پاورپوینت کامل عشق رنگی و عشق فرهنگی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عشق رنگی و عشق فرهنگی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عشق رنگی و عشق فرهنگی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عشق رنگی و عشق فرهنگی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

(از میان نفع زودگذر و ماندگار، کدام را انتخاب می کنید؟)

تمثیل، حاصل ارتباط دوگانه بین دو امر گوناگون است که به یکدیگر همانند می شوند و از این همانندسازی، امری کلی تر را استنباط می کنیم. در تشبیه تمثیلی نیز حکایت یا
روایتی نقل می شود که اگرچه معنای ظاهری دارد، امّا مراد گوینده، معنای کلّی تر دیگری است.(۱)

قرآن کریم، کتاب هدایت جهانیان، در راه هدایت، از تمثیل، بهره های زیادی می گیرد. کلمه «مَثَل» و مشتقات آن در قرآن، نزدیک به ۱۴۰ بار به کار رفته است. در معاوضه و
خریداری کفر و دنیا در برابر ایمان و آخرت، مثال های فراوانی در قرآن آمده است. به عنوان نمونه، قرآن می فرماید: «کسانی که گمراهی را در مقابل هدایت خریده اند، همانند
کسانی اند که آتش می افروزند، امّا حاصل آن تاریکی است».(۲) و نیز می فرماید: «کسانی که از مال دنیای خود می گذرند و در راه خدا انفاق می کنند، [این کارشان] همانند دانه ای
کاشته شده است که هفت خوشه می دهد و هر خوشه دارای صد دانه است».(۳) و این مثال های قرآنی برای آن است که آدمی تعقل کند، تفکر کند و آگاه شود و یادآور نعمت های او
گردد.(۴)

در متون ادب فارسی ـ که برگرفته از آموزه های قرآن کریم و فرهنگ انسان ساز اسلامی است ـ نیز تمثیل ها و حکایات، جایگاه ویژه ای دارند. بی اعتباری دنیا و بی ارزشی آن
در برابر نعمت جاودان، یکی از مباحث همیشگی ادب فارسی است.

تمثیلاتی از «کلیله و دمنه»:

کتاب «کلیله و دمنه» در این زمینه تمثیلات فراوانی دارد. در این کتاب، آن کسی که همت بر فراهم آوردن دنیا مقصور گردانَد و عمر را برای دنیا تلف کند، همانند کسی است
که یک خانه پر از عود داشته باشد، امّا به نیم بها بفروشد و تصور کند که سود کرده است.(۵)

در جای دیگر، همین معنا و انفاق نکردن را با تمثیل و حکایتی بیان می کند که: اگر کسی از انفاق، اعراض نماید،(۶) و حلاوت عاجل،(۷) او را از کسب خیرات و اِدِّخار(۸) حسناتْ باز
دارد و مال و عمر خویش در مُرادهایِ این جهانی نفقه کند،(۹) همچنان باشد که: بازرگانی جواهر بسیار داشت. مزدوری گرفت برای سُفته کردن.(۱۰) آن مزدور را به چنگ نواختن و
سماع بداشت. چون روز به آخر رسید، اجرت بخواست. بازرگان، عذر آورد که: «چگونه اجرت دهم، که گوهرهای من، جملگی ناسفته مانده اند؟». مزدور، لجاج کرد و گفت: «آنچه
گفتی کردم». بازرگان به ضرورت، از عهده بیرون آمد و متحیّر بماند که روزگار، ضایع و مال، هدر و جواهر، پریشان و مئونت(۱۱) باقی!(۱۲)

در ادامه در حکایتی کاملاً روشن و گویا، آن را که به دنیا و شیرینی های زودگذر فریفته شود، معرفی می کند که این انسان، مورد تهدید قرار می گیرد و می گوید: هر که همّت در
دنیا بست و آخرت را اعتنا نکرد، همچون مردی است که از پیش اُشتر مست بگریخت و به ضرورت، خویشتن را در چاهی آویخت و دست در دو شاخ زد که بر بالای آن روییده بود
و پاهایش بر چهار مار بود که سر از سوراخ، بیرون گذاشته بودند. و در قعر چاه، اژدهایی سهمناک، دهان گشاده بود و افتادن او را انتظار می کرد. به سر چاه، نظر کرد. موش های
سیاه و سپید، بیخ آن شاخ ها دایم بی فُتور(۱۳) می بریدند. خانه زنبوری دید و از شهد آن کمی چشید. حلاوت، او را به خود مشغول داشت. غافل ماند تا شاخ ها بریده گشت و در کام
اژدها افتاد.(۱۴)

در «کلیله و دمنه» در حکایتی دیگر آمده است که: مردی مال اندک داشت و دل از آنها برید و آنها را صرف آزادی دیگران کرد و سودش را هم دید. این مرد می گوید: روزی از
بازاری می گذشتم. صیّادی یک جفت طوطی برای فروش آورد. خواستم به خاطر آخرت، آن دو را خریده، آزاد کنم. متردّد(۱۵) بماندم ؛ چون صیاد به دو دِرَم(۱۶) بها کرد و من هم دو
دِرم بیشتر نداشتم. توکل بر خدا کردم و آنها را خریدم و از شهر، بیرون آوردم و در بیشه، رها کردم. این دو طوطی بر بالای درختی نشستند و به سخن درآمدند و از من عذرها
خواستند و سپس گفتند که: «از دست ما مجازاتی(۱۷) نمی آید اما در زیر این درخت، گنجی است. زمین بشکاف و بردار». بشکافتم و گنج برداشتم.(۱۸)

«منطق الطیر» عطّار:

در «منطق الطیر» عطّار، «گل»، نماد و نشانه هر چیزِ خوش و شیرینِ زودگذر است که آدمی گرفتارش می شود و پس از لحظه ای آن را بر باد رفته می یابد و بلبل که گرفتار
عشق و زیبایی گل شده است، نماد انسان های غافلی است که دنیا فریبشان داده است. دنیا زیباست، امّا ناچیز! عطّار در این حکایت، بلبل را در عشق گل چنین وصف می کند:

بلبل شیدا در آمد مست مست

وز کمال عشق، نَه نی و نه هست

گفت: بر من ختم شد اسرار عشق

جمله شب می کنم تکرار عشق

گلستان ها پرخروش از من بود

در دل عشاق، جوش از من بود

من چنا