید شده و حتی فیلسوفانی که به لذتگرایی معروف اند آن را تقبیح کرده اند. درباره «یانگ چو» فیلسوف لذتگرای قرن پنجم تا سوم پیش از میلاد گفته اند:

«نباید فراموش کرد که یانگ چو با این که خواستار لذت های حسی بود، ولی علیه زیاده روی ها و هرزگی ها که از دیدگاه او و مکتبش ویرانگر طبیعت انسان است، به مقابله برمی خاست».(۶)

این امر می تواند نشانگر این حقیقت باشد، که فطرت انسانی با آزادی های بی حد غریزه جنسی سازگاری ندارد. تحدید و مهار کردن آن با توجه به سایر نیروهای انسانی، لازم و مطلوب است.

چهار. در شریعت اسلامی برای پیشگیری از این انحراف، از یک سو حجاب و رعایت حریم از سوی زن و مرد توصیه شده و از سوی دیگر بر ازدواج، ترغیب شده است.

پنج. حجاب و پوششی که در این گفتار از آن دفاع می شود، خانه نشینی زن، یا قایم کردن وی نیست. بلکه نقطه مقابل هرزگی و لیبرالیسم جنسی (تبرّج) است. به تعبیر دیگر، در پس این مفاهیم این حقیقت القا می شود که قلمرو بروز جنسیّتِ زن و مرد، صحنه اجتماع نیست، بلکه محیط خانواده است. آنچه صحنه اجتماع را به محیط عرضه جنسیّتْ بدل کند و زن و مرد را نه به عنوان دو انسان، بلکه به عنوان دو جنس، رو در رو کند مذموم و ناپسند است.

به گفته استاد مطهری:

«حقیقت امر این است که در مسئله پوشش – و به اصطلاح عصر اخیر: حجاب – سخن در این نیست که آیا زن، خوب است پوشیده در اجتماع ظاهر شود یا عریان؟ روح سخن این است که آیا زن و تمتعات مرد از زن باید رایگان باشد؟ آیا مرد باید حق داشته باشد که از هر زنی در هر محفلی حداکثر بهره ها را به استثنای زنا ببرد یا نه؟… پس روح مسئله، محدودساختن کامیابی ها به محیط خانوادگی و همسران مشروع، یا آزاد بودن کامیابی ها و کشیده شدن آنها به محیط اجتماع است».(۷)

این معنا از حجاب، مورد تأیید متون دینی ماست و بسیاری از اندیشمندان اسلامی نیز بر آن تأکید دارند.

۱) بی حجابی، نه بی حیایی

گاه گفته می شود: «عفاف، غیر از حجاب است و چنین نیست که زنان اگر حجاب نداشته باشند، عفیف و پاکدامن نیستند». در همین زمینه، ویل دورانت می گوید:

«عفت با لباس پوشیدن، هیچ رابطه ندارد».(۸)

گاه این مطلب از شخصیت های اسلامی نیز نقل می شود و زنان شمال ایران را مثل می آورند که آنان با آن که در شالیزارها با لباس خاص خود فعالیت می کنند و حجاب ویژه مورد نظر را ندارند، اما عفیف و پاک هستند.(۹)

و نیز می توان به زنان روستایی مثل زد که بی حجابی آنها، بی حیایی انگاشته نمی شود.

ما اگرچه عفاف و حجاب را یکی نمی دانیم لیکن با این تحلیل نیز مخالفیم. عفاف، حالتی درونی است و حجاب، به ظاهر و شکل برمی گردد و تفاوت آن دو، تفاوت ظاهر و باطن است.

