پاورپوینت کامل نیازهای نسل نوگفتگو با آقای دکتر احمد بُرجعلی (روان شناس) ۹۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نیازهای نسل نوگفتگو با آقای دکتر احمد بُرجعلی (روان شناس) ۹۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نیازهای نسل نوگفتگو با آقای دکتر احمد بُرجعلی (روان شناس) ۹۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نیازهای نسل نوگفتگو با آقای دکتر احمد بُرجعلی (روان شناس) ۹۶ اسلاید در PowerPoint :

۸۲

بخش نخست: حرف های ما

امروزه کمتر خانواده ای را می توان یافت که نوجوان یا جوان داشته باشد و از درگیری با او شکوه نکند و شاید هم نتوان معلم یا استادی پیدا کرد که از بی انگیزه بودن این دو گروه
در تحصیل و حتی زندگی، گله مند نباشد.

آری، اکثر بزرگ سالان معتقدند که جوانان امروزی حد و مرز نمی شناسند. انگیزه کاری ندارند، سطح سوادشان پایین است و…

اما این نوع داوری ها، در واقع، تنها به قاضی رفتن و راضی برگشتن است. باید از این والدین، معلمان، استادان و کلاً بزرگ سالان ناراضی از نسل جوان، پرسید که اگر جوانان
امروزی انگیزه کاری ندارند، اگر هنجارهای اجتماعی را رعایت نمی کنند و بسیاری اگرهای دیگر، پس چرا جهان، روز به روز پیشرفت می کند و هر روز اختراعات جدیدی به
وجود می آید. اگر باور ندارید، بیایید دیوارهای سر به فلک کشیده بین خود و نسل جوان را بردارید. آن وقت خواهید دید که چه کسی قدرت پرواز دارد، می تواند اوج بگیرد و به قله
ترقّی و تعالی برسد… .

نسل جوان ما، اگر درک شود، مشکلات و نیازهایشان شناخته شود و بستر مناسبی برای رفع خواسته هایشان فراهم گردد، مجال خودشکوفایی خواهند یافت.

با در نظر گرفتن بیش از پانزده میلیون نوجوان و جوان کشور، که نیروی محرکه و پویای جامعه محسوب می شوند، بررسی نیازها و خواسته های آنها، بحثی در خور تأمّل است.
برای رسیدن به چنین هدفی، شناخت زبان ارتباطی، خصایص رفتاری و شناخت ویژگی های مربوط به این دوران، شایسته توجّه و دارای اهمیّت است ؛ چرا که در این دوره،
نوجوان و جوان، به حرکات و رفتارهای منطقی نیاز دارد و هر چیز را از دیدگاه رفاقت، صمیمیت و دوستی، قابل حل می داند.

* * *

با یک کاوش گذرا در متون روان شناسی، روشن می شود که انسان ها، در این مرحله از زندگی (نوجوانی ـ جوانی)، نیازهای خاصی دارند که می توان به ترتیب زیر به آنها اشاره
کرد:

۱ . نیاز به دوستی و مهربانی: کمبود محبت در اکثر مواقع، باعث بروز رفتارهایی از سوی فرزندان می شود که در نتیجه احساس حقارت است و ممکن است باعث احساس
تنهایی و انزوا در نوجوان و جوان شود.

۲ . نیاز به امنیّت و آسایش: احساس امنیت و آسایش بیش از هر چیز دیگری ادامه زندگی را سهل و آسان می کند. چنانچه جوان، امنیت و آرامش را در محیط زندگی خود و
از آن بهتر در درون خویش، احساس نماید، راحت تر می تواند خود را با محیط اطراف وفق دهد و آن را نیز کامل تر بشناسد و با این شناخت، بهتر می تواند آینده ای روشن و
سرشار از سعادت و نیکبختی را برای خود رقم بزند.

