پاورپوینت کامل بازَنده حقیقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازَنده حقیقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازَنده حقیقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازَنده حقیقی ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۹۸

واژه هایی چون: کامیابی، پیروزی، بُرد و بهره مندی و در مقابل آنها: ناکامی، شکست، باخت و زیان، همگی کلمات مترادفی هستند که در یک معنا با هم شریک اند: به دست
آوردن آنچه مطلوب آدمی است و در مقابل، از دست دادن آن. در این نوشتار می خواهیم بدانیم از نگاه یک جوان، کامیابی و ناکامی در چیست؟ شکست و پیروزی واقعی کدام
است؟ چه کسانی بازنده حقیقی اند؟ از طرف دیگر، آیا مشکلاتی را که در مسیر زندگی فرد پدید می آیند می توان شکست تلقی کرد یا این که «مشکل» و «شکست»، دو مقوله
جداگانه اند؟

مشکلات و ناکامی ها در یک نگاه

بسیاری از مریضی ها (اعم از جسمی و روانی) و نیز فقر و بی بضاعتی، مشکل اند. فقر، آن جا که مانع پیشرفت علمی یک جوان می گردد، باز هم مشکل است. نیز در جایی
که همین فقر، مانعی بر سر راه ازدواج یک جوان ایجاد کند، باز نوعی مشکل است. حتی این که یک انسان فقیر به لحاظ همین عارضه نتواند موقعیت اجتماعی مناسب خودش
را پیدا کند باز هم دچار نوعی مشکل شده است. پس مشکل، عبارت است از: آن رویدادی که در ظاهر ممکن است برای انسان، ناخوشایند تلقی شود و روال عادی فعالیت
هدف دار یک فرد را به طور موقت با مانع روبه رو سازد. اما آیا اگر فردی به خاطر مریضی و زمین گیر شدن، شغل خودش را از دست بدهد و یا اگر امری همچون بی پولی یا پایین
بودن سطح تحصیلات، مانع ازدواج یک جوان با فرد مورد علاقه اش بشود آیا او می تواند این گونه مشکلات را به حساب بدشانسی یا بداقبالی و ناکامی خودش بگذارد؟ این
قبیل مشکلات، نهایتْ تأثیری که بر روی یک فرد می گذارند، در زندگی و موقعیت این دنیاست که مدت آن محدود است.

و اما احساس شکست یا پیروزی پدیده ای است که در پایان یک فعالیت و به هنگام مشاهده نتایج کار به انسان دست می دهد. افراد میانسال و بالاتر که درگیر مشاغل
روزمره بازار کار هستند، ضرر و زیان یا سود و خسارت و ورشکستگی را در معاملات روزمره می بینند و آنهایی که در منصب های دولتی هستند و سرگرم سیاست اند، سراغ
رقابت های سیاسی می روند. اما نوجوانان و جوانان، وقتی که این واژه ها را می شنوند، بازی ها و رقابت های تیم های ورزشی و یا المپیادهای علمی جهانی را به یاد می آورند.

این گونه برد و باخت ها که در بازی ها یا مسابقات علمی مطرح است، مربوط به یک مرحله کوتاه و گذرا از تلاش و فعایت یک جوان است که از دیدگاه هیچ کس، پایانِ کار
نیست و اگر انگیزه یک جوان، قوی باشد و پشتکار به خرج دهد، قطعا در موقعیت های شبیه به آن می تواند آنچه را از دست داده و یا به آن نرسیده، جبران کند.

حتی اگر فردی در تمام طول عمرش از مریضی و فقر و اموری مثل اینها رنج ببرد و دچار دردسر شود، نمی توان او را بازنده زندگی یا شکست خورده و ورشکسته زندگی تلقی
کرد. گاهی یک فرد که چندین سال در میان دوستان و همسالان و خانواده خود وجهه و اعتبار خوبی داشته، به خاطر خودخواهی و بی انصافی فرد دیگری آبرو و حیثیت خود را از
دست می دهد و تا آخر عمر نمی تواند سر خود را بالا نگه دارد ؛ اما آیا او بدبخت و شکست خورده است؟ یا نه، دچار مشکلی شده که شاید در ظاهر نتواند آن را جبران کند؟

