پاورپوینت کامل روزهای ساده یک خانواده سه نفری (۳) ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روزهای ساده یک خانواده سه نفری (۳) ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روزهای ساده یک خانواده سه نفری (۳) ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روزهای ساده یک خانواده سه نفری (۳) ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

۴۷

کلید اضافی

ـ شلوارت باید شسته شود؟

ـ آره خانم خوبم، اگر زحمتی نیست، دست محبتی بر سر و رویش بکش!

لبخند گرمی بر لب خانم نشست: «خودت را لوس نکن! تازگی ها خوب یاد گرفتی مزه بپرانی ها!».

شلوار را به طرفم پرت کرد و ادامه داد: «بگیر جیب هایش را خالی کن تا فردا نزند به سرت که وای، کاغذ و پول توی جیب هایم مچاله شده!».

شلوار، توی بغلم جا گرفت. دست بردم که شلوار را بردارم که یک دفعه خانم به طرفم خیز برداشت و شلوار را از من قاپید: «لازم نکرده جیب های شلوارت را خالی کنی ؛ خودم
خالی شان می کنم. نمی شود به مردها اعتماد کرد. یکهو دیدی چیز مشکوکی تویش بود».

سراغ جیب اول شلوارم رفت. از آن ، مقداری تخمه و پوست تخمه درآورد و درحالی که می ریخت روی فرش گفت: «واه واه، عجب رویی داری مرد!».

ـ چی شده خانم، باز هم خلافی از من سر زده؟

ـ هیچی، تخمه را تنهایی می خَری و می خوری، نه یک تعارف می کنی، نه یک بفرمایی می زنی. آدم در زندگی اش این همه بی معرفت نمی شود. هرچه باشد من همسر توام.
می مُردی اگر تخمه ها را می آوردی خانه و سرگرم می شدیم؟!».

بلند شدم و رفتم از آشپزخانه پیش دستی بیاورم: «باور کن خانم، این تخمه ها را دوستم جواد خریده. چندتایی ریختم توی جیبم که قسمت نشد توی راه تمامش کنم. حالا
چیزی نشده که، اینها برای تو!».

خانم یک مشت تخمه را از جیبم بیرون آورد و گفت: «آره جان خودت، چندتایی! بگو چند مشت تخمه».

به احترام حرف های خانم، تخمه ها را دانه دانه از زمین جمع می کردم و توی پیش دستی می ریختم. مونا هم خدا خیرش بدهد تخمه ها را برمی داشت و به دهانش
می گذاشت و بعد می انداخت زمین. دختر و مادر، باعث زحمت من شده بودند.

نوبت به جیب عقبی شلوارم رسید. خانم تقویم جیبی را درآورد و گفت: «واه واه، چه تقویمی، انگار از جنگ برگشته. اصلاً تو را چه به تقویم نگه داشتن».

بعد دست کرد به جیب آخری. چند اسکناس هزارتومانی درآورد. اسکناس ها را توی دستش مچاله کرد: «من چه قدر باید نصیحت کنم. یک کیف دستی کوچک بخر، پول و
تقویم و مدارکت را توی آن بگذار. واقعا که شلخته ای!». با شرمندگی گفتم: «آخر خانم جان، خرجم با دخلم نمی خواند. حیف آن پولی نیست که پای یک کیف ناقابل خرج
شود؟!».

چشمان خانم برقی زد و گفت: «آفرین، راست می گویی. واقعا حیف است که پول هایت را اَلَکی خرج کنی». اسکناس های هزاری را روی تاقچه گذاشت و ادامه داد: «این
اسکناس های پاره و پوره هم مال من. هرچه باشد خرج من بیشتر از توست».

دستم را به طرفش دراز کردم: «نه خانم جان، همه اش هزاری است. تا سر برج همین پولها را دارم!». اما مگر خانم حالی اش می شد. برای آخرین بار جیب های شلوارم را
وارسی کرد. آخرین چیزی که از جیبم درآورد یک دسته کلید بود: «خب، این هم از کلیدهایت. از بس توی جیب شلوارت مانده، زنگ زده و سیاه شده». کمی مکث کرد و با تعجب
گفت: «ولی یک کلید نو توی دسته کلیدت می بینم!». کلیدها را یکی یکی شمرد: «این کلید ورودی، این کلید اتاق، این کلید کمد، این کلید…». آمرانه چشم دوخت به من: «این
کلید اضافی برای کجاست؟ راستی، امشب دیرآمدی، تا حالا کجا بودی؟ چه کار می کردی؟ با چه کسانی رفت و آمد داشتی؟ امشب یک کم مشکوک می زنی!».

از عصبانیت داشتم می ترکیدم. لبخندی تحویل خانم دادم و گفتم: «هیچی. این کلید خانه عیال دوم من است. بقیه اش را خودت بخوان…».

دست کلید و شلوار ، محکم به صورتم خورد: «چی گفتی؟ یک بار دیگر تکرار کن!».

دیگر وقت شوخی نبود: «هیچی خانم، شوخی کردم. این کلید…».

خانم، روی مبارکش را از من چرخاند و به طرف کمد رفت. ساکش