۳ . نیاز به «احساس تعلّق»: در بعضی مواقع، معیارهای گروهی بیشتر از معیارهای خانواده و مدرسه در رفتار نوجوانان و جوانان تأثیر دارد و آنها تلاش می کنند که در اکثر
معاشرت ها و رابطه صمیمانه با آنها خود را با معیار گروه مطابق سازند. گروه همسالان جایی است که نوجوان و جوان می توانند توانایی ها و استعدادهای خود را در حد اعلا نشان
دهند و رضایت خاطر کسب کنند حتی اگر آنها در شمار گروه های مخرّب و ضد اجتماعی باشند. جوانان برای گریز از تنهایی و غربت، اشتیاق عمیق به گروه پیدا می کنند و شاید
به وجود آمدن این همه گروه های علنی و غیرعلنی، به علت نیاز به «احساس تعلّق» باشد که در جایی دیگر برآورده نمی شود.

۴ . نیاز به مقبولیّت و احترام: نیاز به مقبولیّت و احترام، گویای این حقیقت است که کنترلِ محیط ، همیشه برای انسان، لذتبخش است و ذاتا موجب سربلندی و رضایت
خاطر می گردد. نوجوانان و جوانان به خاطر ارزش های ثابت و استوار و معمولاً عالی شان، به احترام خود یا عزت نفس و احترام به دیگران، نیاز و تمایل دارند. لذا، وقتی آنان
تصور می کنند انتظارات و توقّعات محیط و اطرافیان را به خوبی می توانند برآورده کنند، در این جهت نیز حرکت می کنند.

داشتن توقع احترام از دیگران و احترامی که فرد به خویشتن می گذارد، باعث می شود که نیاز فرد به احترام و عزت نفس، در جامعه ارضا شود. البته همه اینها مبتنی بر رفتار
مسئولانه نوجوانان و جوانان است که استحقاق احترام را داشته باشند، نه بر اساس تعریف و تمجیدهای ظاهری و بی مورد که صرفا جهت خوشامد آنان بیان می شود.

۵ . نیاز به استقلال: داشتن استقلال و نیاز به آن، جزء نیازهای اساسی برای هر انسانی است ؛ زیرا چنانچه فرد، احساس کند که تحت تسلط و نفوذ دیگران است، علاقه و
اشتیاق به ادامه زندگی را از دست می دهد. در دروه نوجوانی و جوانی، انسان، بیش از سایر دوره های زندگی خود، مجال خودنمایی پیدا می کند. چنانچه با فرصت کافی،
توانایی ها و علایق واقعی خویش را به عرصه ظهور و نمایش برساند، می تواند واقعیت درونی خود را بهتر بشناسد. چنین شناختی منجر به خودشناسی خواهد شد و کسی که
توانایی ها و امکانات و ضعف خود را خوب بشناسد، آینده بهتری را برای خود ترسیم می کند.

۶ . نیاز به قدردانی: در دوره نوجوانی و جوانی، انسان، نیاز به این دارد که اطرافیانش از تلاش ها و کارهای مفیدش قدردانی و از او تشکر کنند. چنانچه از وی تشکر و
قدردانی نشود و مورد حمایت و تشویق قرار نگیرد، نوعی بی انگیزگی و ناامیدی به فرد، دست خواهد داد.

۷ . نیاز به داشتن هدفی مشخص در زندگی: چون زندگی انسان بدون هدف، فاقد معناست، انسان ها سعی می کنند دست به فعالیت هایی بزنند که برای آن، هدفی در
نظر گرفته اند و این هدف است که نیروی تحرک آنها را چندین برابر می کند تا بتوانند رضایتی را در این مسیر به دست آورند. لذا، بین هدف و تحرک، نوعی همبستگی مثبت
وجود دارد (یعنی هرچه هدفْ بزرگ تر باشد، تحرک و فعالیت، بیشتر است). به همین دلیل، جوانانی که در زندگی شان هدف مشخصی ندارند و یا هدف کوچکی را تعقیب
می کنند، زندگی شان فاقد ارزش است و دائما افسردگی، بی انگیزگی و ناامیدی همراه با احساس تنهایی، پوچی و سردرگمی به آنها دست می دهد.

