پاورپوینت کامل عصر ارتباطات و جهانی شدن فرهنگ ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عصر ارتباطات و جهانی شدن فرهنگ ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عصر ارتباطات و جهانی شدن فرهنگ ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عصر ارتباطات و جهانی شدن فرهنگ ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

آغاز سخن

روزگاری وظیفه اطلاع رسانی با کبوتران نامه رسان بود. کبوترانی که بیشتر لانه بر بام پادشاهان داشتند تا هنگام نیاز، نامه های حکومتی را به این جا و آن جا ببرند، و امروز،
شاهد ورود انواع وسایل ارتباطی به خانه های آحاد مردمیم. در همان زمان، بسیاری از مردم، همه دنیا را در اندازه روستا یا شهر خود می دیدند و عادات، آداب و رسوم، شیوه
زندگی و نگرشی را که به آنها تعلق داشت، تنها فرهنگ و برترین فرهنگ موجود می پنداشتند و تصور این که مردمانی دیگر با فرهنگی متفاوت از فرهنگشان نیز وجود دارند،
برایشان دشوار بود ؛ اما امروزه، مشکل مردم دنیا در درک این نیست که مردمانی وجود دارند با فرهنگ هایی متفاوت از فرهنگ آنها ؛ بلکه مشکل در این است که چگونه باید با
این فرهنگ های متفاوت، کنار بیایند.

وسایل ارتباطیِ بسیار محدود آن زمان، فرهنگی آن گونه را می طلبید ؛ اما ابزارهای ارتباطی پیشرفته و همگانی شده امروز، اقتضای فضای فرهنگی جدیدی را دارد که
این نوشتار، عهده دار بررسی همین مسئله است.

عصر ارتباطات

برخی می گویند: «از جادوگریِ تلویزیون نیست که همه جهان را در جعبه کوچک خود جا می دهد ؛ بلکه این، واقعیت عصر جدید است که جهان را بدون هیچ چشم بندی، به
غایت کوچک ساخته است». این نظر را یک رؤیا بدانیم یا واقعیت، دیر زمانی است که جهان در حال کوچک شدن است و این کوچک شدن از آن وقت آغاز شد که صنعت چاپ
به راه افتاد ؛ کتاب ها و روزنامه ها همگانی شد ؛ تلگراف و تلفن به زندگی انسان ها وارد گردید ؛ رادیو امواج خود را به همه جا روانه کرد و تلویزیون توانست روزی چند ساعت از
وقت مردم را مال خود سازد، تا به امروز که انواع شبکه های ماهواره ای در حال پخش برنامه اند و کامپیوتر و اینترنت به گونه ای انفجارآمیز، اطلاعات را در اختیار کاربران خود قرار
می دهد.

نظریه «دهکده جهانی»

در این فضای جدید، روابط بین انسان ها در حال پشت سرگذاشتن تحولات شگرفی است که نتیجه این تغییر و تحول در روابط انسانی، نزدیک تر شدن ساکنین کره زمین
به یکدیگر، پیدا کردن شناختی دقیق تر از مردمان دیگر کشورها، برقراری ارتباط های گسترده تر بین انسان ها و گروه های انسانی صرف نظر از ملیت آنها، و… است. این فضا،
نظریه «دهکده جهانی» مارشال مک لوهان را به ذهن، خطور می دهد. به اعتقاد وی، «رشد و پیشرفت تکنولوژی در دنیا سبب شده است که زمان و مکان، کارکرد گذشته خود را
در جلوگیری از گسترش ارتباطات، از دست بدهند. در نتیجه، جهان، به سان دهکده ای است که هر حادثه و رخدادی در آن، سریعا به سایر نقاط، انتشار می یابد».(۱)

در این دهکده یا در فضای جدید پیش آمده، انواع وسایل ارتباطی، جهان را زیر نفوذ خود قرار داده اند. هر کجای این جهان باشیم، از هر کجای دیگرش می توانیم کسب
خبر کنیم. آگاهی از یک پدیده در زمان وقوع آن رخ می دهد و این امکان را، پخش های زنده تلویزیونی ـ ماهواره ای، برای همگان فراهم کرده اند.

وسایل ارتباطی، ما را قادر ساخته اند تا علاوه بر آن که از دیگر نقاط جهان کسب اطلاع می کنیم، اطلاعات خود را نیز در سریع ترین زمان ممکن به دورترین نقاط آن گسیل
داریم. حجم اطلاعاتی که امروزه از طریق رسانه ها می توان به دست آورد، به شکل سرسام آوری افزایش یافته است. برای مثال، «با نگاهی به اینترنت تا تاریخ ۹/۹/۱۳۷۹
بیش از ۴۲۵هزار [عنوانْ [مطلب مختلف درباره مسائل مربوط به جهانی شدن، در میلیون ها صفحه قابل دسترسی و مطالعه بود».(۲)

رسانه ها توانسته اند بر مرزهای فیزیکی و جغرافیایی کشورها فائق آیند و در نتیجه دولت های ملّی تضعیف شده اند و در مقابل، بازارها و دانشگاه ها و سازمان های
منطقه ای و جهانی تشکیل شده اند.

