پاورپوینت کامل !رابطه، امّا با ضابطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل !رابطه، امّا با ضابطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل !رابطه، امّا با ضابطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل !رابطه، امّا با ضابطه ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

… می گفتم: اگر جوان در فرصت و مجالی که برای ادامه تحصیل می یابد، همه
وقت و همّت خود را صرف آموختن و بیشتر دریافتن کند، بی شک، گوی توفیق را ربوده است.
جوان زیرک در چند ساله زودگذر تحصیل، سعی می کند تا همه موانع و دست اندازهای پست و
بلند زندگی را از سرِ راه تحصیل بردارد و یا با همه مشکلات به گونه ای کنار آید که
او را از هدف برتر و ماندگارترِ خود – که همانا به دست آوردنِ دانش و تجربه ای در
خورِ خدمت به جامعه باشد – بازندارد.

…می گفتم: اگر رابطه صمیمانه جوان با دوستی، موجب افول انگیزه و کوتاهی همّت و
ایجاد سردی و سستی در کار یادگیری شود، باید در بابِ چنان رابطه ای تردید جدّی
کرد و آن را وانهاد. اساساً در چنین برهه ای از فصل زندگی، به هرگونه پیوند و
رابطه عاطفی و احساسی – که نیاز طبیعی هر جوان و بلکه هر انسان است – باید در
مسیر پیشبرد و تعالی روحی و فکری جوان باشد و نه پراکندگی خاطر و تشویش ذهن او.

…می گفتم: ایجاد رابطه با یک دوست، در بسیاری مواقع می تواند بر شور زندگی و
انگیزه حرکت، بیفزاید؛ بویژه اگر آن دوست، بخشی از کوله بار راه را بر دوش گیرد
و «یار شاطر» باشد نه «بارِ خاطر»!

دوست و همکار نکته سنج نگارنده که در برابرم نشسته بود و در نگاهش می نمود که
چندان با گفتار من موافق نیست، به سخن درآمد که: ای آقا! مشکل کنونی ما این
نیست که ایجاد رابطه های دوستانه برای دانش پژوهان، مشکلِ رکود و خُمود فراهم
آورده باشد، بلکه ممانعت از ایجاد رابطه های عادی (و نه صمیمانه و بسیار عاطفی
و طبعاً با پیامدهای جانبی) میان دانش پژوهان ناهمجنس، خود به نوعی حساسیّت
منجر شده که گاه موجب تشویش ذهن دانش پژوه می شود و… .

اندک اندک، بحث، جدّی شد و دامنه سخن به نهضت جداسازی پسران و دختران رسید.

همکاری دیگر افزود: راستی آیا باید نهضت جداسازی را تا آن جا پیش ببریم که حتی
بنای ساختمان دانشگاه را – از آغاز و با هزینه های بسیار – بر آن بگذاریم که
تمام ورودی ها و خروجی های دانشگاه – از درِ اصلی تا کلاس ها و کتاب خانه و
سِلف سرویس و کتابفروشی و واحد تکثیر و… – همه و همه مجزّا شوند و به گونه ای
باشند که هیچ یک از دو جنس مخالف، حتی سایه یکدیگر را نبینند ؛ مبادا که در
کلاس درس، سری به جانب دیگر بجنبانند و…

فاضل محترمی که در گوشه ای از استادسرا نشسته بود و به سخنان ما گوش سپرده بود، به
آرامی وارد بحث شد و گفت: «بهترین تدبیری که در موقعیت کنونی جامعه می توان
اندیشید، همین برنامه جداسازی است. البته این مرحله از «اسلامی کردن
دانشگاه ها»، سطحی ترین و ابتدایی ترین کاری است که می توان انجام داد و ما به
حول و قوّه الهی، تا این مرحله از کار را موفق بوده ایم؛ امّا همان طور که عرض
کردم، این هنوز آغاز کار است. ما در پی آنیم که در تمام رشته های تحصیلی
بتوانیم با آموزش کادر ویژه بانوان و خودکفاسازی ایشان در تدریس دروس تخصّصی،
حتی از ورود استادان مرد به کلاس های خواهران و یا تشکیل کلاس های مختلط
جلوگیری کنیم و از مفسده هایی که گاه از نگاه های سوء، ناشی شده است، ایمن
شویم. تازه این هنوز بخشی از کار است! بنده در کمیته ای که به همین منظور در
دانشگاهِ… تأسیس شده است، با استادان و متخصّصان در نشست های گوناگون به این
نتیجه رسیدیم که حتی می توان کتاب های درسی برادران و خواهران را نیز از یکدیگر
جدا کرد. گمان نکنید که این طرح تنها در مورد رشته های علوم انسانی، امکان تحقق
داشته باشد، بلکه بنا بر نظر کارشناسان فنّی در رشته هایی همچون ریاضیاتِ محض
یا فیزیک کاربردی و حتی تخصّصی ترین واحدهای پزشکی، این امکان وجود دارد که
کتاب هایی تخصّصی ویژه خواهران تألیف و تدوین شود که با کتاب های مشابه برادران
در بسیاری مفاهیم، متفاوت باشد، و تازه این هنوز…».

دیگر استادان که همچون این کم ترین، مبهوت این سخنان ناباورانه شده بودند، از ترس
پرونده سازی های احتمالی، حتی نیشخندهای خود را سانسور کرده، اظهار عقیده را به
موقعیتی دیگر و فضایی سالم تر وانهادند.

این گفتگوی کوتاه، به هیچ روی، از سر مزاح و استهزا و یا مبالغه و اغراق نبوده است
و تنها یک کلوزآپ از نمای گسترده ای است که در جای جای جامعه ما جاری است. به
راستی آن فاضل محترم از سرِ غیرت دینی و حَمیّت اسلامی (امید که چنین بوده باشد
و غرضی دینی به مَرضی دَنی آلوده نشده باشد) چنان سخنانی بر زبان می راند و به
آنچه می گفت، کاملاً اعتقاد داشت. این سخنان نشان می دهد که در جامعه ما –
بویژه در بخش شدیداً مذهبی آن – برخی، علاوه بر آن که هزینه های فراوان برای
«سیستم الهی کردن کامپیوتر»(!) صرف می کنند، معتقدند که مثلاً کتاب ژنتیک برای
بانوان با ژنتیک برای آقایان می تواند متفاوت باشد و لزومی ندارد که فی المثل
پزشک مرد با انواع بیماری های زنان آشنا شود (و از گفته آن همکار طنّاز
درمی گذرم که با طعنه می گفت: لابد در کتاب ریاضیات خانم ها، ۲*۲ می شود: پنج!)
و علاوه بر حذف کتاب های مشترک، کلاس های مشترک، راهروهای مشترک، فضای سبز
مشترک، کتاب خانه های مشترک و… حتّی هیچ روزنه ای را میان جنس اول و دوم
نباید باز گذاشت (طرح بانک ویژه بانوان و نیز