۸ . نیاز به احساس هویت و شناخت خود: از مهم ترین نیازهایی که نوجوان و جوان در خود احساس می کند، نیاز به احساس هویّت و شناخت خود است. یافتن هویت
واحد و مشخص، این امکان را به آنها می دهد که بتوانند در سایه آن به شناخت خود و محیط اطراف خود دست یابند.

یافتن الگو توسط جوانان در این دوره متداول است تا بتوانند در پناه آن قرار گرفته، با قرار دادن خویش به جای آن الگو، خود را فردی جدید به دیگران بشناسانند.

شناخت خود و درک این نکته که نوجوان بدان که کیست و چیست، باعث احساس هویت و حفظ تعادل روانی و عاطفی در مقابل فشارهای درونی و بیرونی اش می شود.

۹ . نیاز به احساس رشد، کمال و خودشکوفایی: علاقه نوجوانان و جوانان، حول این محور، دور می زند که آنچه را در درون خود به صورت بالقوّه دارند، به صورت بالفعل
درآورند تا به دیگران نمایش دهند. پیامد چنین رفتاری، احساس بزرگ شدن، بلوغ و سلامت روان است. هرچند که ممکن است فرد در رسیدن به چنین اهدافی موفقیت زیادی
نداشته باشد و شکوفا نگردد، لیکن نیاز به آن را در خود احساس می کند و لذا با این گونه اعمال نیز ظرفیت ها و توانایی های علمی خود را محک می زند. در این راستا، نوجوان،
سعی می کند تا هر کاری را به او واگذار شده است، به بهترین شکل ممکن انجام دهد.

شاید تحقق بخشیدن به ارزش ها و آرمان ها و اعمال مذهبی، انسانی، اجتماعی و نظایر آن، مربوط به ارضای این نیاز باشد. فرد برای رسیدن به این هدف، حتی از جان خود
نیز مایه می گذارد، مانند شهدا که همه چیز را فدای اعتقادات و آرمان های خود کرده اند تا به حد کمال برسند.

۱۰ . نیاز به معنویت و مذهب: نجات از بسیاری از تشویش ها و اضطراب های روحی، به وسیله گرایش انسان به مذهب و با یاد خدا تحقق می یابد. به نظر روان شناسان،
دوران بلوغ و جوانی دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است. در این دوره، جوانان به طور فطری از عالم مبدأ با خبر می شوند و در جستجوی
پیدا کردن حق هستند.

امروزه یکی از مهم ترین مشکلات مذهبی جامعه ما، کمبود معنویت (خصوصا در قشر نوجوان و جوان کشور) است، در حالی که نیاز به معنویت از سوی روان شناسان
برجسته ای ذکر شده است. به طور مثال، گالانژ (به سال ۱۹۸۶م)، فیز (به سال ۱۹۹۱م) و برگین (به سال ۱۹۹۱م) اظهار می دارند که «مذهب»، با «سلامت روانی»، همبستگی
مثبتی دارد.(۱) به عبارتی، افراد مذهبی دارای سلامت روانی و انعطاف پذیری بیشتری نسبت به افراد غیرمذهبی هستند.

همچنین «ویلیام جِیمز» می گوید: «مؤثرترین داروی شفابخش نگرانی های انسان، همان ایمان و اعتقاد مذهبی انسان به خداست».

مانسون(۲) نیز در سال ۱۹۹۸م، در پی تحقیقاتی در بابِ نقش مذهب در بهداشت روانی افراد به این نتیجه رسید که دعا، یکی از رفتارهای مذهبیِ مرتبط با سلامت روانی و
تندرستی است.(۳)

برخی از روان شناسان معتبر، اذعان داشته اند که اعتقاد به خدا و توکل به او، نیرویی در انسان ایجاد می کند که در برخورد با مشکلات، با تلاشی مضاعف، امیدوارانه راه
رسیدن به کمال و موفقیت را طی نماید.

