پاورپوینت کامل بهره وری بیشتر با برنامه ریزی بهتر ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بهره وری بیشتر با برنامه ریزی بهتر ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بهره وری بیشتر با برنامه ریزی بهتر ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بهره وری بیشتر با برنامه ریزی بهتر ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۵۶

هر حرکتی که در جهان هستی رخ می دهد برای دستیابی به سودی است و هر سکون و آرامشی مصلحتی است برای رسیدن به منفعتی. تمام حرکت های انسان که از نقطه ای
آغاز می شود برای رسیدن به نقطه ای است که از داشتن آن و درک مزایای آن، محروم بوده است.

همه حرکت های ما از نقص به سوی کمال و از نادانی به سمت دارایی است. پس هدف همه حرکت های ما کسب منفعت است.

شاید گفته شود که سود بعضی از اعمال انسان برای خود او نیست ؛ بلکه برای دیگران است. مثلاً وقتی انسان کمکی به کسی می کند، سرمایه ای از جنس مال یا انرژی، از
دست می دهد، پس زیان می کند، نه سود. در این صورت چه می گویید؟

در جواب باید گفت: اگر چه با نگاهی ابتدایی سود کارها گاه به فاعل آن کار و گاه به شخصی دیگر برمی گردد ، اما حقیقت آن است که سود همه کارهای فاعل به خودش
برمی گردد ؛ مثلاً کسی که به فقیری کمک می کند با این کار، درد و غم ناشی از مشاهده حالِ آن مسکین را از خود دور می سازد و در دلِ خود از انجام دادن آن کار، سُرور
می آفریند! پس پشتوانه هر حرکتی اندیشه رسیدن به ناداشته ای است که انسان برای رسیدن به آن، ره می پیماید ؛ اما آیا همه حرکت های انسان، سودآور است؟ آیا آن سود
مورد نظر، واقعی است، یا خیالی؟ آیا حرکتِ سودآور، همه سودی را که مورد نظر است، تأمین می کند؟ آیا آن سود یا بهره در زمان معیّن و لازم به دست آمده است؟ آیا بهره موردِ
طلب، زیانی برای فاعل آن یا برای دیگران در بر خواهد داشت؟

با توجّه به نگاه مثبت در پرسش های یاد شده، چه چیزهایی می تواند سود یا بهره مورد نظر ما را تهدید کند؟ چه عواملی می تواند بهره مخصوص ما را به نفع دیگران تغییر
دهد؟ چه سبب هایی مانع رسیدن ما به سودهای واقعی می شود؟ مجموعه پاسخ هایی که به پرسش های مطرح شده داده می شود، می تواند راه کار ارزشمندی را برای زندگی
بهتر و موفّق تر به انسان ارائه دهد که «برنامه» نام دارد و تلاش انسان برای پاسخ گفتن علمی و عملی به این دسته از سؤالات، «برنامه ریزی» را شکل می دهد.(۱)

سرمایه، برنامه، بهره

آدمی روزی به دنیا می آید و روزی از دنیا خواهد رفت. عمر، سرمایه ای است که در اختیار او گذاشته می شود تا با آن به تجارت بپردازد(۲) و سودی به دست آورد. تعابیر دیگری
مانند وقت و زمان نیز گویای این فاصله بین ولادت تا وفات هستند. مدّت زمانی که به ما اختصاص یافته است ـ کم یا زیاد ـ با اعمال ما زیور می یابد. مهم ترین وظیفه ما در
طول زندگی، آن است که بیشترین بهره را از این مدت ببریم. آدمی باید بداند که سرمایه گران بهای عمر (وقت):

الف . محدود و پایان پذیر است،

ب . نمی توان آن را خرید، افزایش داد و پس انداز یا ذخیره کرد،

ج . گذر آن، دائمی و غیرقابل ایست است.

