پاورپوینت کامل ریشه یابی مسامحه کاری ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ریشه یابی مسامحه کاری ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ریشه یابی مسامحه کاری ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ریشه یابی مسامحه کاری ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۹۴

انسان در هر روز، توان (انرژی) زیادی به صورت بالقوه در خود دارد که باید آن را به فعل برساند تا در خلال آن استعدادهایش شکوفا شود، فکرش بازگردد و با شناخت بهتر از
خود و جهان، راه های مطمئن تری برای گذر از مسیر پُر پیچ و خم زندگی اتخاذ کند. از این رو، انجام ندادن وظایف هر روز، چند خسارت سنگین به همراه دارد:

اوّل، این که یک روز از عمرِ بی برگشت و تکرارناپذیر زندگی از دست می رود.

دوم این که وظایفی که در آن روز بر عهده انسان بوده است، ضایع می شود.

و سومین و بزرگ ترین زیان، از دست دادن فرصت پیشرفت و تکامل است ؛ چون خودشناسی تنها در سایه پیشرفت و انجام دادن تکالیف، میسّر است و اوّلین نتیجه
خودشناسی، مراقبت از لحظاتِ با ارزش زندگی است.

امام علی(ع) دوراندیش ترینِ مردم را چنین توصیف می کند: «دوراندیش ترین مردم به حسب رأی و اندیشه، کسی است که وعده خود را به جا آورَد و کار امروز را برای فردا
نگذارد».(۱) هر دو خصیصه مذکور در حدیث یاد شده، به مسامحه کاری در کارها یا به زبان ساده تر: «امروز و فردا کردن در کارها» مرتبط است که در صورت تکرار، به یک عادت
ویرانگر تبدیل می شود و تأثیر زیانباری بر زندگی خواهد گذاشت.

ریشه های اصلی

امروز و فردا کردن، بیماری نیست، بلکه نشانه وجود بیماری است. روان شناسان، علل آن را به چهار گروه کلی تقسیم می کنند:(۲)

۱ . عوامل گرایشی: از قبیل عدم تمایل به قبول زحمت (یا ناراحتی)، ترس از شکست، ترس از موفقیت، عزت نفس کم، افسردگی، ملالت، خجالت و احساس تقصیر و… .

۲ . موانع شناختی:(۳) مانند اطلاعات ناکافی، مشخص نبودن اولویت ها، تردید داشتن، مطمئن نبودن درباره حمله به مسئله، ناتوانی در درک اقدام به جا و به موقع و… .

۳ . شرایط محیطی (عوامل خارجی): مانند سردرگمی، نبود تشکیلات، سر و صدا، فشار کاری بیش از اندازه، فعالیت های بیش از حد متنوع، نبود ابزار کار لازم و… .

۴ . موانع جسمانی: از جمله: خستگی، استرس (فشار روانی) و بیماری.

مهم ترین عوامل

مهم ترین و اوّلین قدم برای مبارزه با امروز و فردا کردن را خودتان باید بردارید و آن بررسی و مطالعه روی کارها و انگیزه های انجام دادن یا انجام ندادن کارهاست که
می تواند نتایج مطلوب بسیاری را به همراه داشته باشد. همچنین نحوه برخورد با این عادت نیز بسیار مهم است. باید همزمان با بررسی علت های آن، با درگیر کردن خود، سعی
کنید به طور مستقیم نیز به جنگ آن بروید تا افزون بر پیدا کردن شناخت بهتر از علل تأخیر در کار، روحیه مضاعفی برای ادامه راه به دست آورید.

توجه داشته باشید که هر تأخیر می تواند زاییده یک یا چند مورد از موارد پیش گفته باشد ؛ اما بررسی تمام موارد در این نوشتار، علاوه بر خسته کننده بودن، چندان هم مفید
نیست. از این رو، تنها به چند عامل کلّی تر و شایع تر، که هر کدام دربرگیرنده چندین علت است، به اختصار اشاره می کنیم.

۱ . بی برنامگی

یکی از شایع ترین عوامل امروز و فردا کردن، نداشتن برنامه است. برنامه، نشان دهنده مسیر انسان در زندگی است و تنها معیاری است که برای انجام دادن و ارزیابی امور
در دست داریم و نبود آن، نشانه عدم شناخت فرد از خود، انتظارات و اهدافش است. همچنین مشخص است که بدون هدف و برنامه نباید انتظار داشت که کارها به درستی و در
زمان معین انجام گیرد و اصلاً معیاری نخواهیم داشت تا بدانیم که چه کارهایی را باید انجام می دادیم و چه کارهایی را باید به تأخیر می انداخته ایم.

گرچه هدف از این نوشتار، ارائه راهی برای بهتر زندگی کردن و استفاده بهتر از زمان است و مهم ترین عامل برای رسیدن به این مقصود و برداشتن موانعی از قبیل «امروز و
فردا کردن در کارها» برنامه ریزی است، اما پرداختن به مبحث برنامه ریزی، خود، کار جداگانه ای است که در این نوشته کوتاه نمی گنجد.(۴) در صورتی که در این زمینه، ضعیف
عمل کرده اید، حتما با مراجعه به کتب مربوط و مشورت با اهل فن، این نقیصه بزرگ را برطرف کنید ؛ زیرا نخستین و چه بسا مهم ترین علت به تأخیر انداختن امور، یا از نبود
برنامه است و یا از کاستی و نقص در برنامه سرچشمه می گیرد. برنامه جامع، برنامه ای است که افزون بر تدوین امور روزانه، به بررسی و ارزیابی فعالیت ها نیز بپردازد و از این
راه، معایب و کاستی ها را برطرف سازد و راه را برای پیشرفت هموار سازد. با داشتن چنین برنامه ای، بسیاری از بهانه هایی که برای به تأخیر انداختن کارها بدان ها متوسّل
می شویم، توجیه خود را از دست می دهند ؛ بهانه هایی از قبیل: فراموش کردن، سردرگم بودن، فرصت نکردن و… .

