پاورپوینت کامل آزادی و توسعه ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آزادی و توسعه ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آزادی و توسعه ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آزادی و توسعه ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

(نگاهی به کتاب «توسعه به مَثابه آزادی»)

اصغر هادوی کاشانی

توسعه اقتصادی، شامل فرصت هایی است که کلیه آحاد جامعه با هر ویژگی «قومی ـ نژادی ـ مذهبی»، بدون تبعیض از آن
بهره می برند تا منابع اقتصادی را برای اهداف تولید و مبادله و زیر ساخت ها به کار گیرند و از تخصیص منابع، بر اساس
توانایی و شایستگی ها به طور یکسان برخوردار باشند. فرصت هایی که به آنها اشاره شد معمولاً از طریق افزایش
تولید ناخالص ملی و افزایش درآمد سرانه پدید می آیند.

با نگاهی کلی به تاریخچه و پیشینه مباحث توسعه در قرن اخیر، بویژه از دهه پنجاه قرن بیستم میلادی به این سو،
نشان می دهد که در آغاز، شاخص های صرفاً مادّی و فیزیکی ملاک بوده و به تدریج، دامنه مباحث توسعه از حوزه
اقتصادی به سایر حوزه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی کشیده شده است. مایکل تودارو، اشاره ای به آزادی
به عنوان مولود مبارک توسعه داشته است، امّا آمارتیاسن در کتاب «توسعه به مَثابه آزادی» به عنوان نظریه ای در
توسعه، مطرح نمود که آزادی، ارتباطی دو سویه با توسعه دارد و توسعه را هم ابزار توسعه و هم هدف توسعه معرفی
نمود.

در این گفتار، علاوه بر معرفی آمارتیاسن و آنچه دیگران در مورد کتاب او گفته اند، اشاره ای به بخش های کتاب در مورد
نظریه اش خواهیم داشت.

الف ـ آمارتیا سن و ویژگی کتاب او

آمارتیا سن در سال ۱۹۳۳ در شهر سانتین کتان در ایالت بنگال هند متولد شد. لیسانس خود را در سال ۱۹۵۳ از
دانشگاه کلکته گرفت و برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در سال ۱۹۵۹ از دانشگاه کمبریج دکتری گرفت. او از
سال ۱۹۵۶ تدریس در دانشگاه «جداوپور» در کلکته را آغاز کرد؛ ولی اندکی بعد به انگلستان بازگشت و از سال ۱۹۵۷
تا ۱۹۶۳ در کمبریج، مشغول تدریس بود.

سِن در سال ۱۹۶۳ به عنوان استاد کرسی اقتصاد به دانشگاه دهلی پیوست؛ امّا در سال ۱۹۷۰ مجدداً به انگلستان
بازگشت. او دوره ۱۹۷۱ ـ ۱۹۷۷ را در مدرسه عالی اقتصاد لندن گذراند و در سال ۱۹۷۷ استاد کرسی اقتصاد دانشگاه
آکسفورد شد.

سِن در سال ۱۹۸۳ نایب رئیس و در سال ۱۹۸۴ رئیس انجمن اقتصاد سنجی انگلستان بود. او در سال ۱۹۶۷ رئیس
گروه کارشناسان سازمان ملل متحد بود که بررسی «نقش مهارت و تکنولوژی پیشرفته» را انجام داد. سن همچنین از
سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲ رئیس «انجمن مطالعات توسعه ای» بود. او در سال ۱۹۷۶ به دریافت جایزه هندی
«ماهالانوبیس» نایل آمد. و در سال ۱۹۹۸ برنده جایزه نوبل رشته اقتصاد شد.

