پاورپوینت کامل هویّت و زمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هویّت و زمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هویّت و زمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هویّت و زمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۵

انسان و همه چیزهای اطرافش و کره ای که روی آن زندگی – می کند، همه و همه در حال حرکت اند
حرکت او به سمت مقصدی است که در حقیقت، مبدأ اوست

یعنی دوباره به سمت مبدأ حرکتِ خود در حرکت است.(۲)

انسانِ در حرکت باید بداند کیست، قبلاً کجا بوده و اکنون
کجاست و در آینده با عملکرد خود در ظرفِ عمرِ خود، چه خواهد
شد؟

شناخت نسبت به آنچه هستیم، هویّت ماست. حرکت ما در
چارچوب نوای آهنگینی به نام «زمان» در جریان است. پس هر
کس برای شناخت هویّت خود باید زمان خود را بشناسد و با شناخت
بهترِ زمان، تعامل بهتری با آن داشته باشد و در نتیجه در آینده
زمانی، هم هُمای سعادت را دریابد و هم به هویّت خویش افتخار
کند و نیز کسانی که در آینده می زیَند «قصّه مایی ما» را بشناسند و
به آن احترام بگذارند.

انسان باید خود را بشناسد تا بتواند از خود، بهتر برای خود
بهره برداری کند. اگرچه هر کسی با توجّه به اطلاعاتی که از وضعیت
خانوادگی، سنّی، تحصیلی، دینی، ملّی، کاری و محیطی خود دارد، تا
حدّ زیادی می تواند هویّت خود را بداند و در شکل دهی بهتر آن
تلاش کند ؛ امّا یکی از اساسی ترین اطلاعاتی که باید در جمع آوری
و استفاده از آن سعی کند، درباره «زمان» است. خودشناسی،
خودیابی، احساس مسئولیت، توجه به تواناییها و استعدادها و
بهره وری از سرمایه ها و همه و همه از مسائلی است که با هویّت
زمانی ما گره می خورد.

زمان و زمانه

زمان، روز و شبهایی است که ما در آن به سر می بریم و لحظه
لحظه آن را با حرکت هوشمندانه خود ارزش می بخشیم. ایّامی که
مانند ظرف بزرگی، ما را در خود جای داده اند. این نوع از زمان، قابل
مهار کردن نیست.

گاهی مقصود از «زمان»، زمانه است ؛ یعنی مجموعه شرایط و
عواملی که کیفیّت زمانی موجود در این برهه از زمان را ایجاد کرده
است. نوع حکومت، نگرش حکومت به مردم، فقر و غنای مردم،
نحوه تعامل فرهنگهای موجود در آن زمان در بین ملّتهای مختلف
و… از عواملی است که «زمانه» را می سازد.

شناخت زمان و فواید آن

انسان در مجموعه کنشهایی که در طول زندگی خود دارد، ناگزیر
از کسب شناختهایی است که با آن بتواند بهتر زندگی کند و زندگی
بهتری بسازد. یکی از این شناختها، شناخت زمان خویش است.
مولای متّقیان امام علی(ع) می فرماید: «ای کُمیل! هیچ حرکتی
نیست مگر اینکه تو در آن، محتاج به شناخت هستی».(۳)

اثرگذاری شناخت زمان بر زندگی انسان، بیش از اثر
شناختهای دیگر است تا آنجا که در فرهنگ دینی ما آمده است:
«شناخت آدمی به زمان خود، برای شناختهای او کافی است».(۴)

کسی که زمان خود را بشناسد، تغییرات، بلندیها و بالابرنده های
آن و پستیها و فروآورنده های آن را می شناسد. پس در تاریکیها و
دگرگونیهای آن، گم و گمراه نمی شود و در گرداب حوادث، غرق
نمی شود و اصولاً «گمراه کننده ها به کسی که زمانش را می شناسد،
تهاجم نمی کنند».(۵)

شناخت زمان، کمک می کند تا انسان در گرماگرم زندگی و
حرکت و تلاش و استفاده بهتر از زمان، «منِ» خود و هویّت اصلی
خود را فراموش نکند.

برای اینکه انسان، هویّت اصلی خود را شناخته و آن را در
حادثه های زمان گم نکند، باید زمینه های مثبت و منفی زمان را
بشناسد و برای فهم دقیق هویّت خود، از جریان جویبار زمان بیرون
آمده، از بالای سر بدان نظاره کند.

درس آموزی در مکتب زمان

پس از شناخت زمان، باید همچون شاگردی زیرک، پای درس
استاد زمانه بنشینیم و به درسها و پندهای او گوشِ هوش فرا دهیم؛
از او درس بگیریم که زمانه دو روی یک سکّه است که روزی به ما رو
می کند و روزی دیگر روی برمی گرداند.(۶) پس آن گاه که به ما روی
کرد، مغرور نشویم و هویّتمان را دستخوش آسیبها و آفتها نسازیم و
آن وقت که از ما روی برتافت بی تحمّل نشویم و شکیبایی پیشه
کرده، خود را دستخوش هویّتهای بیگانه قرار ندهیم.

از این استاد، یاد بگیریم که زمان، همچون آینه ای است که
تجربه گذشتگان را در خود متبلور می سازد و بخشی از آن نیز بازتاب
دهنده اعمال دیگران است. پس «عبرت گیری»، درس دیگری است
که زمان به ما می آموزد.(۷)

نیز باید از زمان بیاموزیم که «باید فرزند زمان خود باشیم»(۸) و
پابه پای زمان خود، حرکت کنیم. شرایط زمانه را درک کنیم و با حفظ
اصالت و هویّت شخصی و ملّی، سوار بر قطار زمان، به حرکت
سازنده خود ادامه دهیم.

فرزند زمان خویشتن باش

افرادی که در یک زمان زندگی می کنند، نسبت به زمانه خود به
گونه های متفاوت برخورد می کنند که می توان آنها را به چهار گروه
تقسیم کرد:(۹)

۱ . افرادی که در زمان امروز زندگی می کنند، امّا چون به نیازها و
اوضاع و شرایط امروز آگاهی ندارند، خود را برای درک زمان و تعامل
با شرایط