پاورپوینت کامل گرسنگی کشیدن تا کی؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گرسنگی کشیدن تا کی؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گرسنگی کشیدن تا کی؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گرسنگی کشیدن تا کی؟ ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۶۲

آیا برای داشتن هیکلی مناسب، باید همیشه گرسنه
بمانیم؟ چگونه می توان این عادت را به گونه ای دیگر
تغییر داد؟

ویکی وَدْلو، یک بانوی سُفالگر ۵۳ ساله، اغلب خود
را با کارهای منزل و مزرعه اش سرگرم می کند؛ جایی
که او به همراه خانواده اش در ویرجینیا زندگی می کنند.
او از قدرت بدنی بسیار بالایی برخوردار است. پا به ۴۵
سالگی گذاشت، هیکل لاغر و خوش اندامش به تدریج
به هم خورد. وَدلو می گوید: «یک دفعه، احساس کردم
وزنم روز به روز، رو به افزایش است و این موضوع برایم
بسیار ناامید کننده بود».

وقتی وَدلو متوجه شد که سایز لباسش از شماره شش
به هشت و سپس ده، تغییر یافته است، تصمیم گرفت
به طور جدّی، وزن خود را با حذف مواد غذاییِ پُرچربی
از برنامه غذایی اش کاهش دهد؛ زیرا قدش کوتاه بود و
چاقی او بیشتر نمایان می شد. او در رژیم غذایی اش
ابتدا مواد غذایی کم چربی و سپس بی چربی را گنجاند.
وَدلو می گوید: «این دقیقا همان کاری بود که اکثر
متخصصان، پیشنهاد می دادند. آنان می گفتند که باید
چربی را از برنامه غذایی ام حذف کنم». اما وقتی مواد
چربی زا را از غذای خود حذف کرد، ابتدا وزنش کاهش
یافت اما به سرعت، وزن از دست رفته را به دست آورد.
از طرفی دیگر، او احساس می کرد که حذف چربی از
برنامه غذایی اش، باعث چروکیدگی پوست صورتش
شده است. او احساس ضعف می کرد ؛ اما مرتبا با
گرسنگی خود، کلنجار می رفت. بعضی وقت ها آن قدر
احساس گرسنگی می کرد که بدنش می لرزید. به خاطر
تمام این علائم خطرآفرین بود که تصمیم گرفت
برنامه غذایی دیگری را امتحان کند که در آن، مواد
غذاییِ حاوی کربوهیدرات (مثل نان سفید، شیرینی و
کیک های برنجی) با درصد کمی مواد کربوهیدرات،
گنجانده شده بود. از جمله خوردنی های حاوی
کربوهیدرات که در برنامه غذایی او مشاهده می شد،
می توان به نان جو، ماکارونیِ حاوی گندم، لوبیا و
حبوبات و بسیاری از میوه های غیر نشاسته ای و
سبزی ها اشاره کرد. در این برنامه، میزان بسیار ناچیزی
از چربی های اشباع نشده و مواد پروتئینی نیز گنجانده
شده بود.

در کمال تعجب، وَدلو مشاهده کرد که با پیروی از این
رژیم غذایی جدید، در ظرف مدّت کوتاهی، پانزده پوند
از وزن خود را از دست داده است. او می گوید: «آن قدر
هم زیاد طول نکشید. و مهم تر از همه این که دردآور
هم نبود». اشتیاق او برای خوردن مواد قندی، بخصوص
شیرینی، از بین رفت و دیگر هیچ وقت احساس ضعف و
خستگی نکرد و بدنش نیز از شدت گرسنگی
نمی لرزید. الآن دقیقا چهار سال است که او از همین
رژیم غذایی تبعیت می کند و وزن ثابتی نیز دارد. مانند
خیلی از امریکایی ها، وَدلو نیز اعتقاد داشت که پیروی از
یک رژیم غذایی کم چربی، تنها راه ممکن برای
کاهش وزن بدن است؛ اما بعدها متوجه شد که باید
توصیه متخصصان تغذیه، درباره جایگزینی مواد
غذاییِ حاوی کربوهیدرات را به جای مواد چربی زا گوش
دهد.

