پاورپوینت کامل چه کسی محبوب است وچرا؟ ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چه کسی محبوب است وچرا؟ ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چه کسی محبوب است وچرا؟ ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چه کسی محبوب است وچرا؟ ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

۶

(بحثی در: محبوبیت ، مقبولیّت و هوش اجتماعی)

در اطرافیان ، دوستان و فامیل شما آیا کسانی هستند که دوست داشته باشید با آنها ارتباط صمیمی برقرار کنید. می دانید چه افرادی را می گویم؟ منظورم کسانی هستند که با رفتار و برخورد مناسب خود طوری توجّه دیگران را به خود جلب می کنند که همه افراد فامیل یا آشنایان سعی می کنند خود را به آنها نزدیک کنند و ارتباط صمیمی تری با آنها برقرار نمایند. حتماً چنین افرادی را در بین دوستان ، آشنایان و فامیل سراغ دارید. آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا همه دوست دارند با این شخص طرح دوستی بریزند یا صمیمی تر شوند یا در مهمانیها و همنشینیها بیشتر وقت خود را با او بگذرانند؟ چرا این افراد تا این حد محبوب هستند و چرا در دید اطرافیان دارای مقبولیّت اند؟ این محبوبیت از کجا به دست آمده است؟

این گونه افراد معمولاً دارای دو خصیصه مهم هستند:

۱ – ایجاد ارتباط سالم با دیگران؛

۲ – همدلی (ابراز احساسات و عواطف مناسب) .

این افراد به راحتی و با گشودگی با دیگران رابطه برقرار می کنند و به طور اثر بخش صحبت می کنند ، احساسات منفی خود را به دیگران در بافتی محترمانه ابراز می کنند ، اخبار و پیامهای خود را به وضوح در طول صحبت منتقل می کنند و تماس خود با بقیّه را با برجا گذاشتن یک احساس مثبت در آنها پایان می بخشند.

در زندگی خانوادگی یک ارتباط موفق ، براساس توانایی بیان روشن افکار ، احساسات ، نیازها ، درک موقعیّت فرد مقابل ، همدردی و همدلی ، حساسیت در تشخیص افکار ، عواطف و نیازهای فرد مقابل و در نهایت، توانایی گفتگو در جهت حلّ اختلافات و ارائه راه حلهای سازنده تعریف می گردد.

در مقابل ، اشخاصی نیز وجود دارند که فاقد مهارتهای یاد شده اند و معمولاً از روی نارضایتیِ اشخاصی که با آنها ارتباط دارند قابل شناسایی اند. چنین افرادی ممکن است علی رغم تمایل و علاقه ای که به ارتباط با دیگران دارند ، به سبب ناتوانی در شناخت و بیان روشن افکار و عواطف خود و همچنین ناتوانی در شناخت افکار و احساسات دیگران، روابط خود را مخدوش ساخته و توانایی همدردی و همنوایی با دیگران را نداشته باشند.

ما در این مقاله برآنیم تا ابتدا به تبیین الگوهای متعدد ارتباط با دیگران و چگونگی همدلی بپردازیم و سپس پایه و ریشه داشتن چنین تواناییهایی را معین و معرفی کنیم تا در نتیجه، هم روشهای کسب محبوبیت بیان شود و هم با زیر ساخت و پایه آن – که هوش اجتماعی نامیده می شود – ، آشنا شویم.

۱ . الگوهای چهارگانه ارتباط با دیگران

مهارتهای ارتباطی مجموعه ای از رفتارهاست که کیفیت ارتباط بین شخصی را دربر می گیرد. هر شخصی برای برقراری ارتباط با افراد دیگر، سبک و روش خاصّی برای خویش دارد و تعداد این روشها بسیار متفاوت و متعدد است تا جایی که می توان گفت به تعداد تمام افراد بشر ، روش برای ارتباط وجود دارد. امّا به طور کلّی، این روشها را می توان در چهار الگوی اصلی (چهار سَبک رفتاری) خلاصه نمود. این تقسیم بندی بر اساس رفتار عینی و مشاهده ساده میسّر است و نیازی به یک تقسیم بندی پیچیده و سیستماتیک(نظام مند) ندارد. این الگوها عبارت اند از: سلطه پذیری ، سلطه گری ، پرخاشگری و قاطعیت.