در مورد تمام مثال هایی که زدم، اگر بتوانیم به طور موقت و یا حتی تا آخر عمر، یک فرد را «بازنده» بنامیم، باز هم اینها بازنده حقیقی نیستند ؛ چون نهایت، این است که
آنها در این زندگانیِ چند روزه دنیا دچار ضرر و زیان شده اند ؛ اما به راستی بازنده حقیقی چه کسی است؟

برخی جوانان سعی می کنند دوستانی از جنس مخالف برای خود برگزینند و دیگرانی را که نخواسته و یا نتوانسته اند مثل آنها باشند، «بی عرضه» یا «بی کلاس» خطاب
می کنند و به خود می بالند که توانسته اند برای خود، دوستانی چند از این دست داشته باشند. آیا واقعا شرکت در گروه های دوستی از این نوع، برای یک جوان، پیشرفت و قدرت
محسوب می شود و مایه آرامش است؟ راستی آرامش و یافتن پایگاه امن اجتماعی را یک جوان در چه چیزهایی می تواند جستجو کند؟

بازنده بودن و احساس شکست، یک برداشت ذهنی و یک احساس درونی است که فرد ممکن است پس از اتفاقاتی که برایش رخ داده، در مورد خودش داشته باشد. اما
باید دید این برداشت ذهنی یا احساس، تا چه حد با واقعیت تطبیق می کند.

تصویر زندگی

من و شما با چه عینکی به زندگی، به خود و به جهان پیرامونمان نگاه می کنیم؟ هیچ از خود پرسیده ای: من کیستم؟ کجایم؟ و به کجا می روم؟ زندگی، یک راه است به سوی
مقصدی که باید به آن رسید. اگر موانع را نشناسی چگونه می توانی از آنها عبور کنی؟ و اگر استعداد و توان خویش را محاسبه نکنی، با کدام طرح و برنامه، قدم در این راه می نهی
(با این که می دانی برخی چیزها حرکت تو را شتاب می بخشند و برخی مانع حرکت تو می شوند)؟ زندگی گاهی مثل شکستن ساقه ای در توفان، غرق شدن قایقی در دریای
موّاج، یا پژمردن گلی در دست های یک کودک است.

برای آن که زندگی دنیا را مرحله ای می دانند که باید از آن گذر کنند، زیستن در دامن رنج ها و تحمّل بلاها منطقی خاص دارد ؛ اما کسی که از این منطقْ محروم است، ممکن
است مثل صاحبان برخی مکاتب بشری سر از نیستی و پوچی برآورد و زندگی را سراسر شوخی و بازی انگارد که هیچ مسئله جدّی ای در آن مطرح نیست. آیا صاحبان چنین
تفکری بازندگان واقعی نیستند؟ آن که زندگی را نوعی جان کندنِ تدریجی می داند، اگر خدا را در زندگی، و عقیده به معاد را پس از زندگی نداشته باشد، راست می گوید. ولی
همه این گونه نمی بینند. اقبال می گوید:

مذهب زنده دلان، خواب پریشانی نیست

از همین خاک، جهان دگری ساختن است.

وقتی آب برکه ای، غیر از چهره آشکارش عمقی هم دارد، وقتی گستره خاک و پهنه محیط، تنها همین «پیرامون» ما نیست، بلکه افق های دوردست تری هم دارد که با این
چشم دیدنی نیست، چرا در مجموعه هستی و کل آفرینش چنین نباشد؟ هستی، تنها همین نیست که با حس، ادراک می کنیم و آنچه با حس درک می کنیم، باز همه حقیقت
اشیا نیست. در عمق این جهان مادّی (فیزیکی) هم حقیقت نابی هست، فراتر از ماده، که «متافیزیک» نام دارد، یا همان جهان غیب. آن نادیدنی ها را با چشم و نگاهی دیگر
باید دید: با «چشم دل»! رسولان الهی که پیام آورانی از آن جهان اند، آمده اند تا چشم و گوش بشر را به همین حقایق بگشایند، تا به دید انسان، هم «وسعت» ببخشند و هم
«دقت» و هم «عمق».

بشر نیز ظاهر و باطنی دارد. در پس این ظاهر، ژرفایی عمیق نهفته که دانش تجربی هنوز از درک آن عاجز مانده است. دنیای احساسات و عواطف انسانی و جایگاه تفکر،
بینش، سنجش، انتخاب و اراده پولادین یک جوان در صحنه علم و عمل که هیچ قدرتی نتواند در آن خللی ایجاد کند کج