پاورپوینت کامل من، آن گونه که هستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل من، آن گونه که هستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل من، آن گونه که هستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل من، آن گونه که هستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۵۷

(نه خودبزرگ بینی و نه خودکم بینی)

ضرورت بحث

آیا شما خودتان را به خوبی می شناسید؟ ممکن است جواب شما به
این سؤال، مثبت باشد؛ اما بهتر است لحظه ای تأمل کنید. آیا شما
واقعا همه چیز را درباره خود می دانید و هیچ گوشه ای از زوایای
وجودتان بر شما پنهان نیست؟ برای مثال، آیا پیش نیامده است که
بخواهید درباره مسئله ای با دوستی صحبت کنید و تمام روز هم این
تمایل را داشته اید، اما عملاً از آن پرهیز کرده باشید؟ ممکن است
برای شما هم پیش آمده باشد که کاری را انجام دهید که یقینا
می دانستید که نباید انجام دهید، یعنی عقلتان حکم می کرده است
که نباید این کار را بکنید و عاقلانه نیست؛ اما به هر حال، اقدام کرده
و انجام داده اید.

حتما می دانید که عقاید و رفتار انسان هرگز اتفاقی نیست.
بنابراین هرچه بیشتر راجع به آنچه واقعا هستیم بدانیم، رفتار و
زندگی خود را بهتر تنظیم خواهیم کرد.(۱) به طور کلّی برای انسان
(موجودی که فطرتا دارای حبّ ذات است)، کاملاً طبیعی است که به
خود بپردازد و در صدد شناخت کمالات خویش و راه رسیدن به آنها
برآید. پس درک ضرورت خودشناسی، نیازی به دلیل های پیچیده
ندارد.(۲) اما می توان اشاره کرد که برای اهمّیت خودشناسی، تعبیرات
جالب و تکان دهنده ای از ائمه معصومان(ع) رسیده است که به یکی
از آنها اشاره می کنیم. حضرت علی(ع) فرمود: «برترین معرفت آن
است که انسان، نفْس خود را بشناسد».(۳) در یک جمله می توان گفت:
به میزانی که شناختْ بهتر شود قدرت نیز بیشتر می شود.

اقتضای جان، چو ای دل، آگهی است

هر که آگه تر بود، جانش قوی است

البته اهداف خودشناسی در دین و روان شناسی می تواند متفاوت
باشد و ما بیشتر به بُعد روان شناسی آن خواهیم پرداخت.

خودشناسی

خودشناسی، دست یافتن به خودپنداره است. «خودپنداره، دید
جامع فرد است درباره خودش که ثابت و تغییرناپذیر نیست، بلکه با
تجربه افراد و تفسیر دیگران از آن تجربه شکل می گیرد».(۴)

به هر حال هر کس در نتیجه شناخت خود به یکی از این سه
حالت می رسد: افراط، تفریط و واقع نگری. آنهایی که در مورد خود و
توانایی هایشان و استعدادهایی که دارند افراط می کنند در دام غرور
و خودبزرگ بینی گرفتار شده اند و در مقابل، آنهایی که در مورد خود و
توانمندی های ظاهری و باطنی ای که دارند تفریط می کنند، در چاه
احساس حقارت و خودکوچک بینی سقوط کرده اند و در این میان،
کسانی به خوشبختی دست می یابند که با واقع نگری، خودشان را با
تمام ضعف ها و قوّت ها پذیرفته اند و انتظاری صحیح و منطقی از
خود دارند.

احساس حقارت یا خودکوچک بینی

احساس حقارت و خودکم بینی که برخی «احساسِ کِهتری» را
واژه ای دقیق تر برای آن می دانند،(۵) وقتی در ما به وجود می آید که
احساس ضعف و ناکامی کنیم و از نتایج کارهای خود و اتفاقات
پیرامون خود ناراضی باشیم. در این جاست که احساس پایین تر و
پست تر بودن از دیگران و عدم توانایی در محقّق کردن خواسته ها بر
انسان غالب می شود. امّا «علل این احساس را می توان اجمالاً به
سه دسته تقسیم کرد: ۱ . تأثیر محیط ۲ . (حقارت و) کهتری واقعی ۳
. صفات یا خصوصیات غیر عادی و عجیب»(۶) که مختصرا در مورد هر
یک توضیحی می دهیم.