همان گونه که حضرت علی(ع) می فرماید: «هر کس بر خدا توکل کند، امور سخت و سنگین بر او خوار و نرم و آسان می شود و اسباب و وسیله ها برایش فراهم می گردد و در
آسایش، راحتی و کرامت، جای می گیرد».(۴)

در واقع، اعتقاد به چنین سخنان حکمت آمیزی، انسان را به یک منبع قویِ معرفتی متّصل نگه می دارد که دائما از آن منبع عرفانی، فیض می گیرد و تقویت می شود.

در حقیقت، روان شناسی امروزی می رود تا آرامش و اطمینان را در «یاد خداوند»(۵) جستجو کند.

* * *

اما، از روان شناسان دیگری که به نیازها اهمّیت نهادی داده و سلسله مراتبی از نیازهای انسانی فراهم نموده، آبراهام مَزلُوْ(۶) است.

به عقیده او هر فردی دارای تعدادی نیازهای ذاتی است که فعال کننده و هدایت کننده رفتارهای اوست. این نیازها غریزی هستند (یعنی ما با آنها به دنیا می آییم)، ولیکن
رفتارهایی که برای ارضای این نیازها به کار می بریم ذاتی نیستند، بلکه آموختنی اند. بنابراین، افراد مختلف، ممکن است در نحوه ارضای انگیزه ها، تفاوت های زیادی پیدا
کنند.

«سلسله مراتب نیازها»یِ مزلو، شامل نیازهای: فیزیولوژیکی (طبیعی)، نیازهای ایمنی، نیاز تعلق و عشق، نیازهای حرمت و نیاز به خودْشکوفایی هستند.

نیازهای فیزیولوژیکی، شامل نیاز به: غذا، آب، هوا، خواب، جنس مخالف و… هستند.

نیازهای ایمنی شامل نیاز به: امنیت، ثبات، نظم و رهایی از ترس و اضطراب است.

نیازهای تعلق و عشق نیز از طریق ارتباط شخص با دیگر مردمان، برآورده می شود.

نیازهای حرمت، شامل نیاز به عزت نفس و احترام از سوی خود و دیگران است.

و سرانجام، نیاز به خودشکوفایی، تشخیص توانایی های باقوه و قابلیت های شخصی است که مستلزم داشتن دانش واقع بینانه نسبت به نقاط ضعف و قوت خود است. مزلو،
خودشکوفایی را «عمق بودن و نه طول شدن» معنا می کند ؛ اما برای رسیدن به این «خودشکوفایی»، ابتدا باید انسان از درگیری با نیازهای رده های پایین تر رها شود؛ در واقع،
نیازهای پایین تر باید تا حدودی ارضا شوند تا فرد بتواند به نیازهای عالی فکر کند.

نیازهای رده های بالاتر برای بقای انسان، کمتر مورد نیازند ؛ اما سلامت جسمانی و عاطفی، با ارضای آنها تأمین می شود. بنابراین، چنین نیازهایی، نیازهای ترقی یا
نیازهای هستی گفته می شوند. بدین ترتیب، نسل جدید ما نیاز دارند تا از این پلکان ترقی، یکی یکی، بالا روند. نمی توان از نوجوانی که هنوز نمی تواند نیازهای
فیزیولوژیکی خود را برطرف کند و در زیر خط فقر به سر می برد، و یا نوجوانی که احساس امنیت خاطر نمی کند و درگیر تشویش و اضطراب است و یا آن که نه خانواده و نه جامعه
به نیازهای حرمت او بها نداده اند و نیاز به احترام متقابل و عزت نفس در وی سرکوب شده، انتظار داشت که به خودشکوفایی بیندیشد!

