پاورپوینت کامل محبوب قلبها ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محبوب قلبها ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محبوب قلبها ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل محبوب قلبها ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

اسلام، به عنوان دین محبت،(۱)

بیشترین نقش را در سازندگی جامعه آرمانی اسلامی برای «محبت» در نظر گرفته است. از این رو مجموعه بایدها و نبایدهای خود را در مسیری تنظیم کرده، تا ببیند درخت جامعه به بار دوستی و مهر نشسته است. اسلام می خواهد از یک پیرو، یک محبوب بسازد: محبوب خدا، محبوب خود و محبوب مردم و در یک کلمه «پاورپوینت کامل محبوب قلبها ۴۵ اسلاید در PowerPoint».

این پیرو، کسی است که همه دوستش دارند، دوست دارند با او دوست شوند و دوستیهایشان پاینده باشند. با دیدن او به شوق آیند و در صرف عمر و مال، در کنار او مضایقه نکنند.

به راستی، راز محبوب شدن چیست؟ و باید از چه عواملی کمک گرفت تا به محبوبیت رسید؟

محبوب خدا

کسی محبوب خداست که خدا محبوبش باشد(۲)

و آن گاه که خدا محبوبش شد آنچه را می پسندد که محبوبش بپسندد و به قول شاعر: «پسندد آنچه را جانان پسندد». آن می گوید و آن می کند که محبوبش دوست دارد و محبوب، وقتی دوستی و محبت او را به خودش دریافت، او را محبوب خود می کند و عاشقش می شود و به کمالش می رساند.

پس این دوستی، دو طرفه است. وقتی انسان، محبوب خدا خواهد شد که خدا محبوب او شده باشد و زمانی که می خواهد دریابد آیا محبوب خدا هست یا خیر، می تواند به قلب خود بنگرد.(۳)

اگر خدا محبوب قلب او بود و یادش مانند یاد معشوقی دل آرام، لذّت بخش لحظات زندگی او شد، آن گاه باید بداند که خدا نیز دوستش دارد. وقتی خدا بنده ای را دوست داشت به او نعمت می بخشد و به فرمانبری خود، توفیقش می دهد و به آنچه پسندیده اوست هدایتش می کند.(۴)

محبوب خدا شدن، مقامی است که بنده باید با هدایتجویی از خدا، آن را به دست آورد و در این راه از عوامل رساننده به این مقام والا، مدد جوید.

عوامل محبوبیت

۱ . بازگشتِ بی بازگشت

گاهی وقتها انسان بر اثر گرایش به امور دنیوی و پست، خاکی می شود و خود را آلوده به چیزهایی می کند که از محبوبیت او نزد خدا می کاهد. اگر کسی بخواهد محبوب خدا باشد، باید به سوی خدا برگردد ؛ بازگشتی که در آن، بازگشت به عوالم دور کننده از محبوبیّت (گناهان) وجود نداشته باشد. پس هرگاه بنده، توبه ای بی بازگشت به گناه کند، محبوب خدا می شود.(۵)

۲ . یادِ یار

یاد چیزی انسان را به خود مشغول می دارد که بهترین جای را در قلبش به او داده باشد و در مجلسِ اُنس قلبش (۶)

او را بالانشین کرده باشد. کسی محبوب خداست که همواره به یاد او باشد.(۷)

یادْ که همنشینی دو محبوب است چنان لذّتی دارد که به وصف نمی آید و به روح و روان انسان، طراوت و تازگی می بخشد.(۸)

۳ . ارتباط و دوستی با دوستان خدا

دوستی با پیامبر بزرگوار اسلام و خانواده گرامی ایشان (که پیشوایان راستین ما و الگوهای کامل بندگی و شاه بیتِ غزل دوستی با خدایند)، خود، راهبرِ انسان به سوی محبوبیت است و هر کس این خانواده را دوست بدارد و از دستورات روح افزای ایشان پیروی کند، محبوب خدا خواهد شد.(۹)

۴ . ارزشهای اخلاقی و رفتار نیک

خوشخویی، نرمخویی، مدارا، گشاده رویی، فروتنی، بخشندگی و همه خویْهایی که مورد رضایت خداوند است، ارزشهای والایی است که در راه محبوب شدن، تأثیر بسزایی دارد و انجام دادن کارهای نیک و مورد پسند خداوند (که خود در قرآن کریم و یا به وسیله نمایندگانش به اطلاع ما رسانده است) از جمله: ایثار و از خودگذشتگی، کمک به نیازمندان، پاکیزگی و… نیز در محبوبیت انسان نزد خداوند، کمک شایانی می کند.