۱ . تأثیر محیط: پدر و مادر، خواهران و برادران، معلمان و مربیان
و سرانجام، جامعه می توانند با برخوردهای غلط و انتظارات نابه جا
چنین حسی را در انسان ایجاد کنند. «مثلاً اکثر پدران و مادرانِ
خودخواه و مغرور که می خواهند فرزند آنان در شمار نوابغ باشد مرتبا
او را با سایر افراد خانواده و یا فرزندان همسایه و یا دوستان
درخشان تر او مقایسه می کنند و او را در عذاب سرزنشی می گذارند
که چرا همسان و هم تراز آنان نیست».(۷) «به طور کلی نباید از انسان
بیش از آنچه در توانایی اوست انتظار داشت. چنین توقّعی زمینه
احساس (حقارت و) کهتری را در وی هموار می سازد».(۸)

۲ . حقارت و کهتری واقعی: «احساس حقارت ممکن است از
یک حقارت واقعی بدنی یا روانی سرچشمه بگیرد. هر کودک یا
نوجوان عاجز و یا ناقص، کوژپشت یا لنگ، عقب مانده یا کندذهن،
در برابر نارسایی خود در واقع، دو بار رنج می برد؛ یک بار به این علت
که در محیط خود واقعا در موقعیت کهتری است و بار دیگر به این
علت که مورد تمسخر و استهزای دیگران است.(۹)

۳ . صفات غیرعادی و عجیب: پاره ای از صفات یا نشانه ها و یا
خصوصیات غیرعادی و عجیب و غریب در پاره ای از افراد بدون آن
که جنبه یک حقارت واقعی داشته باشد آنان را در معرض تمسخر و
ریشخند قرار می دهد. مثل کوتاهی قد، وجود خال یا سفیدی روی
صورت و مثال هایی از این قبیل.

عواقب و نتایج احساس کهتری

«احساس حقارت در وجود کسی که به آن دچار شده است اندوهی
جانکاه به وجود می آورد که به نظر آلفرد آدلر، دانشمند روان شناس،
چنین عقده و گرهی بر حسب موارد گوناگون، سرچشمه رفتارها و
کردارهای متعدد و متنوعی است. این رفتارها را می توان از تسلیم تا
سرکشی، از کمرویی و پس رفتن تا استبداد و استیلا، از شرارت تا
اطاعت و بندگی بی حد و حصر، از رخوت و عدم اراده تا اراده آهنین و
خلل ناپذیر و کلیه درجات بین این قطب ها طبقه بندی کرد».(۱۰)

به عبارتی دیگر، ممکن است به وجود آمدن حس حقارت، موتور
به حرکت درآورنده انسان شده، باعث پیشرفت شود، که البته گاهی
این پیشرفت و علاقه به پیشرفتِ ناشی از حس حقارت،از مسیر
تعادل خارج می شود (مثلاً به شرارت، استبداد و شورش منتهی
می شود) و گاهی هم زمینه عقب ماندن و درجا زدن و زمین گیر شدن
را فراهم می آورد.

آیا تواضع، همان احساس حقارت است؟

یکی از صفاتی که در منابع اسلامی و کتب اخلاقی، روی آن تکیه
شده «تواضع» است. به عنوان نمونه، پیامبر گرامی اسلام(ص)
می فرمایند: «کسی که به خاطر خدا تواضع کند خداوند مقام او را بالا
می برد. شخصِ متواضع گرچه پیش خود، ضعیف و حقیر است ولی در
نظر مردمْ بزرگ است».(۱۱)

حال، سؤال این است که آیا این تواضع همان احساس حقارت
نیست؟ از بررسی مطالبی که درباره تواضع از معصومان(ع) رسیده،
چنین برداشت می شود که تواضع عبارت است از این که چون من
هرچه دارم نعمتی است از جانب خداوند که هرگاه اراده کند آنها را از
من پس خواهد گرفت. بنابراین من اجازه ندارم که به خاطر آنچه از
من نیست و روزی از من جدا