پاورپوینت کامل زندگی در اکنون ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی در اکنون ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی در اکنون ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی در اکنون ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۶

زمان

زمان در سایه تغییرات تدریجی و حرکت به وجود می آید. زندگی (انسان، حیوان، طبیعت) سراسر در حال تغییر و دگرگونی است. زندگی امری پویا، واقعی و زنده است. برخی
انسان ها در رود زندگی و زمان خود را به پدیده ها و حوادث گذشته محکم گره می زنند و برخی با شتابی نامعقول، سریع تر از زمان (خواسته یا ناخواسته) خود را در آرزوهای دراز و
دست نیافتنی و خیال پردازی غرق می کنند. به نظر کارشناسان دین و روان، افراط و تفریط در امر زمان (خیال پردازی، غُصّه خوردن های ناهنجار و طولانی، آرزوهای بلند،
نگرانی و اضطراب نسبت به حال و آینده، ترس و یا امید بی جهت و…) سبب بیماری های جسمی و روانی می گردد. پس آنچه مهم است حرکت معقول در زمان حال و استفاده از
گذشته برای آینده ای بهتر است.

حال، نقد ایام است

گذشته ها همان حال ها و لحظه هایی هستند که یکی پس از دیگری مُهر گذشت زمان خورده اند و آینده، همان لحظه هایی است که خواه ناخواه، زیر چرخ حال خواهند
رفت. پس آنچه مهم است حال است و تفکر و استفاده به جا و بهنجار از گذشته و آینده است.

«اسلام، ارتباط معنایی و پیوسته ای بین زمان (گذشته، حال و آینده) می بیند و انسان در فرهنگ اسلام موجودی است اندیشمند و بااراده و انتخابگر که با انتخاب دیروز او،
«حال» آفریده می شود و انتخاب حال، فردای او را می سازد».(۱)

از نظر اسلام، جاده زندگی تا بی نهایت، امتداد دارد و زندگی واقعی در جهان دیگر است و این انسان است که با غنیمت شمردن لحظات عمر خود و شناختن ارزش و مقام
انسانی خود می تواند دنیا و آخرت خود را آباد سازد. بنابراین اسلام به زمان حال (همین لحظه های فعلی، امروز) اهمیت ویژه ای داده است و برای بهتر استفاده کردن از آن در
مورد تفکر معطوف به گذشته و آینده سخنان مفیدی ارائه داده است.

آری. افرادی که بر سردر مغازه زندگی خود، تابلوی «امروز، نقد! فردا، نسیه!» را نصب کرده اند، واقعا موفّق هستند. همان هایی که سرمایه عمر خود را به حراج نمی گذارند و
قدر سکه های ثانیه ها و ساعت های خود را می دانند و دخل گذشته خود را پر از نقد تجربه و عبرت اندوزی کرده اند و ساعات کاری خود را خوب تقسیم کرده اند. فکر عیّاشی،
خوش بودن همیشگی و لذّت های آنی، لحظه ای آنها را از تلاش و عاقبت اندیشی باز نمی دارد.

برخلاف این دسته، افرادی هستند که سرمایه عمر خود را تلف می کنند. مَثَل این دسته مانند کشاورزی است که هر روز، تا زمین خود می رفت و کار زمین را تقسیم می کرد و
می گفت: «این قسمت از آنِ فردا (نه امروز)! آن قسمت هم برای فرای فردا…!» و همین طور تا آخر هفته را برنامه ریزی می کرد. بعد گفت خوب، امروز هم که کاری نداریم. پس
می رویم و فردا می آییم و بدین منوال، هر روز فرصت زنده و نقد خود را با فردا فردا کردن، از دست خواهد داد.

اکنون

حال، زمانی است که مورد سفارش اکید اسلام واقع شده است. اگر انسان نداند چگونه برنامه زمان حال خود را تنظیم کند دچار اضطراب، غم، نگرانی، تشویش، یأس،
احساس ناامنی، شکست و ناکامی، استرس (فشار روانی) و… می گردد که این امر، خود می تواند بر مشکل فرد اضافه کند و او را سریع از پای درآورد. در روایات زیادی استفاده از
زمان حال را غنیمت(۲) حساب آورده اند و گفته شده که باید از تک تک فرصت های فعلی خود استفاده کنیم ؛ چرا که فرصت ها مثل ابر گذرا هستند. کسی که فرصت های خوب
خود را از دست می دهد دچار غصه خواهد شد. و ما را تشویق کرده اند که از فرصت های زنده (حال) استفاده کنیم و دل خود را به هیچ (گذشته و آینده) مشغول نکنیم در ذیل به
برخی از جملات اندیشمندان دینی و علمی در مورد اهمیت زمان حال اشاره می کنیم:

۱ . در کارهای خیر شتاب کنید.