و نیز می پذیریم که ممکن است افرادی عفیف و پارسا باشند، اما حجاب را به گونه ای که مورد توصیه شرع است دارا نباشند. ولی به این امر هم باید توجه کرد که این جدایی تا کجا می تواند ادامه یابد؟ آیا می تواند به عنوان یک قاعده عام درآید؟ اگر چنین است چرا تنها به زنان روستایی که تعداد اندکی از زنان را تشکیل می دهند استناد می شود؟ چرا زنان شهری مثال زده نمی شوند؟

بنابراین، امکان جدایی عفاف از پوشش، گرچه پذیرفته می شود، اما قانونگذار با توجه به اوضاع اجتماعی و روحیات و هوس های آدمی باید عموم را در نظر گیرد و قانون وضع کند؛ نه این که چون چند زن بدون حجاب، عفاف خود را حفظ می کنند قانون را بشکند.

از این گذشته، اگر زنان بدون حجاب، عفیف و پاک هستند، آیا مردان نیز چنین اند و هوسبازی نمی کنند و از هرزگی دست برمی دارند. حجاب زن و مرد، تدبیری است برای سلامت جامعه انسانی و در قانونگذاری باید این کلیّت، منظور گردد.

از سوی دیگر مگر می توان رابطه بین ظاهر و باطن را ندیده انگاشت. ظاهر، نشانه باطن است؛ مگر نه این که «رنگ رخساره خبر می دهد از سرّ ضمیر»؟ متانت در سلوک و رفتار ظاهری و سنگینی در انتخاب لباس و پوشش، از عفاف درونی خبر می دهد.

و نیز ظاهر بر باطن اثر می گذارد. مگر چنین نیست که رنگ لباس بر روان آدمی اثر می گذارد؟ مگر چنین نیست که نام افراد در شخصیت درونی آنها اثر می گذارد؟ همین گونه است پوشش و نوع لباس آدمی.

مسئله تأثیر ظاهر بر باطن، هم مورد تأیید اسلام است و هم دانش روان شناسی بر آن تأکید دارد.

در روایات اسلامی تعبیرهایی از این قبیل بسیار داریم:

«مصافحه کنید تا کینه ها از میان روند».(۱۰)

«هنگام خشم، با آب خنک، وضو سازید».(۱۱)

«نگاه کردن به آب و سبزی ها فرح بخش است».(۱۲)

و …

خلاصه آن که: ۱- قانونگذار نمی تواند یک فرد یا گروه اندک را ملاک وضع قانون قرار دهد. ۲ – ظاهر، نشانه باطن است. ۳ – ظاهر، بر باطن و درون، تأثیر می گذارد.

۲) تفاوت حجاب مرد و زن، چرا؟

چرا در حجاب و پوشش میان زن و مرد فرق گذاشته می شود؟ چرا زن باید خود را بپوشاند اما مرد آزاد است؟ در یکی از نشریات زنانه خارج از کشور، پس از نقل سخن یکی از نویسندگان، در مقام نقد نوشته است:

«… وی در صحبت هایش حجاب و پوشش را فقط برای زن ها ضروری می داند؛ زیرا آنها، عامل فسادند و اگر زنی با معیارهای اسلامی راه نرود و نشستن و برخاستنش باعث ناراحتی «بعضی»ها شود، زن بی حیا محسوب می شود. پس بنابراین، بی عقل و سبک سر است و آن مردهایی که با حرکات زن دچار ناراحتی می شوند کاملاً عادی و به حق هستند. این زن است که باید متانت داشته باشد و کار حرام نکند، و زن است که باید اجازه ندهد که کسی به وی نگاه حرام بیندازد. و زن است که همیشه باید «ناموس» خود را بپوشاند و … از وظایف مرد، هیچ وقت کسی حرف نمی زند؛ زیرا مرد از نظر فقها آزاد خلق شده است».(۱۳)

همین مطلب را استاد عبدالحلیم ابوشقه در کتاب «آزاد شدن زن در عصر رسالت» آورده و به آن پاسخ گفته است.(۱۴)

در پاسخ به این پرسش باید گفت: تفاوت فیزیکی و روانی زنان و مردان جای انکار ندارد. در