سلطه پذیری: ویژگی افراد این الگو، برقراری ارتباط صادقانه ،

غیر صریح (غیر مستقیم و مبهم) ، توأم با احترام به فرد متقابل است. افراد سلطه پذیر، دلمشغولی پرهیز از برخورد با دیگران را دارند ، حتّی اگر این کار به قیمت ضایع شدن حق خودشان تمام شود. آنها معمولاً حق را به دیگران می دهند و برای خود، ارزش و احترامی قائل نیستند. چنین افرادی در مقابل انتقاد، بسیار مضطرب می شوند و معمولاً برخلاف میل خود عمل می کنند.

این افراد، اغلب سعی می کنند از تعارضْ فرار کنند. به عبارت دیگر، افراد سلطه پذیر و کم رو، به طور کُلّی هنگامی که با کسی مشکل پیدا می کنند، به جای حَلّ مسئله ، سعی در پاک کردن صورت مسئله دارند. معمولاً هنگام صحبت کردن، سعی می کنند در چشم دیگران نگاه نکنند. در جلسات و مهمانیها معمولاً ساکت هستند و به هنگام ناراحتی، یا این ناراحتی را در خود فرو می برند یا اینکه موفق به فرو بردن ناراحتی نشده، با اخم کردن و حرکات و رفتارهای غیر مستقیم، ناراحتی خود را بروز می دهند.

این افراد، اغلب در ایجاد ارتباط ، ناموفق اند و مستعّد افسردگی هستند. روانشناسان، این گونه افراد را با صفت «من مدار» توصیف می کنند.

به این مثال توجّه کنید: خانم «ب» در مهمانیهای دوستان و فامیل شرکت می کند و به چند کلاس آموزش گلسازی و نقاشی هم می رود و علاقه زیادی هم به چنین جمعهایی دارد؛ امّا در اکثر جلسات، احساس دلهره و خجالت می کند. سعی می کند در گوشه ای بخزد و سر خود را پایین بیندازد و ساکت بنشیند و امیدوار است که کسی متوجّه سکوت او شده، او را به شرکت در گفتگو دعوت کند. امّا همیشه این واهمه را دارد که مبادا با اظهار نظرهای وی مخالفت شود و عقیده اش مقبول واقع نشود. از این روی، نظرات خود را یا اصلاً مطرح نمی کند یا طوری مطرح می کند که باعث ناراحتی دیگران نگردد. او می گوید: «هر وقت در بحثی شرکت کرده ام، یا دیگران به عقیده ام توجّه نکرده اند یا اینکه از دست من عصبانی شده اند و یا دیدگاهم را به تمسخر گرفته اند» .

سلطه گری: به برقراری ارتباط صادقانه ، غیر صریح (مبهم و غیر مستقیم) ، و توأم با احترام ظاهری گفته می شود. فرد سلطه گر، خود و دیگران را به عنوان شی ء و نه انسان ، مورد بهره کشی قرار می دهد و سعی می کند افراد را در جهت منافع خود فریب دهد و مهار کند.

اشخاص سلطه گر به طور معمول به یک سبک از رفتارها خو می کنند و هر گونه رفتار و ارتباطی خارج از این چارچوبها ، آنها را به شدّت مضطرب و نگران می کند. برهمین اساس، افراد سلطه گر، سعی در مهار و بهره کشی از دیگران و حتی خود دارند؛ چون این اعمال، منجر به احساس ایمنی در آنها می شود.

اِریک فروم (۱)

معتقد است که فرد سلطه گر، دارای جهتگیری استثماری است و این جهتگیری منبع تمام خوبیها را خارج از خود می داند و با زرنگی سعی می کند آنها را به درون مرزهای خود منتقل کند. چنین افرادی محبت و عاطفه را نیز متاعی خارج از خود در نظر می گیرند ، که باید آن را با زیرکی به دست آورد و یا از دست دیگران ربود.