به راستی وقتمان برای ما چه قدر ارزش دارد؟ وقت ما بیشتر ارزش دارد یا پول و سرمایه ما؟ چه قدر از زمانِ در اختیارمان را به آسانی به هَدر می دهیم و چه قدر از آن را
درست استفاده می کنیم؟ زمان در اختیار ماست یا ما در اختیار زمان هستیم؟ ما برنامه ریزی می کنیم یا در برنامه ای ناخواسته قرار داریم؟

هر فرد موفقی، یک روز با خود اندیشیده و به پرسش های بالا پاسخ داده و دریافته است که یک روز باید با یک انقلاب شگرف، جلوی به هدر رفتن عمر و وقت خود را بگیرد؛
چون در هر جایی از عمر که جلوی زیان را بگیرد، به سود اوست.

انسان موفّق، سعی می کند با ابزاری به نام «برنامه ریزی» که هوشیارانه، مستمر و پایدار تدوین شده است، زمانِ محدود و ارزشمند را در اختیار گیرد و در دستیابی به اهداف
شخصی، حرفه ای و اجتماعی خود، پیشرفت لازم را داشته باشد و بهره بیشتری از تلاش خود ببرد.

دین و برنامه ریزی

آفریننده جهان و انسان، همه آفریده های خود را بر مدار برنامه ای مشخص به حرکت درآورده است. همه عالَم بر اساس برنامه ای دقیق و منظم به زندگی خود ادامه می دهد.
انسان نیز به عنوان عضوی کوچک از مجموعه بزرگ جهان با مجموعه پدیده هایی که با او در ارتباط هستند، از نظم ناشی از برنامه ریزی درست، بهره مند است. انسان در
برنامه ای که از پیش تنظیم شده است، در نظم خاصی از کار، استراحت، خوردن، معاشرت و دیگر فعالیت های روزمرّه قرار دارد. برای نمونه، خداوند، شب را برای استراحت و روز
را برای کار انسان، تنظیم کرده است(۳) و او را برای رسیدن به کمال با سرمایه های عمر و خِرد، تشویق کرده است.

استفاده از سرمایه عمر و فرصت های در دستْ در اسلام، بسیار سفارش شده است و حتّی در بیانی از امام علی(ع) استفاده از فرصت ها از نشانه های یک شخص پرهیزگار
شمرده شده است.(۴) در کلامی از پیامبر(ص) نیز آمده است: بالاترین عبادت، استفاده از اوقات است. ایشان تأکید کرده است که باید بر عمر، بخیل تر بود تا مال و ثروت.(۵)

همچنین در راه رسیدن به این هدف ارزشمند و کسب سود بیشتر و عدم اتلاف سرمایه، پیروان را به ترک کارهایی که موجب به هدر رفتن وقت و صرف آن در امور بی بهره
می شوند، ترغیب کرده اند. در این باره فرموده اند: «ارجمندترینِ مردم کسی است که آنچه را برایش سود ندارد، رها کند».(۶)

اکنون انسان باید برای رسیدن، تمام نیرو و امکاناتش را بسیج کند تا با برنامه ریزی، سود بیشتری را از تجارت خود ببرد. کسی که برنامه ریزی می کند، وقت کمتری و در
نتیجه، سرمایه کمتری را از کف می دهد. پس کمتر بر گذشته خود پشیمان خواهد شد. امام علی(ع) «تدبیر» قبل از انجام دادن کارها را سبب دور ماندن از پشیمانی دانسته اند.(۷)
به دید ایشان، پایداری زندگی به برنامه ریزی درست و وسیله رسیدن به آن، مدیریت صحیح است.(۸)

در سخنان هدایتگرانه معصومان(ع) کلیّت برنامه ای یک زندگی موفق، این گونه ترسیم شده است: بخشی از وقت برای کسب رضایت خداوند و اطاعت و عبادت او ؛ بخشی
دیگر برای کسب روزی حلال و امرار معاش؛ قسمتی از وقت برای معاشرت با خانواده، خویشان و دوستان مورد اعتماد ؛ و قسمتی دیگر برای دستیابی به لذّت های حلال که اگر
این چهارمی را درنیابی، آن سه تای دیگر نیز ناقص خواهند ماند.(۹)

چگونه برنامه ریزی کنیم؟

وقتی سخ