پاورپوینت کامل جاده های ناگزیر ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جاده های ناگزیر ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جاده های ناگزیر ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جاده های ناگزیر ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۶۲

(نگاهی به پدیده «تجربه نزدیک مرگ»)

«مردن، ارزشش را دارد، اگر بر اثر آن، معنای
زندگی را بیابیم».

(تی. اس. الیوت)

مرگ، واقعیتی است غیرقابل انکار! رسیدن
به مرگ برای هر موجود، ضروری تر از حیات
اوست. «همگان طعم مرگ را می چشند»(سوره
عنکبوت، آیه ۵۷). آدمی از اوّلین روزهای
تاریخ حیات فکری خویش به تأمل در ماهیت
«مرگ» پرداخته و این کاوش همچنان ادامه
دارد.

در این نوشتار، به «تجربیات نزدیک به
مرگ»(۱) که برخی افراد می توانند به آنها دست
یابند، می پردازیم. آنچه در این تجربه ها روی
می دهد، سست شدن ارتباط روح و بدن مادی
است. در پی ضعف این رابطه، روح، آزادی ای
می یابد و به مشاهداتی نائل می شود که پیش از
آن برایش میسّر نبوده است. ماورای مادّه را
می بیند و از نادیده هایی آگاه می گردد که تا آن
زمان از دیدن آنها محروم و ناتوان بوده است.

مطرح کردن تجربیات نزدیک به مرگ، از
این جنبه اهمیت دارد که باعث می شود افراد
بسیاری که مشابه تجربیات مزبور را داشته اند،
جرئت کافی پیدا کنند تا موارد تجربه خود را
جدّی گرفته، از زیر ضربات جبران ناپذیر
اتهاماتی از قبیل: اختلال حواس، هذیان
گویی، توهّم زدگی و… نجات یابند و همچنین
پیشرفتهایی در این باره ایجاد کنند ؛ زیرا این
گونه تجربه ها، دست کم، پیام آور از جهان
دیگرند و به صورت هشدار دهنده عمل
می کنند.

تجربه نزدیک مرگ، چیست؟

در مصاحبه با افراد مختلف در چند کشور،
ویژگیهای مشترک «تجربیات نزدیک مرگِ»
آنان طبقه بندی شده است. بروز یک یا چند تا
از این ویژگیها، معرّف «تجربه نزدیک مرگ»
است که از این پس، آن را «ت.ن.م» می نامیم:

۱ . احساس مُردن

بسیاری از مردم تشخیص نمی دهند که
تجربه ویژه ای دارند که ربطی به مرگ دارد.
آنها می بینند از ارتفاعی در بالای بدنشان به
بدن خود نگاه می کنند و یکباره احساس ترس
و یا حیرت و سردرگمی می کنند. یک بانوی ۶۵
ساله ساکن شیکاگو پس از ایست قلبی
می گفت: «به سختی می توان این مطلب را
توضیح داد. من لحظاتی را احساس کردم که در
آنها دیگر من همسری برای شوهرم نبودم ؛
مادر بچه هایم نبودم ؛ فرزند پدرم هم نبودم.
من فقط و فقط خودم بودم».

۲ . آرامش و نبودن درد

زمانی که روح بیمار در بدن خود است، درد
شدیدی را احساس می کند ؛ امّا هنگامی که
بندها پاره می شوند، احساس کاملاً واقعی از
آرامش و تسکین بروز می کند. یک بانو که پس
از تصادف اتومبیل از نظر پزشکی مرده بود،
می گفت: «به نظر می آمد رشته هایی که مرا به
جهان متصل کرده بودند، گسسته اند. از آن به
بعد، احساس ترس نداشتم و بدنم را احساس
نمی کردم و سر و صداهای پزشکان و پرستاران
را می شنیدم که در اطراف من مشغول کار
بودند ؛ ولی همه اینها بی معنا بودند».

۳ . تجربه خروج از بدن

در این مرحله، فرد احساس می کند که بالا
می رود و از آنجا به بدن خود نگاه می کند. در
اغلب افراد، وقتی که این امر اتفاق می افتد،
آنها احساس می کنند که نوعی بدن دارند،
هرچند که در بدن فیزیکی (مادّی) خود نیستند.
بدن روحانی (قالب مثالی)، دارای شکل و
ترکیبی غیر از بدن فعلی ماست ؛ ولی آنان
نمی توانند شکل آن را توصیف کنند. یک
بیمار، پس از شوک دارویی می گفت:
«می توانستم از بالا به کالبدم در پایین نگاه
کنم که روی تخت بیمارستان بودم و پزشکان و
پرستاران با عجله به فعالیت مشغول بودند.
پس از آن ، ناگهان وارد جسمم شدم. خوب به
یاد دارم که پس از اینکه بیدار شدم به پایین
تخت نگاه می کردم تا خود را از آنجا پیدا کنم».

