پاورپوینت کامل گونه های اضطراب در گفتگو با استاد ایرج خوش خلق(روان شناس) ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گونه های اضطراب در گفتگو با استاد ایرج خوش خلق(روان شناس) ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گونه های اضطراب در گفتگو با استاد ایرج خوش خلق(روان شناس) ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گونه های اضطراب در گفتگو با استاد ایرج خوش خلق(روان شناس) ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

مقدمه

امتحانات پایان ترم شما شروع شده. ساعت هشت
صبح در جلسه امتحان نشسته اید. کفِ دست هایتان
عرق کرده. قلبتان به شدت می زند. رنگتان پریده و
احساس تهوع دارید. نگران هستید؛ نگران امتحان؛
نگران وضعیت جسمی و روحی تان که به هم ریخته؛
نگرانِ…

کمی آن طرف تر، روی نیمکت کناری، دوست شما
بسیار آرام و خونْ سرد، با لبخندی بر لب، برگه سؤالات
امتحانی را از معلم دریافت می کند… به حال او غبطه
می خورید و آرزو می کنید که: «ای کاش من هم
می توانستم مثل او باشم!».

به راستی، چگونه ممکن است که دو نفر در رویارویی
با یک موقعیت مشابه، این قدر متفاوت عکس العمل
نشان دهند؟ چرا برخی افراد در ناملایمات زندگی به
شدت ضربه می خورند، در حالی که دیگران با متانت و
به آرامی، دشواری را پشت سر می گذارند؟

آیا بعضی از ما ذاتا مضطرب تر از دیگران هستیم و یا
این که این دیگران هستند که می توانند بر
موقعیت های مختلف تسلط داشته باشند، بر محرک ها
مدیریت نمایند و از اضطراب، جلوگیری کنند؟

بله! درست حدس زده اید. از عکس العمل حسی ای
به نام «اضطراب» سخن می گوییم ؛ اضطرابی که بدون
آن، شاید آسوده تر باشیم، اما حذف کلّی آن، زندگی را
غیرممکن خواهد ساخت.

در واقع، اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر
انسان، در همه افراد در حدّی متعادل، وجود دارد و در
این حد، پاسخی سازش یافته تلقّی می شود.

اضطراب، ما را وا می دارد که برای معاینه کلی به
پزشک مراجعه کنیم، کتاب هایی را که از کتاب خانه به
عاریت گرفته ایم باز گردانیم، در یک جاده لغزنده با
احتیاطْ رانندگی کنیم، برای امتحان فردا خود را آماده
سازیم و بدین ترتیب، زندگی طولانی تر و بارورتری
داشته باشیم.

پس می توان گفت که اضطراب، در پاره ای از مواقع،
سازندگی و خلاقیت به وجود می آورد، امکان تجسم
موقعیت ها و سلطه بر آنها را فراهم می سازد و فرد را
برمی انگیزد تا به طور جدی با یک مسئولیت مهم
(مانند پذیرفتن یک وظیفه اجتماعی) مواجه شود.

بدین ترتیب، در دوران نوجوانی و آغاز جوانی،
اضطراب، امری شایع است ؛ زیرا در این دوران، نوجوان
با بحران هویت رو به روست و هویت مناسبی را برای
خویش جستجو می کند و این کار را از طریق آزمایش
نقش های مناسب برای خود، دنبال می نماید. مانند
نقش تحصیلی، شغلی و خانوادگی، که هر کدام، به
ترتیب، هویت تحصیلی، هویت شغلی و هویت
خانوادگی فرد را تشکیل می دهند. از سویی دیگر،
نوجوان در مسیر نیل به اهداف خود موانعی را می بیند
که یا ناشی از عوامل درونی (مانند عوامل شخصیتی)
است و یا مسائل بیرونی (مانند رفتار والدین، مسائل
اقتصادی خانواده، مسائل اجتماعی، بازار کار و وجود
رقابت شدید در زمینه شغلی و تحصیلی). این عوامل،
سدّ راه وی برای رسیدن به اهداف هستند و اضطراب را
در وی دامن می زنند.

به عکسِ تنشِ خوشایند (اضطراب متعادل)،
اضطراب مَرَضی نیز وجود دارد که به منزله منبع
شکست و سازش نایافتگی به شمار می رود، عملکرد
فردی و اجتماعی را مختل می کند و فرد را از بخش
عمده ای از امکاناتش محروم می سازد.