اما همان طور که دانشمندان دریافته اند که چربی ها
را می توان به دو دسته خوب و بد تقسیم کرد، به این
مهم نیز پی برده اند که کربوهیدرات ها بر دو دسته اند.
دسته اوّل شامل کربوهیدرات های فاقد رشته های
سلولی (بی سلول) است که در مواد قندی یافت
می شوند(و از جمله آنها می توان به کلوچه های کم
چربی، چیپس های فاقد چربی و کیک های پنیر اشاره
کرد). مصرف این نوع مواد غذایی، کمک شایانی به
کاهش وزن بدن نمی کند. در واقع، خوردن این مواد
خوراکی، اشتها را تحریک کرده، فرد را گرسنه تر می کند
و باعث می شود به جای کاهش وزن، چاق تر شود.

زمانی که بدن شما غذایی را هضم می کند،
کربوهیدراتِ موجود در مواد غذایی به قندی مبدل
می شود که «گلوکُز» نامیده می شود. با افزایش میزان
گلوکز در خون، غده پانکراس (یا لوزالمعده) به مغز،
فرمان می دهد تا هورمون انسولین را آزاد کند. این
هورمون، مواد قندی را به سمت سلول ها هدایت
می کند. وقتی مواد قندی به سلول ها رسیدند یا در آن
جا بر اثر مصرف انرژی سوخت می روند و یا به چربی یا
مواد دیگر برای استفاده های آتی، مبدّل می گردند.

بیش از دو دهه است که دانشمندان، توجّه
عمیق تری به عملکرد هورمون انسولین و گلوکز
کرده اند. با اندازه گیری میزان سرعت بدن برای جذب
گلوکز از مواد غذایی، آنان بدین نتیجه رسیدند که
می توانند رژیم های غذایی را بر مبنای این جذب، به
انواع مختلف، دسته بندی کنند که اصطلاحا آن را
شاخص گِلی سمیک(۱) یا GIمی نامند. برای مثال،
دونات، نوعی شیرینی لِعابی است که در ترکیب
شیمیایی آن، کربوهیدرات ساده ای چون آرد سفید و
شکر به کار رفته است. این ماده قندی به سرعت به
گلوکز تبدیل می شود. بنا بر این، در جدول رژیم غذایی
مربوط به عدم استفاده از مواد قندی از نمره بالایی
برخوردار است. یک کاسه بلغور جو پُخته شده که برای
تبدیل به گلوکز، نیاز به مدّت زمان بیشتری برای هضم
و جذب دارد، از درصد بسیار پایین تری قند برخوردار
است. بنا بر این، هرچه امتیاز مواد غذایی در جدول
رژیم غذایی، پایین تر باشد، بدین معناست که به
چربی کمتری مبدّل می شوند.

مصرف غذاهایی که رژیمی هستند (یعنی در جدول
GI از امتیاز پایین تری برخوردارند)، سلامتی انسان را
تا حدودی به خطر می اندازند ؛ زیرا بدن با کمبود شدید
چربی مواجه می شود. برای مثال، تصوّر کنید که
می خواهید یک نان شیرینی خامه ایِ بدون چربی میل
کنید که در جدول رژیم غذایی GI نسبت به دونات
(نوعی شیرینی لعابی) امتیاز بیشتری دارد. آن وقت با
تناول این نان شیرینی، گلوکز خون شما، سر به فلک
می زند و پانکراس باید فرمان ترشّح مقدار زیادی
انسولین را بدهد، و اگر این رویّه را هر روز ادامه دهید،
به غدّه پانکراس شما، فشار بیشتری وارد می شود. بدتر
از آن، این که ممکن است میزان انسولینی که آزاد
می شود در کاهش قند خون، اثر کمتری داشته باشد.
این مسئله پایداری انسولین در بدن را نشان می دهد و
افرادی که میزان ترشّح انسولین در بدنشان کم است
(یعنی با این شرایط مواجه اند) به اعتقاد بسیاری از
محققان و متخصّصان، مستعدّ ابتلا به دیابت نوع دوم
هستند که تعدادشان در امریکا به پنجاه میلیون نفر
می رسد. حدود ۱۶ میلیون امریکایی مبتلا به دیابت
نوع دوم هستند ؛ یکی از پنج بیماری مُهلکی که در
ایالات متحده امریکا زیاد به چشم می خورد. با وجود
این، ابتلا به بیماری دیابت (چه از نوع اوّل و چه دوم)،
تنها نگرانیِ اصلی به حساب نمی آید. میزان ترشّح
بالایِ گلوکز، به رگ های خونی آسیب می رساند و
بالارفتن میزان ترشح انسولین، سبب می شود که فشار
خون و سطح چربی خون، افزایش یابد، در حالی که
همین مسئله، باعث کاهش میزان ترشح کلسترولِ
مفید در بدن می شود و نها