۴ . تجربه گذر از دهلیز

این مرحله، پس از جدایی روح از بدن رخ
می دهد. در این لحظه دهلیز یا تونلی برای
افراد تجربه کننده باز می شود و آنها به درون
تاریکی به پیش رانده می شوند و به درون
فضایی تاریک، شروع به حرکت می کنند و در
پایان به یک نور بسیار روشن می رسند. برخی
از افراد به جای دهلیز از پلکان بالا می روند و
برخی نیز خود را در عبور از درهای پرجلال و
جبروتی دیده اند که نماد مشخصی از گذرگاهی
به عالمی دیگر به نظر می رسیدند. بعضی در
عبور از دهلیز، یک صدای زوزه و یا صدای
همهمه یا نوسان و لرزش برق یا زمزمه ای را
می شنوند. در منظره جلوی تصویر، افرادی در
حال مرگ دیده می شوند. اطراف آنها را ارواحی
احاطه کرده اند که سعی دارند توجه آنها را به
بالا معطوف کنند. آنها از درون یک دهلیز
تاریک گذرکرده، به نوری راه پیدا می کنند و در
حال ورود به این نور، احساس احترام نسبت به
آن دارند. این دهلیز از لحاظ درازا و پهنا،
بی نهایت و مالامال از نور است.

این مرحله را مردی امریکایی این گونه
تجربه کرده است: «مشغول بازی گلف بودم که
ناگهان توفان شد و گلوله ای از نور به کالبد من
اصابت کرد. سپس خودم را بالای کالبدم دیدم.
پس از مدّتی احساس کردم بدنم به سوی
تونلی کشیده می شود. احساس می کردم که به
سرعت به طرف جلو حرکت می کنم و بعد از آن،
داخل تونلی قرار داشتم و شاهد نوری در دهانه
خارجی آن بودم که لحظه به لحظه بزرگ تر و
بزرگ تر می شد».

۵ . رهیت افراد نورانی

هنگامی که فرد در درون دهلیز جای
می گیرد، موجوداتی نورانی را ملاقات می کند.
آنها با تلأله زیبایی می درخشند ؛ تلألهی که به
نظر می آید در همه چیز نفوذ کرده، شخص را با
عشق و محبّت فرا می گیرد ؛ امّا علی رغم شدت
درخشندگی اش چشم را ناراحت نمی کند.

در این مرحله شخص با دوستان و اقوام
خویش که قبلاً مرده اند، ملاقات می کند. گاهی
اوقات افرادی صحبت از شهرهای زیبای
نورانی می کنند که شکوهی توصیف ناپذیر
دارند. در این حالت، ارتباطات از طریق کلمات
ـ به گونه ای که ما با آن مأنوسیم ـ صورت
نمی گیرد ؛ بلکه از طریق تله پاتی (ارتباط
ذهنی) و بدون رد و بدل شدن الفاظ انجام
می شود که بلافاصله (بدون گذشت زمان)
فهمیده می شود.

پسر ده ساله ای که بر اثر ایست قلبی،
ت.ن.م را چشیده بود می گفت: «در قسمتهای
انتهایی تونل به انسانهایی برخورد کردم که از
کالبد آنها نور تابیده می شد، مانند آباژورها. من
هیچ کدام از آن انسانها را نمی شناختم ولی
همه آنها به شدّت و عاشقانه مرا دوست
داشتند».

۶ . رهیت موجود نورانی برتر

فردی که ت.ن.م داشته، معمولاً یک موجود
نورانی برتر را ملاقات می کند که در نظر او
مقدّس است. این امر، چنان است که برخی
می خواهند برای همیشه با او باشند ؛ امّا
نمی توانند و کار موجود نورانی آن است که آنها
را به مرور کردنِ زندگی گذشته شان قادر سازد.
سپس توسط موجود نورانی به آنها گفته می شود
که باید به بدن خاکی خود بازگردند.

