پاورپوینت کامل خط تماس ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خط تماس ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خط تماس ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خط تماس ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۳

«زندگی»، یک راه است.

همراهان ما، کسانی اند که از آنها «شناخت» و با آنها «رابطه» و «معاشرت» داریم.

برخی تا پایان راه، همراه اند و برخی رفیقان نیمه راه! نمی توان «اثرپذیری» و
«اثرگذاری» انسان ها را از یکدیگر و بر یکدیگر نادیده گرفت:

«بسا کس اند از این همرهانِ «آری» گوی،

که دل به وسوسه راه دیگری دارند.

بدین سبب، نخست باید آیین همرهی دانست».

باید «دوست» را از «دوست نما» بازشناخت. باید از هر رابطه ای، در پی درس و آموزش و
کمال و رسیدن به هدف و دورشدن از غفلت بود. تن دادن به کارهای جمعی و کارکردن
بر اساس مشورت و همفکری و پرهیز از تکروی و خودمحوری و احترام به فکر و انتخاب
دیگران و گذشتن از حقّ شخصی به خاطر حقّ جامعه، هر یک گامی در مسیر «خودسازی»
است.

روابط اجتماعی، اگر بر اساس صداقت و احترام متقابل و حسن نیّت باشد، ارزنده است.

معاشرت های خانوادگی و پیوندهای دوستانه نیز، اگر با صمیمیّت و خیرخواهی همراه
باشد، جامعه ای خونگرم و با احساس و شاداب پدید می آورد و موریانه اختلاف را
نابود می کند.

گوشه نشینان منزوی و بریدگان از جامعه و خویشاوندان، دچار فرسایش روح می شوند ؛
ولی رفت و آمد با بستگان و دوستان، سربلندی و عزّت و محبوبیّت می آورد و احیاگر
جان است.

کسی که از بستگان، قطع رابطه کند و به خویشاوندان، سرکشی و احسان و دلجویی نداشته
باشد، از رحمت الهی نیز دور است ؛ چرا که خداوند، به این محبّت و پیوند، فرمان
داده است.

اگر هر کس در لاک «زندگی فردی» خویش فرو رود، پس چه تفاوتی است میان جامعه دینی و
فرهنگ غربی؟

در حدیثی، امیر مؤمنان(ع) فرموده است:

«عشیره و فامیل خودت را گرامی بدار و اکرام کن ؛ زیرا آنان بال های تو هستند که با
آنها پرواز می کنی، اصل و ریشه تو هستند که به آن ریشه و اصل برمی گردی، دستانِ
پر قدرت تو هستند که به کمک آنها حمله و دفاع می کنی…».(۱)

با این حساب، چرا از این دست و بازو و این بال و پر، در توانمند شدن خویش بهره
نگیریم؟ بلکه بدتر، این بال و پر را بچینیم و این دست و بازو را بشکنیم؟ این،
همان «قطع رحم» است که منفورترین خصلت و رفتار در دیدگاه خدای متعال و کتاب
آسمانی ماست.

گاهی دیده اید که هنگام درگذشت عزیزی از یک خانواده، چه پیر باشد و چه جوان، کوچک
باشد یا بزرگ، عدّه زیادی از اقوام و فامیل های دور و نزدیک، در مراسم یاد بود
و هفتم و چهلم، گردهم می آیند و با صاحب عزا همدردی می کنند. کوچک ترهای فامیل،
گاهی خیلی از این مهمان ها را که برای تسلیت آمده اند، نمی شناسند و از
بزرگ ترها می پرسند: آن که بود و این کیست؟

راستی، چرا این چنین؟

مگر نه این که همه، شاخ و برگ یک درخت اند؟ پس چرا تا این حد با یکدیگر غریبه و
ناآشنا و بی مهر و بی رابطه اند؟ کدام آفت در این زندگی ماشینی، این گونه
رشته های پیوند و دیدار را پوسانده و گسسته

است؟ چرا در مواقع عادی، با یکدیگر ارتباط و رفت و آمد ندارند؟ آیا تنها یک
سوگ و ماتم باید آنان را به همدلی و همدردی و شرکت در غم و اندوه یکدیگر بکشاند؟

صفای زندگی در همین رفت و آمدها و آشنایی هاست. می گویید: «کار و مشغله و گرفتاری
و… نمی گذارند». چرا رفت و آمد با بستگان و به تعبیر دینی: «صله رحم»، یکی از
همین مشغله ها و کارها نباشد؟

پیوندهای فامیلی، به افراد یک خاندان، احساس شخصیّت و قدرت می دهد. بر عکس، قطع
رابطه ها و بریدن پای خود از خانه ها و خانواده های اقوام، دلمردگی و یأس
می آورد و افراد را به افسردگی، پریشان حالی و احساس تنهایی و بی پناهی و
بی ریشه بودن می کشاند.

وقتی با یک سلام و احوال پرسی، با یک سرکشی و جویای حال شدن، با یک تماس تلفنی و
نوشتن چند خط نامه، می توان «خطّ تماس» را برقرار کرد، چرا قطع رابطه و
بی خبری؟

دریغا که فرهنگ صله رحم، رفته رفته رنگ می بازد و ارتباطهای مستحکم خانوادگی و انس
و الفت های فامیلی و پیوندهای دوستانه و رفت و آمدهای همسایگی و دید و بازدیدها
در لابه لای چرخ های زندگی امروزی (که رنگ غربی گرفته اند،) له می شود، گسسته
می گردد و خیلی از «آشنا»ها به «غریبه» تبدیل می شوند!

برخورد مؤدّبانه و ملاطفت آمیز با خویشان و نزدیکان سالخورده، بویژه پدر و مادر،
سفارش اکید قرآن کریم است. خدای مهربان ما می فرماید:

«هرگاه یکی از پدر و مادرتان، یا هر دوی آن