۲ . انسان عاقل به عمل خود تکیه می کند و انسان نادان، اَمل خود (آرزوهای طولانی).

۳ . اهمال کاری، فردافردا کردن و تنبلی بسیار مذموم است.(۳)

۴ . مرگ، امر حتمی است و انسان از یک لحظه دیگر خود خبر ندارد.

۵ . قبل از این که به حساب شما رسیدگی شود، به حساب اعمال خود رسیدگی کنید.

۶ . توبه یک واجب فوری است با توبه، گذشته خود را جبران کنید و نگرانی و تشویش و ملامت وجدان خود را پایان بخشید.

۷ . ساعات شبانه روز خود را چهار قسمت کنید (یکم، عبادت و مناجات با خدا، دوم، کسب و کار، سوم، معاشرت با نزدیکان و برادر مؤمن و معتمد، چهارم، بهره وری از
لذّت های حلال و مشروع).(۴)

۸ . امام سجاد(ع) فرمود: «یک مصیبت، این است که انسان و از دست دادن مال ـ که جایگزین دارد ـ غمگین می شود ؛ ولی برای عمرش ـ که از دست می رود و قابل جبران
نیست ـ نگران نمی شود. مصیبت دیگر این که هر روز که به شب می رساند، یک قوم به سوی آخرت پای می گذارد ؛ ولی نمی داند به سوی بهشت روانه است یا جهنم». ایشان
می فرمایند: «اگر انسان از این امر پند بگیرد دچار سختی و مشکلی نمی شود».(۵)

۹ . ویلیام جِیمز، روان شناس معروف، می گوید: «وقتی تصمیمی اتخاذ گردید و همان موقع اجرا شد تشویش و اضطراب از عواقب آن برطرف می شود. وی اجرا نکردن را
باعث تشویش و تشویش را سبب عملی نشدن تصمیمات و در نتیجه بحرانی شدن مشکل به شمار می آورد».(۶)

۱۰ . اغلب روان شناسان معتقدند: بیش از نصف تخت های بیمارستان ها را بیماران عصبی و روحی اشغال کرده، آن هم به خاطر زندگی اسفبار و پر تنشی که دارند؛
بیمارانی که پشتشان از نگرانیِ انباشته شده گذشته و ترس از آینده، خم شده است.(۷)

۱۱ . روان شناسان توصیه می کنند که با کار و تلاش، نگرانی و اضطراب را از خود دور کنید. برنارد شاو، نویسنده معروف انگلیسی می گوید: «راز بدبختی و بینوایی ما داشتن
اوقات فراغتی است که صرف فکر درباره خوشبختی و بدبختی می شود».(۸)

۱۲ . ویکتور فرانکل، روان پزشک معروف، راز پوچی و خلأ وجودی امروزه را در نبودن معنا در زندگی می داند.(۹) وی می گوید: «اگر انسان چرایی زندگی را بداند با هر چگونگی
آن خواهد ساخت». وی اعتقاد دارد که کسی به دیگری معنا نمی دهد؛ چون هر کسی در اعماق وجود خود معنا خواهی را دارد». او افرادی که نگران و مشوش و بی هدف بودند را با
معنای زندگی، رنج، مرگ، کار و عشق، آشنا می کرد و آنها را درمان می کرد.

تفکر معطوف به گذشته

حال که دانستیم زمان حال نقش حیاتی در سعادت و بدبختی ما دارد و فهمیدیم که زمان ها با هم پیوسته اند بنابراین باید سعی کنیم از گذشته برای رشد خود استفاده کنیم.
انسان برخی گرایش ها و تفکراتی نسبت به گذشته دارد که برخی سازنده و برخی بازدارنده اند. در ذیل به مواردی از آنها اشاره می کنیم و نحوه استفاده از آن را بیان می داریم.(۱۰)

۱ . بازآفرینی: که در آن با تحلیل روانی مسائل به سلامت روانی خود کمک می کنیم. مثلاً اگر احساس کینه ای در دل داشته باشیم، با بخشش و عفو، اندیشه بد و نگرانی
خود را قطع کنیم یا اگر عقده ای در گذشته ایجاد شد، ریشه یابی شود و آن نقیصه، جبران گردد.

۲ . عبرت: مطالعه گذشته خود و نسل های قبل، ما را در مقابل حوادث مشابه آینده مصون و محفوظ نگه می دارد. در قرآن شریف و در روایات فراوان به امر مطالعه تاریخ و
بررسی زندگی گذشتگان، سفارش زیادی شده است. حضرت علی(ع) در نامه ۳۱ نهج البلاغه در وصیت خود به امام حسن(ع) سفارش فرمود که: مثل من به مطالعه تاریخ
نسل های قبل اهتمام بورز و در حقیقت، با کسب تجارب آنها به عمر خود اضافه کن و از کارهای آنها عبرت بگیر.