محبوب ترینها

در بین کسانی که به همه آنچه خواست خداوند است توجه می کنند و برای محبوب شدن خود تلاش می کنند، عدّه ای سعی بیشتری کرده، گوی سبقت را ربوده و در زمره محبوب ترینها قرار می گیرند که به چند نمونه از آنها اشاره خواهیم کرد:

الف – سود رسانان

بسیار شنیده ایم که: «عبادت، به جز خدمت خلق نیست» و به راستی مردمان، نانخورِ خدایند(۱۰)

و هر کس با نانخوران خداوند، نیکْ رفتار باشد و به ایشانْ سود برساند، محبوب اوست و یکی از محبوب ترین افراد، کسی است که بیشترین سود را به مردم برساند و نفعش برای عموم مردم باشد.(۱۱)

ب – مهرورزان

از آنجایی که هدف دین اسلام، ساختن جامعه ای بر بنیان محبت و مهرورزی مردم با یکدیگر است، لذا بهترین تعبیرات را در متون دینی درباره دوستی و دوستداری مردم، و بهترین جایگاههای معنوی را برای پیشتازان این عرصه در نظر گرفته اند. تا آنجا که بهترین بندگان خدا را کسانی معرفی کرده اند که در راه خدا دوستدار یکدیگرند.(۱۲)

ج – فرمانبران

در رابطه میان عاشق و معشوق و محبّ و محبوب، «فرمانبری» یکی از اساسی ترین ابزارهای سنجش میزان عشق و علاقه است و هرچه مدّعیِ دوستی، فرمانبرتر باشد، میزان محبّت او بیشتر می نماید. خداوند نیز محبوب ترین فرد را نزد خود کسی می داند که مطیع ترین و پرهیزکارتر باشد.(۱۳)

د – سخاوتمندان

بخشندگی و دستِ دهنده داشتن از سجایای اخلاقی مهمی است که از طرف پیشوایان دینی همواره مورد تأکیده بوده است. ایشان تلاش کرده اند در ذیل عناوین مختلفی چون سخا، جود، کرم و… و پرداختهای دینی چون: زکات، خمس، صدقه… و «صَرف مال در راه خدا» را به عنوان یکی از مهم ترین ارزشها مطرح نمایند تا آنجا که سخاوتمندان را از محبوب ترین افراد برشمرده اند.(۱۴)

محبوب خود

اگر کسی خودش را دوست داشته باشد، سعی می کند «خود»ی محبوبِ خود بسازد. «خود» محبوب، چه کسی است و چگونه ساختاری در شخصیت او شکل یافته است؟

برای اینکه «خود»ی دوست داشتنی بسازیم، باید مواظب مقام ارجمندِ خود باشیم و آن را ارزان نفروشیم (۱۵)

و نیز باید مراقب خطرهای این راه باشیم. اگر در این راه، ذرّه ای انحراف پیدا کنیم، در مسیر پرخطر خودپسندی و خودخواهی خواهیم افتاد که نتیجه آن، نابودیِ «خود» است.(۱۶)

«خودْ دوستی» و «خودِ محبوب»، دو حالت از یک فرد است ؛ یعنی اگر کسی خود را دوست داشته باشد باید تلاش کند و از استعدادهای درونی خود برای ساختن خودی محبوب و مطلوب استفاده کند و در این راه باید حق – یعنی انطباق هر چیز با شکل حقیقی خدا خواسته اش -(۱۷)

را مدارِ همه کارهای خود قرار دهد و در حقیقت، باید به حق عمل کند، چه به نفعش باشد و چه به ضررش.(۱۸)

این نفع و ضرر در عالمِ واقع، هر دو نفع است ؛ چون بازگشت هرچیز به حقیقت وضعِ الهی است.

امّا «خودخواهی» و «خودپسندی» دو بیماری هستند که اولین قدم در راه رسیدن به اهداف آن دو، پاگذاشتن روی حقّ است. گاهی فرد برای رسیدن به اهداف خودپسندانه و خودخواهانه خود – که گمان دارد بدین وسیله به خودِ محبوب خود می رسد – صحنه زندگی اش را به صحنه مبارزه با حق، تبدیل می کند. حق خود، حق خدا، حق خانواده، حق دوستان، حق مردم و همه و همه را زیر پا می گذارد تا به خودِ محبوبِ موهوم خود دست یابد.

کسی که «خودِ» او برایش ارزشمند باشد و آن را دوست بدارد، شهوات و خواسته های پست دنیوی (۱۹)

و در یک کلمه «دنیا» نزد او بی ارزش می شود.(۲۰)

«خودِ» خود را با آرایه های دینی زینت می دهد و آن را با نافرمانی خدا و امور پست، آلوده نمی سازد.(۲۱)

امّا کسی که خودش را دوست نداشته باشد، دنیا برای او در درجه اول اهمیت است ؛ لذا چون خودش به خودش احترام نگذاشته، بدیهایش بیشتر از خوبیهایش شده است و دیگران نیز از شرّش در آسایش نیستند(۲۲)

و آنها را به خیر او امیدی نیست.(۲۳)

محبوب مردم

هر انسان اجتماع