بنابراین، می توان دریافت که ارضای نیازهای رده های بالاتر (مانند نیازهای تعلّق و عشق، نیاز به احترام و حرمت از سوی خود و دیگران و در آخر، نیاز به خودشکوفایی)
مستلزم شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مناسب خواهد بود. به عنوان مثال، برای خودشکوفایی، آزادی بیان و فرصت های بیشتری لازم است تا برای ارضای نیازهای
فیزیولوژیک (طبیعی) یا ایمنی.

اما چگونه می توان به خودشکوفایی رسید؟

برای رسیدن به خودشکوفایی چند شرط لازم است: اوّل، ما باید از قید و بندهایی که توسط خودمان و جامعه تحمیل می شوند آزاد باشیم. دوم، ما نباید توسط نیازهای
پایین تر (مثل نیاز به مادیات و استرس های روزمره زندگی) برانگیخته و آشفته شویم. سوم، ما باید از خودْانگاره مان و تصوّری که از دیگران داریم، مطمئن باشیم. ما باید
دوست بداریم و متقابلاً دوستمان بدارند. و چهارم، ما باید از نیرومندی ها و ضعف ها، و خوبی ها و بدی هایمان شناخت واقع بینانه ای داشته باشیم.

آنچه گفته شد، مختصری از نیازهای نسل نو است؛ اما بدیهی است هنگامی که نوجوان و جوان نتواند نیازهایش را به سهولت و به طور مشروع ارضا کند، سلامت روانی و
بدنی وی به خطر افتاده، ناکام خواهد شد. عواملی که ممکن است چنین وضعیتی را ایجاد نمایند، به دو دسته تقسیم می شوند:

اوّل، عوامل شخصی (موانع ذاتی)، از جمله عوامل شخصی ای که مانع ارضای این نیازها هستند عبارت اند از: بیماری های بدنی، نقص عضو، نارسایی یا کمبود
استعدادهای ذهنی، نشناختن امکانات شخصی و نداشتن تفکر روشن درباره هدف هایی که نوجوان و جوان می خواهد به آنها برسد.

دوم، عوامل (موانع) محیطی مانند: رفتار و برخورد بد و نامطلوب خانواده (تربیت نادرست)، مساعد نبودن محیط خانه، نادانی و فقر خانواده، شرایط نامناسب محیط
مدرسه، ضعف سیستم آموزشی، مشکلات اقتصادی، وجود تهدیدهای خارجی و… از جمله آنهاست.

بنابراین، لازم است که برای شناخت نیازها و رفع آنها ابتدا این عوامل در نظر گرفته شوند و بعد، بر مبنای آنها برنامه ریزی های مناسبی جهت آماده سازی بستر مناسب برای
رشد و خودشکوفایی نسل جوان فراهم شود؛ چرا که نیاز، یک «انرژی زنده»، «پویا» و «فعال» است. این انرژی باید در جهت متعالی سوق یابد و اگر «سرکوب» شود، «دو چندان»
خواهد شد و در انباشتی از فشارها به زندگی پنهان ـ اما نیرومندِ ـ خود ادامه می دهد.

اگر بپذیریم که نیاز، منبع انرژی است، بر اساس اصل «بقای انرژی»، نمی توان آن را از بین بُرد؛ زیرا انرژی از بین نمی رود، بلکه قابل تبدیل، تعدیل و تصعید است. چنین
است که سرکوب نیازها و یا بد ارضا شدن آنها باعث ایجاد مشکلات عاطفی، اخلاقی، اجتماعی و روانی خواهد شد.(۷)

بخش دوم: گفتگو

آنچه گذشت، شرح مختصری بود در مورد نیازهای نسل جوان. اما در این باره به گفتگو با آقای دکتر احمد برجعلی (روان شناس، استادیار روان شناسی بالینی و عضو هیئت
علمی دانشگاه علاّمه طباطبایی تهران) نشستیم و دیدگاه ایشان را در این زمینه، جویا شدیم.

آقای دکتر برجعلی! به عقیده شما، «نیاز» به چه معناست؟

نیاز، یک کشش درونی است که تعادل فیزیکی (م