پاورپوینت کامل چرا بعضی ها بهتر می توانند ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا بعضی ها بهتر می توانند ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا بعضی ها بهتر می توانند ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا بعضی ها بهتر می توانند ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۵۲

با فشارهای روانی مقابله کنند؟

اگر به گذشته زندگی خود نظری بیفکنیم، خاطرات ویژه ای را به یاد می آوریم: از
برخورد نامناسب یک دوست، بحث و جدل در یک معامله، بیماری یا آسیب دیدگی
جسمی خود یا بستگان و دوستان و فراتر از همه، مرگ یکی از عزیزان. گاهی به
حدی نگران می شویم که عادات غذایی و امور روزمره ما نیز مختل می شوند. کسانی
ممکن است در برابر مشکلات، ناتوان شوند و سلامتی شان به خطر افتد. برخی دیگر
در سختی ها فرسوده می شوند و آثار پیری زودرس در آنان نمایان می گردد. از سوی
دیگر، بعضی افراد در برابر تمام سختی ها استوار هستند و مشکلات فراوان زندگی را
به خوبی پشت سر می گذارند ؛ با وجود فشارهای زندگی، خوشرو هستند و به رفتار
معمول و مناسب خود با مردم ادامه می دهند، به طوری که تصوّر می شود هیچ مشکل
و ناراحتی ای ندارند. اگر این مقاله پیام اولیه ای داشته باشد، آن پیام، این است که
می توان از پَسِ فشارهای روانی (استرس ها / تنیدگی ها) برآمد و سلامت انسان،
مقهور رویدادهای زندگی نیست. تنیدگی(۱) و اضطراب،(۲) تنها هنگامی سلامتی را به
مخاطره می افکنند که به طور مؤثر با آنها مقابله نشود.

روش های «کنار آمدن»(۳) با فشار روانی و مقابله با آن

به طور کلی، روش های مقابله با فشار روانی با تحقق دو هدف به کار می روند: اوّل،
کاهش استعداد فرد برای دچار شدن به فشار روانی ؛ یعنی پیشگیری از فشار روانی و
دوم، مهار و کاهش فشار روانی در هنگامی که فرد، دچار آن می شود. این دو هدف از
طریق شیوه های زیر قابل دستیابی هستند:

۱ . حل مسئله(۴)

کوشش در جهت حل مسئله (که با عنوان روش های کنار آمدنِ «مسئله محور» نیز
شناخته شده است)، شامل انجام دادن فعالیت مستقیم به منظور تغییر موقعیت
تنیدگی زا و پیشگیری از تأثیرات تنیدگی یا کاستن از آنهاست. درخواست وام برای
پرداخت صورت حساب های تأخیر افتاده، نمونه خوبی برای این مورد است. حتی
ممکن است شخص به دنبال اطلاعاتی به منظور کنار آمدن با مشکل باشد (مانند
یادگیری تعمیرات اساسی اتومبیل برای تعمیر ماشینی که دائما خراب می شود).

۲ . تنظیم عواطف(۵)

کوشش در جهت تنظیم عواطف (که با عنوان کنار آمدنِ «عاطفه محور» نیز شناخته
شده است)، شامل کوشش هایی است که پیامدهای عاطفی و اجتماعی حوادث
تنیدگی زا را تعدیل می کنند یا کاهش می دهند ؛ مثلاً هنگامی که رابطه نامزدی
شخصی به هم می خورد، ممکن است با ارزیابی مجدّد موقعیت، نسبت به آن رویداد،
واکنش نشان دهد (در این مورد، فرد ممکن است با خود بگوید: این ازدواج از اوّل هم
خیلی خوب نبود، پس به هم زدن آن بهترین کار است)، یا با کسب حمایت عاطفی از
طرف خانواده و یا به صورت پذیرش مشکل و برون ریزی عاطفی (گریستن، شوخی
کردن و…) واکنش نشان دهد.

