پاورپوینت کامل آشنایی با دو مکتب فکری ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آشنایی با دو مکتب فکری ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آشنایی با دو مکتب فکری ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آشنایی با دو مکتب فکری ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۸۴

یک . یوتیلیتاریانیسم یا فلسفه اصالت سود

وقتی در میان مکتب های فکری غرب غوطه ور می شویم، به
اندیشه ای مبتنی بر «فایده»طلبی و «سود»خواهی برمی خوریم. این
تفکر در میان اندیشه مندان غرب از قرن های گذشته، کم و بیش
وجود داشته است. البته قبلاً به صورت یک فلسفه نبود و تنها در
میان فهرست اصول عقاید سیاسی برخی از متفکران قرار داشت.
این فلسفه فایده باور که تا به حال تغییرات و فراز و نشیب های
بسیاری را به خود دیده است، برای سود شخصی و یا سود اکثریت،
اهمیّت ویژه ای قائل است. البته این نکته را متذکر می شویم که
یوتیلیتاریانیسم(۱) یا فلسفه سودخواهی غیر از اصطلاح اُپورتونیزم یا
فرصت طلبی(۲) است.

اُپورتونیست یا ابنُ الوقت به کسی گفته می شود که بر حسب
دگرگونی اوضاع به خاطر سود شخصی، تغییر جهت می دهد. بنا بر
این، این افراد، همواره به سوی قدرت وقتْ گرایش دارند و پای بند
اصولی نیستند و یا اصول خود را فدای منافع شخصی خود می کنند.
امّا آنان که طرفدار فلسفه سودخواهی اند، غالبا فلاسفه ای هستند
که میزان ارزشگذاری هر عملی و یا چیزی را سود آن عمل و یا آن
شی ء می دانند. پس از آن که، به طور مختصر به اندیشه مندان مکتب
اصالت سود اشاره کردیم، فرق این دو، بهتر روشن خواهد شد.

اولین جرقّه ه

اولین جرقه های پیدایش این فلسفه را می توان در قرن شانزده
میلادی جستجو کرد. در این بُرهه، به نام «هالیفاکس» (یکی از
رجال نامی انگلیس) برمی خوریم. او اگر چه یک فیلسوف نبود اما
عقاید وی مقدمه پیدایش یوتیلیتاریانیسم در قرن هجده محسوب
می شود. وقتی فهرست اصول عقاید وی را مرور می کنیم به مسئله
مصلحت و سازش برمی خوریم. او می گفت دو اصل اساسی ای که
حافظ حکومت اند، عبارت اند از: مصلحت و سازش.

بعد از او به «توماس هابز» که می رسیم، ملاحظه می کنیم او نیز
طرفدار همین فلسفه سودخواهی یا مفید بودن است. او دولت را تنها
به سبب مفید بودن آن به حال افراد، لازم می شمارد. هابز، فلسفه
وجود حکومت و سبب بقای آن را «مفید بودن آن» به خاطر حفظ
امنیت می داند.

یکی از نظریات وی که در آن گرایش به فلسفه اصالت سود
مشاهده می شود این است: «چون محرک همه رفتارهای انسانی،
منفعت شخصی است، جامعه را باید تنها وسیله ای برای نیل به این
هدف دانست».

هابز، اطاعت و احترام نسبت به قانون را به هیچ وجه بر اساس
عقلانیت نمی داند، مگر این که احترام به قانون، موجب تأمین منافع
بیشتری برای فرد شود و اطاعت از دولت بیش از عدم اطاعت از
دولت به فردْ فایده رساند. در فلسفه وی، مصلحت و خیر اجتماعی
محلی نداشته و موضوعیت ندارد و جای خیر جامعه را مجموعه ای از
منافع شخصی پراکنده، اشغال کرده است.

یک فرضیه

در سال های ۱۷۳۰ تا ۱۷۴۰م، فرضیه خامی رشد و نمو کرد. این
فرضیه بعدها به تقویت یوتیلیتاریانیسم (که ما از آن به فلسفه
سودخواهی تعبیر می کنیم)، کمک فراوانی کرد. این فرضیه بعدها در
سال ۱۷۵۸م توسط هلوتیوس، متفکر فرانسوی از مرکز تولّد آن
(یعنی انگلیس) به فرانسه آمد. هلوتیوس آن را «فلسفه اخلاقی
سودجویی»(۳) نام نهاد. اما آن فرضیه خام چه بود؟ آن فرضیه این بود
که محرّک اعمال آدمی و افعال آن، دو غریزه ابتدایی است. این دو
غریزه عبارت اند از: «میل به لذت» و «اجتناب از درد». سایر
انگیزه های پیچیده انسان، از مشتقّات این دو هستند. آدمی همواره
در پی آن است که حداکثر مَسَرّت و شادی را به دست آورد و در ضمن
تلاش می کند درد را به کمترین حدّ ممکن برساند.

به خوبی می بینیم تئوری خامی که در انگلیس متولد شد، در
فرانسه رشد یافت. در انگلیس این فرضیه متعلق به فرقه مسیحی
ارتودوکس بود و جنبه مذهبی داشت ؛ زیرا ارتودوکس ها برای
فرضیه وجود درد و لذت در جهان آینده و پس از مرگ، اهمیت قائل
بودند. در فرانسه، هلوتیوس به آن، جنبه ای دنیوی داد و این قاعده را
به قواعد قانونگذاری کشور اضافه کرد و آن را اساس اصلاحات قرار
داد. او می گفت: «باید هدف قانونگذاران این باشد که لذت افراد را به
نحو اکمل با مصالح عامه وفق دهند».