بنا بر این، در عصر امروزی (یعنی عصر اضطراب)،
زمانی که عوامل تنش زا از هر سو بشر را به پریشانی
می کشند، شناخت اضطراب، راه های مقابله با آن و
عوامل پیرامون این موضوع، امری ضروری است.

بدین منظور، به گفتگو با استاد ایرج خوش خُلق
(روان شناس، مدرّس دانشگاه و عضو هیئت علمی
پژوهشکده تعلیم و تربیت) نشستیم و دیدگاه ایشان را
در این زمینه جویا شدیم.

* * *

آقای خوش خلق! از دیدگاه روان شناسی،

اضطراب به چه معناست؟

اضطراب، دارای مفهومی بسیار گسترده است و باید
از دو منظر مورد بحث قرار گیرد. از منظر نخست،
اضطراب، یک حالت برانگیختگی بدنی و روانی است
که زمینه حرکت انسان را به سوی هدف فراهم می کند.
در «فرهنگ نامه روان شناسی» به این نوع تعریف با
مفهوم «سائق» (در مقابل «انگیزه») اشاره می شود.

بنا بر این، انسان برای تحقق اهداف خود، به طور
طبیعی در حالت برانگیختگی عمومی یا اضطراب (و به
اصطلاح علمی: سائق) قرار دارد.

مفهوم اضطراب در منظر دوم به برانگیختگی بدنی و
روانی ای اشاره دارد که حاصل آن، دور کردن انسان از
هدف است و در «فرهنگ نامه روان شناسی» از این نوع
اضطراب با معنای ناخوشایند و نامطلوب، یاد می شود.

فردی که دچار اضطراب ناخوشایند است، خودآگاه و
ناخودآگاه از اهداف، گریزان است. اضطراب ناخوشایند
به: اختلالات اضطرابی، اضطراب شرطیِ تعمیم یافته
و اضطراب موقعیتی تقسیم می شود. البته تعریف این
مفاهیم در این گفتگو نمی گنجد، به نظر من با توجّه به
اهداف مجله و مخاطبان آن ـ که بیشتر جوانان هستند
ـ در این گفتگو، موضوع اضطراب موقعیتی مطرح است.
چرا که اختلالاتِ اضطرابی و اضطراب شرطیِ تعمیم
یافته، از جمله اختلالات روانی محسوب می شوند که
باید تحت درمان دارویی، شناختی و رفتاری، زیر نظر
روان پزشک و روان شناس قرار بگیرند.

و اما اضطراب موقعیتی: این نوع اضطراب به
برانگیختگی روانی و بدنی حاصل از تفکرات منفی و
تفسیر موقعیت ها اشاره دارد. اضطرابِ امتحان و فوبیا
(ترس های مَرَضی) از جمله اضطراب های موقعیّتی
هستند.

به نظرم لازم است همین جا بپرسم که: چه

تفاوتی میان ترس و اضطراب وجود دارد؟

تفاوت ترس و اضطراب، این است که در اضطراب،
محرک یا عامل اضطراب، نامعلوم است ؛ ولی در ترس،
محرک یا عامل ترس، مشخص و معلوم است. البته در
برخی از اضطراب ها (اضطراب موقعیتی مانند اضطراب
امتحان) که در موقعیت های مشخص ایجاد می شوند،
محرک و عامل اضطراب نیز مشخص هستند و در واقع،
فرد، آگاهانه می داند که چه عاملی باعث برانگیختگی
روانی و بدنی وی شده است. از این لحاظ، این گونه
اضطراب ها، با ترس، دارای وجهی مشترک اند ؛ اما از
جهت دیگر، چنین اضطراب هایی «دلهره ماندگار»
ایجاد می کنند. این دلهره در شرایط همانند، تکرار
می شود و یا ممکن است به موقعیت های دیگر، تعمیم
یابد. بنا بر این، چنین حالت هایی، هم ترس است (از
جهت این که محرک معلوم و مشخصی دارد) و هم
اضطراب است (به این دلیل که دلهره ماندگار ایجاد
می نماید).

اما باید توجّه داشت که در سطوح پایین، میان چنین
ترس ها و اضطراب هایی تفاوت وجود ندارد ؛ و لیکن در
شدّت ها و بَسامدهای بالا، این دو، از هم متمایز
می شوند و ترس های زیاد، جزء «فوبیا» قرار می گیرند.

در مورد اضطراب یا فوبیِ اجتماعی چه طور؟

فوبی ا