نقد این نظریّه

اما توضیحات پیش گفته درباره رسانه، تنها بیانگر بخشی از واقعیات مربوط به آن است که نتیجه یکی از روش های مطالعه در رسانه به نام «مطالعات تجربی» است. در
این روش به نحوه تأثیرگذاری رسانه و کارکردهای آن می پردازند. بحث «دهکده جهانی» نیز در همین مقوله می گنجد. در مقابل این روش، شیوه های دیگری برای پژوهش
درباره وسایل ارتباطی وجود دارد که با نگاهی انتقادی به رسانه می نگرند. از جمله آنها مکتب انتقادی فرانکفورت است که به اعتقاد صاحبان این مکتب، رسانه ها مردم را در
سراسر جهان به توده های عظیمی تبدیل می کنند که هویت و اندیشه مستقلی از خود ندارند. مردمی که از رسانه های جمعی استفاده می کنند در واقع، آن گونه می فهمند و
آن گونه عمل می کنند که رسانه ها می خواهند. مثلاً همین بحث دهکده جهانی را در نظر بگیرید. چرا این قدر زیاد بر سر زبان ها افتاده و همه لا اقل، نامی از آن شنیده اند؟
پاسخش روشن است. چون رسانه ها این گونه خواسته اند. آنها تلاش کرده اند دهکده جهانی را به عنوان یک واقعیت مسلّم و البته مثبت به ذهن مردم القا کنند و واضح است
تحقیقاتی که به روش مطالعه تجربی صورت می گیرد ـ همچون تحقیق درباره دهکده جهانی ـ با منافع رسانه ها سازگاری بیشتری دارد تا تحقیقاتی که دارای نگاهی انتقادی
به رسانه ها هستند.

تحقّق دهکده جهانی، در یک نگاه انتقادی، به رؤیا بیشتر می ماند تا واقعیت ؛ زیرا درست شدن این گونه دهکده ای منوط به آن است که ساکنینش فرشتگانی آسمانی
باشند، والاّ در جایی که رسانه های بزرگ دنیا در انحصار چهار ـ پنج نفر قرار دارد و اکثر کشورها و جوامع از انتشار اخبار دلخواه خویش محروم اند، برخی خبرها جعل و برخی
بزرگ نمایی می شوند ؛ بعضی از اطلاعات مفید برای دیگران مخفی می مانند و در عوض، قدرت های بزرگ، امکان دسترسی مخفیانه به سایت های حساس دیگر کشورها را
پیدا می کنند. در این چنین وضعی، دیگر نمی توان جهان را به مثابه دهکده ای در نظر گرفت که همگان در کم ترین زمان ممکن به اطلاعات درست و دلخواه خویش دست
می یابند. این سخن به یک بُعد قضیه مربوط می شود و آن دسترسی سریع به اطلاعات مفید است که مدّعی اند در دهکده جهانی در حال وقوع است.

نکته دیگر آن که از ویژگی های بارز در یک دهکده آرمانی، وجود پیوندهای عمیق دوستی، صمیمیت، در یک سطح زیستن و مثل هم بودن ساکنان است، درحالی که در
جهان امروز، یک نظام ارباب و رعیتیِ خشن و قُلدرمآبانه حاکم گشته است و در نتیجه آن، فاصله عمیق فقیر ـ غنی در سطح جهان، چهره کریه خود را به نمایش گذاشته است.

با این همه، نمی توان از آرمان زیبای «دهکده جهانی» چشم پوشید و به خاطر آن که غربیان در ادّعای خود (در باب «آزادی انتقال اطلاعات» و «حقّ دانستن» برای تمامی
انسان ها) صادق نیستند ، به چنان فضای ایده آلی نیندیشید. واقعیت ها، جهان را به سوی چنین دهکده ای پیش می برند و ما اگر بخواهیم مُناسبات و روابط حاکم بر این دهکده،
انسانی باشد و نه غربی یا شرقی، باید با روشن اندیشی، آینده نگری، اندیشه اصلاحی و اراده تغییر، به استقبال آن برویم و از آن نترسیم.

جهانی شدن

جهانی شدن، دارای ابعاد گوناگونی است. از جمله، جهانی شدنِ سیاسی امروز در نظم نوین جهانی معنا یافته است. دیگر، جهانی شدن اقتصاد است که «در آن، مرزهای
جغرافیایی در فعالیت های اقتصادی (از قبیل تجارت، سرمایه گذاری، تولید و نقل و انتقال مالی) کم ترین نقش را دارند».(۳) و درحالی که دولت های ملّی تضعیف می شوند و
سرانجام از بین می روند، تقسیم کار در سطح جهان و به رهبری شرکت های چند ملیتی صورت می گیرد.(۴)

یکی دیگر از ابعاد جهانی شدن، جهانی شدن فرهنگ است که به قدر مجال، درباره اش سخن خواهیم گفت.

جهانی شدن فرهنگ

بیشترین نشانه های جهانی شدن را در عرصه اقتصاد می توان مشاهده کرد و شاید کم ترین علائم جهانی شدن را در عرصه فرهنگ بتوان رصدیابی کرد ؛ زیرا فرهنگ،
رابطه تنگاتنگی با هویّت فردی و ملّی افراد دارد و انسان ها به دلایل مختلف، به آسانی حاضر به از دست دادن هویت خویش نیستند.

درباره جهانی شدن فرهنگ، دو دیدگاه کلّی وجود دارد:

الف) زوال فرهنگ های بومی و محلّی و به وجود آمدن یک فرهنگ عام جهانی متفاوت با فرهنگ های سابق ؛ فرهنگی که در آن، تمایلات، ارز