او در کتاب «در باب روح» می نویسد: «اخلاقیون، مدام در باب بدی
ذات مردم (انسان ها) سخن می گویند. این نکته نشان می دهد که
چه قدر کم، حقیقتِ مطلب را درک کرده اند. مردم بد نیستند؛ آنها
تنها تبعیت از منافع خود می کنند… از بدی مردم نباید شکایت کرد ؛
بلکه باید از جهل اعضای قوه مقنّنه شکایت کرد که همیشه منفعت
افراد را در نقطه مقابل منافع عامه قرار داده اند (به عبارت دیگر
تلاش نکرده اند بین این دو منفعت، توافق ایجاد کنند)».

او اصل «کسب بزرگ ترین مسرت» را محور اندیشه اصلاح طلبانه
خویش قرار داد و فرضیه خود را به دست یکی از پیروان خود به نام
جِرمی بنتام (فیلسوف انگلیسی) سپرد. بنتام این فلسفه را از
هلوتیوس آموخت و بعد به انگلیس برگشت. او که یکی از
برجسته ترین مفسّرین فلسفه اصالت سود (فایده گرایی) به شمار
می آید، در سال ۱۷۷۲م، به عضویت مجمع وکلای دادگستری درآمد
و مقالاتی که می نوشت در قوانین مصوّب در انگلیس، تأثیراتی در
خور توجّه داشت.

در سال ۱۷۸۹م کتابی تحت عنوان «مقدمه ای بر اصول اخلاقی و
قانونگذاری» نگاشت و در آن آیین سودجویی خود را شرح داد. بنتام
در آن کتاب، لذت و درد را تنها مظاهر خیر و شر شمرد و هدف
قانونگذاران را این مطلب دانست که: «حداکثر لذت را برای حداکثر
افراد فراهم سازند». این جمله او را کلید فلسفه وی می خوانند.

زندگی خصوصی بنتام ممکن است برای خوانندگان، جالب توجه
باشد. او که گیسوان بلندآویزی داشت، غالبا در تمام فصول، کلاه
لبه داری از جنس حصیر، بر روی سرش می گذاشت. در خلال مدت
بیست سال، طالب ازدواج با زنی بود که آن زن به تقاضای مکرر وی
برای ازدواج، پاسخ منفی می داد، اما بنتام همیشه می گفت: «من در
یک مَسَرّت بی دغدغه و جاودانی به سر می برم».

به هر حال، بنتام اولین مروّج جدّی فلسفه سودخواهی است،
به گونه ای که بعضی او را مؤسس یوتیلیتاریانیسم می دانند که البته
چنین نیست. فلسفه او را در چهار مطلب می توان خلاصه کرد: ۱ .
میزان ارزشگذاری هرچیز و یا هر عملی درجه سودمندی آن است، ۲
. اخلاقیات بر اساس جلب نفع شخصی، استوار است، ۳ . لذت، تنها
مظهر خیر است و درد، تنها مظهر شر و لذت و درد، علت رفتار انسان
و مقیاس ارزشگذاری آن است، ۴ . مَسَرّت بیشتر، از آنِ گروه بزرگ تر
است. مسلک او ابتدا به بنتامیسم و بعد به یوتیلیتاریانیسم معروف
شد.

در میان دیگر متفکران، ژان بودِن (فرانسوی) و دیوید هیوم
(فیلسوف شکاک معروف) و ادموند برک (فیلسوف ایرلندی)
گرایش هایی به فلسفه سودجویی از خود نشان داده اند. به عنوان
مثال، ادموند برک می گوید: «قراردادهای اجتماعیِ مبتنی بر عادت و
سنّت که مقیاس سنجش و تعیین ارزش در جامعه اند، عموما بر پایه
اصالت سود (فایده / منفعت) به وجود آمده اند و بر همین اساسْ
استوارند، نه بر اساس آسایش فرد و یا حقوق مطلق فرد».

یوتیلیتاریانیسم، اصلاحات و همچنین انتقادات و حملات فراوانی
به خود دیده است که فقط به برخی از آنها اشاره ای می کنیم و مطالعه
و تحقیق بیشتر در این زمینه را به خوانندگان عزیز وامی گذاریم.

جان استوارت میل (فیلسوف انگلیسی)، اصلاحاتی در این فلسفه
به وجود آورد. او همان معیار حداکثر لذت را پذیرفت، اما برای لذت،
درجاتی قائل شد و بعضی لذت ها را ذاتا مقدم بر دیگر لذت ها
دانست. مارکس، دموکراسی و لیبرالیسم سودگرا (یوتیلیتاریان) را به
«ایدئولوژی های عجیب و خاصّ طبقه بورژوا (سرمایه دار)» معنا کرد.
نیچه نیز به این فلسفه حمله کرد. او گفت: «این اشتباه است که
تصوّر شود مردم (یعنی انسان ها) طالب لذت و در جستجوی
مسرت اند. تنها انگلیسی ها و عدّه ای از لطیفه گویان سودگرا
(یوتیلیتاریان) و بورژواها این گونه هستند. غریزه طبیعی و سالم
توده ها طالب فلسفه پیروی از پیشواست و طالب فلسفه ای است که
توده ها را در مکان خودشان (یعنی در طبقه پایین) قرار دهد و پیرو
امر پیشوا و رهبرشان باشند».

دو . پراگماتیسم یا مصلحت گرایی

واژه پراگماتیسم مشتق از ریشه یونانی Pragma به معنای کُنش
یا عمل است. پراگماتیست، از نظر لغوی به معنای «فرد معتقد به
تقدّم عمل» معنا می شود. در فارسی اصطلاح های مختلفی مانند:
عملگرایی،