زندگی فرد سلطه گر، دریای متلاطمی است که باید با نیرنگ به بقای خود در آن ادامه دهد و خود و دیگران را در جهت اهداف قالبی خود به صورت پنهانی مهار و هدایت نماید. به عنوان مثال، مادری که با ارتباط نزدیک و حضور همیشگی کودک خود در کنارش ، نیازهای عاطفی خود را ارضا می کند و به احساس ایمنی دست می یابد ، تحمّل بزرگ شدن و حرکت تدریجی کودک به سمت استقلال را ندارد. چنین مادری، با روشهای غیر مستقیم و پنهانی سعی می کند از مستقل شدن کودکش جلوگیری کند و با انجام دادن کارهای کودکش و رفع نیازهای کودک، در ظاهر به وی محبّت می کند ، امّا در باطن، او را به خود وابسته تر و از یادگیری راههای زندگی و در نتیجه از استقلال، منع می نماید.

این افراد، هر چند ممکن است در کوتاه مدّت، موفقیتهایی در روابط به دست بیاورند، امّا در دراز مدت، شکست خواهند خورد. این گونه اشخاص، مستعّد افسردگی ، اختلال، اضطراب و خشم در روابط هستند و روانشناسان به آنها صفت «تو مدار» اطلاق می کنند.

پرخاشگری: برقراری ارتباط صادقانه ، نیمه صریح (مستقیم و مبهم) و بدون احترام متقابل است. افراد پرخاشگر، همواره در پیِ بُردن از دیگران و رقابت با دیگران هستند. آنها همیشه فکر می کنند که حق با آنهاست و این دیگران هستند که مشکل درست می کنند و مسئله ساز هستند. خیلی زود خشمگین می شوند و همواره دیگران را مسئول عصبانیّت خود می دانند. از واژه هایی مثل «باید»، زیاد استفاده می کنند ومعمولاً توانایی گوش دادن به طرف دیگر را ندارند. هنگامی که با آنها مخالفت می شود، به شدّت برافروخته می شوند.

نباید تصور کرد که فرد پرخاشگر یعنی کسی که همیشه داد و بیداد می کند ؛ بلکه خیلی از اوقات، این افراد، خشم خود را با زدن برچسبهای تحقیرآمیز و توهین به دیگران نشان می دهند. بی حوصلگی ، بی قراری و عجول بودن، جزو خصیصه های این افراد به شمار می رود. این افراد نه برای خودشان احترام قائل اند و نه برای دیگران .

به این مثال توجه کنید: آقای «ج» دانشجویی است که به مدیریت اجرایی یک نمایش در دانشگاه انتخاب شده است. او سختکوش است و خیلی فعّال و ترجیح می دهد با دیگران به صورت تیمی و به عنوان رهبر گروه کار کند. امّا با اعضای تیم خود، احساس بیگانگی می کند. از این رو در تفویض اختیار به مسئولان ارشد گروه خود، مشکل دارد. با اینکه او خودش این گروه را تشکیل داده است ، احساس می کند اعضای گروه، ارتباط خوبی با وی ندارند. او به هنگام اتخاذ تصمیم، با اعضای تیم مشورت می کند؛ امّا در عمل به نظرات اعضا اهمّیتی نمی دهد و فقط به اعتقاد خود عمل می کند. اعضای گروه هم در حضور او به حرفهای او گوش می دهند؛ ولی در غیاب او شروع به بدگویی و شکایت از رفتار او می کنند.

این گونه افراد هم در دراز مدّت، موفّق نخواهند بود.

قاطعیت: ویژگی افراد دارای این الگو، برقراری ارتباط صادقانه ، صریح (مستقیم و روشن) و توأم با احترام متقابل و اصیل (نه ظاهری) است. یک فرد قاطع، هم حق و حقوق خود و هم حق و حقوق دیگران را محترم می شمارد. نکته قابل توجّه در مورد افراد قاطع، این است که آنها برخلاف افراد سلطه پذیر (که خود را متهّم می کنند) ، و برخلاف افراد پرخاشگر (که همواره دیگران را متهم می کنند) ، در تبیین و پیدا