یک بانوی میان سال در مورد این تجربه، در
زمان کودکی خود چنین می گوید: «در آن
لحظات، خود را در یک باغ بزرگ مملو از گل
یافتم. داشتم به اطراف نگاه می کردم که کالبد
نورانی را مشاهده کردم. این باغ، فوق العاده
نورانی، با طراوت و زیبا بود ؛ ولی در مقایسه با
موجود نورانی، بسیار بی فروغ و رنگ پریده به
نظر می رسید. من احساس می کردم که شدیدا
از سوی آن کالبد نورانی مورد عنایت و محبت
هستم. این، بهترین و جالب ترین احساسی بود
که در عمرم با آن مواجه شدم و هنوز این
خاطره را به یاد دارم».

۷ . مرور کردن زندگی

در این تجربه، معمولاً کل زندگی فرد در
پیش چشم او حاضر است و در واقع، مروری بر
زندگی گذشته صورت می گیرد. چشم اندازی
فیلم گونه، رنگی و سه بعدی از تک تک همه
کارهایی که فرد در زندگی اش انجام داده، در
پیش رویش وجود دارد. در این حالت، فرد، نه
فقط هر عمل خویش، بلکه حتّی اثرات هر یک
از اعمال خود را بر روی افرادی که در زندگی در
اطرافش بوده اند نیز درک می کند. مثلاً اگر کار
محبت آمیزی برای کسی انجام دهیم،
بلافاصله به جای آنها، احساس خوشحالی و
خوشی آنها را درمی یابیم. همچنین موجود
نورانی می پرسد که: با عمر خود چه کرده ای؟
تقریبا همه کسانی که این مرحله را می گذرانند،
با این عقیده به زندگی بازمی گردند که
مهم ترین چیز در زندگی شان عشق و محبت
است و پس از آن، دانش. این گونه افراد در
بازگشت خود، عطشی برای کسب دانش پیدا
می کنند.

یک بیمار ساکن اوهایوی امریکا، در سن
۲۳ سالگی چنین می گوید: «روزی در زمانهای
کودکی یک سبد را از دست خواهرم ربودم، به
این علّت که عروسکی در آن بود که من آن را
دوست داشتم. در این مرور بر اعمال گذشته (به
کمک موجود نورانی)، من از احساس خواهرم
در آن لحظه آگاه شدم و به این دلیل، بسیار
ناراحت و پشیمان گردیدم. زمانی که با
انسانهایی برخورد می کردم که آنها را رنجانده
بودم، ناراحت می شدم و اگر به کسانی کمکی
کرده بودم، از این عملم شاد می گشتم».

۸ . عروج سریع به آسمان

همه افرادی که ت.ن.م داشته اند، به تجربه
دهلیز دست نیافته اند، بلکه برخی تجربه
غوطه ور شدن را گزارش داده اند. در این حالت،
آنان به سرعت به آسمان عروج کرده و کیهان را
از نظرگاهی که فقط مخصوص اقمار مصنوعی
و فضانوردان است، دیده اند. یکی از کودکان در
این باره می گفت: «خود را بسیار بالاتر از زمین
دیدم، از میان ستاره ها گذشتم و با فرشتگان
ملاقات کردم».

۹ . اکراه از بازگشت

برای برخی از افراد، ت.ن.م چنان رویداد
لذّتبخشی است که دیگر نمی خواهند از آن
بازگردند و از کسی که باعث بازگشتشان
می شود (پزشک)، عصبانی هستند. البته این،
احساسی موقتی است که بعد از یافتن امکان
زندگی مجدد، خوشحال می شوند. شخصی در
مورد این موضوع چنین می گوید: «پس از
مشاهده مجدد زندگی گذشته ام، دیگر برای
بازگشت به بدنم رغبتی نداشتم. در آنجا من
راحت بودم و احساس می کردم کالبد نورانی ای
که نزدیک من آمد و با نورهای گسترده اش
اطرافم را احاطه کرد، عشق و محبت
فوق العاده ای نسبت به من دارد. او از من پرسید
که آیا می خواهم به زندگی برگردم. من به او
جواب منفی دادم ؛ ولی او به من تأکید کرد که
باید به زندگی برگردم ؛ زیرا کارهای زیادی
هست که باید انجام دهم. در همین لحظات،
احساس کردم که به طرف بدنم کشیده می شوم.
سپس چشمانم را گشودم و پزشکی را مشاهده
کردم. برای یک لحظه از بازگشت به زندگی
عصبانی شدم و از بی ارادگی مطلبی ناجور به
پزشک معالجم گفتم. پس از مدتی از بیان آن
مطلب، پشیمان شدم ؛ چون او برای نجات من
زحمات زیادی را متحمّل شده بود».

۱۰ . فضا و زمان متفاوت