۳ . حسرت: اگر انسان فقط بنشیند و به ضایع شدن فرصت های گذشته افسوس بخورد جلوی رشد و ترقی خود را می گیرد. این کار غیر از تلف کردن عمر، فایده ای نخواهد
داشت. در روایات، ما را از فکر کردن توأم با افسوس برحذر داشته اند و تأکید نموده اند که از فرصت های موجود استفاده کنیم (جوانی، سلامتی، فراغت خاطر، ایمنی، توانگری، که
در بین اینها جوانی از همه بیشتر مورد حسرت و تأسف قرار می گیرد).

۴ . ندامت: انسانی که در این جا از نوع عملکرد خود درگذشته احساس گناه می کند، فرد آگاهی است که حریم پروردگار، خود یا دیگری را شکسته است. باید مراقب باشیم
که احساس گناه و حالت افراط و تفریط به خود نگیرد که باعث تشدید نگرانی، ناامیدی به رحمت خدا، احساس تغییرناپذیری، تکرار گناه، و عاری شدن آن می گردد و اعتدال در
این امر، باعث می شود که انسان، امیدوار شود و تلاش کند تا گذشته خود را جبران کند.

۵ . ترمیم هویت دینی: انسان با مطالعه در جهان خارج، تحقیق در مورد زندگی پیشوایان دینی و مقام والای خود و ارتباط خود با گذشته و تلاش، هویت شفافی به دست
می آورد. گسیختگی میان حال و گذشته او باعث عدم تصویر دقیق از هویت دینی و حتی ملی خود و در نتیجه، عدم ثبات شخصیت و وحدت، خود کم بینی و بی انگیزگی می گردد.

۶ . محاسبه نفس: که همان بررسی عملکرد گذشته خود (در امور دینی و دنیوی) و نقد و ارزیابی آن با نظارت دائمی به منظور جبران و رشد بیشتر است. البته این کار باید
هر روز صورت گیرد. در روایات داریم کسی که دو روزش یکسان باشد و پیشرفتی نکند. زیان دیده است و یا کسی که هر شب از نفس خود حساب کشی نکند، پیرو حقیقی اهل
بیت(ع) محسوب نمی شود. اگر این کار، با تشویق و تنبیه حساب شده صورت گیرد زمینه رشد بیشتری فراهم می گردد.

۷ . پایدارگرایی: یعنی این که انسان به چیزی دل نبندد. اگر چه انسان تنوع طلب است ولی از آن جایی که دین اسلام دین جاوید است، ارزش ها و باورهای آن هم
همیشگی است. پس هرچه قدر صنعت و فنّاوری پیشرفت کند، انسان نباید دست از اصول و ارزش های خود بردارد. پس در واقع کسی که در زمان حال، ارزش های خود را کهنه
فرض کند، در واقع قدم اول انحراف را برداشته است.

۸ . شریک شدن در تجربه ها: ما می توانیم با نزدیک شدن به الگوهای زنده فعلی و افراد موفق، و استفاده از تجربه های افراد مسن، راه و رسم زندگی را از آنها یاد
بگیریم و آنها را ناظر حرکت خود در زندگی قرار دهیم که گفته اند: «آنچه که جوان در آینه می بیند، پیر در خشت خام می بیند».

۹ . تهیه لیست: فهرستی از موفقیت های گذشته خود را بنویسیم ؛ موفقیت هایی را که با استفاده دقیق از فرصت ها کسب نمودیم و هر از چندگاه آن را نگاه کنیم تا تشویق
شویم در زمان فعلی هم فرصت را از دست ندهیم. از افرادی که همیشه از گذشته حرف می زنند فاصله بگیریم.

۱۰ . واپس روی:(۱۱) در این حالت (که بیانگر یک رفتار دفاعی در مقابله با مشکلات زندگی است)، انسان به گذشته ای باز می گردد که در آن، کامروا و مورد حمایت از طرف
دیگران بوده است. وقتی انسان از رسیدن به هدف خود باز می ماند و مانع قوی ای سدّ راه خود می بیند، ناکام می شود. در مقابل ناکامی، چند واکنش فوری مثل پرخاشگری ـ
بی تفاوتی (احساس درماندگی آموخته شده) و واپس رَوی ممکن است انجام دهد. ناکامی و سایر شکل های فشار روانی باعث اضطراب می شود و انسان به دو شیوه با اضطراب،
کنار می آید: یکی روش تمرکزیافتن بر خود مسئله است