۲ . تنبلی

تنبلی مهم ترین عامل امروز و فردا کردن در افراد است. بسیاری از افراد که می دانند برای زندگی احتیاج به برنامه دارند و می دانند که بدون برنامه، هیچ تسلّطی به اداره
کردن خود نخواهند داشت، به علت تنبلی و سستی از نوشتن برنامه طفره می روند و در واقع، امروز و فردا کردن در امور، نشانه وجود تنبلی در این افراد است. امام علی(ع)
می فرماید: «به تأخیر انداختن کار، نشانه تنبلی است».(۵)

تنبلی، افزون بر این که موجب به تأخیر انداختن امور می شود، انرژی و نیروی فراوان جوانی را به هدر می دهد. شاید هیچ عاملی مانند تنبلی سد راه رسیدن به آینده نباشد ؛
زیرا کسانی که به تنبلی خو کرده اند دیگر قدرتی برای انجام دادن کارهای خود ندارند. امیر مؤمنان علی(ع) می فرماید: «کسی که پیوسته تنبلی کند، به آرزوی خود نمی رسد».(۶)
البته میزان تنبلی در افراد متفاوت است، اما این عادت حتی به میزان بسیار کم هم مخرّب است ؛ زیرا موجب به تأخیر افتادن و یا انجام نشدن کارهای مهم می شود. امام
علی(ع) فرموده است: «تنبلی، سبب فوت کارهای مهم است».(۷) افراد تنبل افزون بر این که لذتی از زندگی نمی برند و فقط در رؤیا زندگی می کنند، زندگی نابسامانی نیز دارند.
این افراد، استعداد و نبوغ نیز به کارشان نمی آید ؛ زیرا تنبلی مانع استفاده از امکانات و توانایی هایشان می شود. امام صادق(ع) فرموده اند: «دشمنِ کار، تنبلی است».(۸)

یکی دیگر از معایب تنبلی این است که افرادی که دچار آن اند، فراموش می کنند که خداوند چه نیروی فوق العاده ای در آنان نهاده است. توانایی ای که اگر آن را دریابند و از
آن استفاده کنند به هرچه بخواهند می رسند. این نیرو مهم ترین نیاز انسان برای به انجام رساندن کارهاست ؛ نیرویی که دست یافتن به آن، نیاز به تلاش و پشتکار فراوان دارد
و برای رسیدن به آن، نخست باید به توانایی خود، ایمان یافت ؛ سپس در سایه تلاش و پشتکار، این نیروی جادویی را در خود زنده کرد. آن گاه هرچه خواسته شود به دست
می آید و آن نیروی شگفت انگیز «اراده» است. علامه محمدتقی جعفری معتقد است: «اراده قدرت فوق العاده ای است که به انسان ها داده شده است، لذا هر انسانی اگر چیزی را
به طور جدی بخواهد، آن را به دست خواهد آورد».(۹)

بسیاری از افراد، «علم» درست زندگی کردن را دارند، اما فاقد «قدرت» درست زندگی کردن هستند. توانایی در عمل یا اراده، قدرتی است که به دست آوردنش کار آسانی
نیست. این عادت در صورتی در انسان، قوی و محکم می شود که به آن بها داده شود و بر اثر تمرین به صورت ملکه درآید. برای رسیدن به این منظور، نخست باید به طور
مستقیم به جنگ تنبلی رفت و عامل تنبلی را که «نَفْس» است در خود، خوار و کوچک نمود ؛ زیرا غلبه بر تنبلی چیزی جز غلبه بر نَفْس نیست. این میل راحتیِ زودگذر و پوچ،
یکی از دام های نفس است که برای به اسارت درآوردن انسان، گشوده است. از این رو، کسانی که نمی توانند بر خواهش های نفسشان غلبه کنند از اراده خوبی برخوردار نیستند.
پس باید راه «نه» گفتن به نفس را یافت. امام علی(ع) می فرماید: «هر کس هوای نفس او قوی باشد، اراده اش ضعیف خواهد بود».(۱۰) همچنین فرمود: «قوی ترین مردم
بزرگ ترین آنهاست از نظر تسلّط بر نفس خویش».(۱۱)

یکی دیگر از راه های قوی کردن اراده، انجام دادن کارهای به ظاهر کوچک است ؛ مانند دوختن دگمه کَنده شده و… علت این امر، این است که معمولاً بدون این که عذاب
وجدان بیابیم، به راحتی انجام دادن این امور را به تعویق می اندازیم و ناخواسته، راه را برای تنبل کردن خود، هموار می کنیم؛ ولی انجام دادن آنها حتی اگر به چشم هم نیایند،
موجب تقویت اراده می شوند ؛ زیرا اراده، تنها با تکرار قوّت می گیرد و هرچه بیشتر به آن بپردازیم، در مواقع سخت، بهتر به کارمان می آید.

۳ . بی علاقگی

انسان به طور طبیعی و فطری به سوی اموری گرایش دارد که برایش جالب است و از امور کسالت بار و ناراحت کننده می گریزد. از این رو کارهایی که ب