با این که هر دو نوع کنار آمدن در زمان مواجهه با موقعیت های تنیدگی زا ضروری
است، ولی تحقیقات نشان می دهد که مردم، عموما مایل اند کنار آمدن مسئله محور را
بیشتر از روش عاطفه محور به کار برند.(۶)

۳ . کنترل شناختی(۷)

افکار و تفسیرهای فرد در مورد رویدادها (شناخت) می تواند تأثیر مهمی بر
چگونگی کنار آمدن وی با موقعیت تنیدگی زا داشته باشد. مثلاً اگر فردی از دست
دادن شغل را شکست بداند، تنیدگی ناشی از آن، احتمالاً خیلی بیشتر از وقتی خواهد
بود که این برداشت در ذهن وی وجود نداشته باشد. همچنین اگر فردی نظر
بدبینانه ای نسبت به آینده اش داشته باشد، دچار تنیدگی بیشتری خواهد شد، تا
وقتی که رویدادهای زندگی را فرصت جدیدی قلمداد کند.

به اعتقاد صاحب نظرانِ شناختْ درمانی، افکار درونی، به جای حوادث بیرونی،
موجب اضطراب می شوند و تنها با تغییر طرز فکر می توان احساسات خود را تغییر داد
و بر اضطراب و ترس خود غلبه کرد. مثلاً نسبت دادن علت رویدادهای منفی به درون،
برخلاف نسبت دادن آنها به بیرون، ممکن است سبب درماندگی شود (مثال: «من در
کسب موفقیت، ناتوان بودم»، در مقابل «کار، خیلی دشوار بود»). همچنین نسبت دادنِ
علت به یک مشکل با ثبات، در مقابل نسبت دادنِ آن به یک مشکل موقت، موجب
درماندگی بیشتر می شود (مثال: «من در حل همه مسائل نظیر این، ناموفق هستم»،
در مقابل «من در حل این مسئله، ناموفق بودم»). در نهایت، نسبت دادنِ علت به یک
مسئله کلّی، بیشتر از نسبت دادن آن به مسئله ای خاص، می تواند موجب درماندگی
شود («من هیچ کار درستی نمی توانم انجام دهم» در مقابل «من نتوانستم این کار را
انجام دهم»).(۸)

چه نوع شناخت هایی به کنار آمدن موفقیت آمیز با تنیدگی کمک می کند؟

برخی افراد ممکن است شناخت های «سلامت افزا» را بسیار زود در زندگی به
دست آورند. این افراد حتی می توانند آن دسته از الگوهای شناختی (عقلانی) را که
مُضر به سلامت جسمانی و عاطفی آنهاست، کنار بگذارند. سؤال اساسی ای که مطرح
است، این است که: چگونه این افراد، علی رغم شرایط تنیدگی زای شدید، می توانند از
زندگی خود لذت ببرند و تندرستی خود را حفظ نمایند و یا حتی بهبود بخشند؟

دو روان شناس به نام های سالواتور مَدی و سوزان کوباسا، با توجّه به نگرش فرد و
معنایی که این «نگرش» به رویدادهای زندگی می دهد، مفهوم «سخت رویی»(۹) را
ابداع کردند. در پژوهش های اینان (کوباسا، ۱۹۷۹ و ۱۹۸۲م) معلوم شده است افرادی
که از خود، سختْ جانی نشان می دهند، نسبت به افرادی که این گونه نیستند، در
مقابل ابتلا به بیماری به سبب شرایط سخت زندگی، کمتر آسیب پذیرند.

سخت رویی، متضمن سه عنصر درهم تنیده است: تعهد، کنترل و چالش. افرادی
که از خود، سخت رویی نشان می دهند، از دریچه این سه عنصر به رویدادهای زندگی
نگاه می کنند.

اشخاصی که «تعهد» بالایی دارند، به شدت، درگیر فعالیت می شوند و به اهمّیت و
ارزش کارشان باور دارند. آنها مایل اند خود را عمیقا با ابعاد مختلف زندگی (از کار
گرفته تا روابط خانوادگی و اجتماعی)، درگیر کنند. آنان بر این باورند که همه
فعالیت های روزانه زندگی شان، یک هدف کلّی دارد. از طرف دیگر، افرادی که از تعهد
کمتری برخوردارند، مایل اند از سایر افراد، جدا باشند و در زندگی خود، کمتر احساس
معنا می کنند.

اشخاص برخوردار از «کنترل» بالا، باور دارند (و عملشان نیز حاکی از آن است) که
واقعا می توانند بر رویدادهایی که با آنها مواجه می شوند، تأثیر بگذارند، نه این که در
رویارویی با نیروهای خارجی عاجز بمانند. از طرف دیگر، افرادی که با درجه نازلی از
کنترل، با زندگی خود برخورد می نم