آنچه شهرت آرماتیا سن را جهانی ساخته است و نام او را زبانزد دانش پژوهان علوم اجتماعی و اقتصادی نموده است،
همین کتاب «توسعه به مثابه آزادی» است. این کتاب، بسیار مورد توجه محافل علمی و مجامع بین المللی قرار گرفته
است. برای مثال، کوفی عنان، دبیر کل فعلی سازمان ملل متحد، بیان می کند که: «دنیای فقیر و محروم در میان
اقتصاد دانان، زبانی رساتر، دوراندیش تر و بصیرتر از آمارتیا سن ندارد، با نشان دادن این کیفیت که زندگی ما نباید
صرفاً بر اساس درآمد و ثروت، بلکه باید بر اساس میزان برخورداری ما از آزادی اندازه گیری شود. نوشته های ایشان
انقلابی در نظریه و عمل توسعه به وجود آورده است. سازمان ملل متحد در کارهای توسعه خود، از خرد، اندیشه و
نظرات مفید پروفسور آمارتیا سن به طور گسترده بهره برده است».

همچنین کِنت آرو(۱) برنده سابق جایزه نوبل در رشته اقتصاد می گوید: «آرماتیاسن در این کتاب به طور زیبا و جامعی
این ایده را که فرآیند توسعه اقتصادی ماهیتاً با افزایش آزادی، نسبت مستقیم دارد، بسط داده است. او با مثال های
تاریخی، شواهد تجربی و تحلیل قوی و محکم نشان می دهد که چگونه درک وسیع و جامعه از توسعه، نه تنها مخالف
آزادی نیست، بلکه مشخصاً به افزایش آن کمک می کند».

ب ـ فقر و آزادی

این جمله از آدابویا (از کشور غَنا) است: «فقر، مثل گرماست. شما نمی توانید آن را نبینید. فقط می توانید آن را احساس
کنید؛ بنابراین برای آن که فقر را لمس کنید، باید در متن آن قرار بگیرید».

آمارتیا سن در این کتاب نشان می دهد که فقر در حکومت های استبدادی بیشتر است تا در ممالک دموکراتیک؛
دلیلش را هم نبودن آزادی های سیاسی و دموکراتیک در این کشورها می داند.

نویسنده درا ین کتاب، خاطره ای از کودکی (ده سالگی) خود، نقل می کند که به عنوان جرقّه ای در ذهن او، از عوامل
تألیف این کتاب شده است: «بعد از ظهر روزی در باغ خانه خودمان در شهر داکا (واقع در بنگلادش) مشغول بازی بودم.
ناگهان مردی فریاد زنان با چهره ای خونین وارد خانه ما شد. از پشت، چاقو خورده بود. روزها، روزهای آشوب محلّیِ
ناشی از درگیری های مسلمانان و هندوها بود. نام مرد چاقو خورده «قادرمیا» بود؛ کارگر روزمزد و مسلمانی که برای
تأمین معاش بخور و نمیر خانواده اش در خانه همسایه ما کار می کرد. او را در خیابان منطقه اکثراً هندو نشین ماجانی ها
با چاقو مجروح کرده بودند، به او آب دادم و او از بزرگان خان ما طلب کمک کرد. لحظه ای بعد، پدرم وی را به بیمارستان
منتقل کرد. قادرمیا گفت. گرچه همسرش او را از آمدن به این منطقه منع کرده بود، ولی او برای امرار معاش، مجبور بود
به این جا بیاید. در واقع، نبود آزادی اقتصادی، او را به مرگ کشانده و اگر آزادی انتخاب اقتصادی داشت، زندگی اش به
گونه ای دیگر رقم می خورد».

ج ـ رابطه قحطی و آزادی

به نظر آمارتیا سن، آزادی و حکومت مردم سالار می تواند مانع از گرسنگی و قحطی جوامع شود. او در این مورد
می نویسد: «مردم سالاری و حقوق سیاسی حتی می تواند در پیشگیری از وقوع قحطی و دیگر منابع اقتصادی کارکرد
داشته باشد. رهبران سیاسی، تمامیت خواه ـ که خود اغلب از قحطی یا دیگر منابع اقتصادی در امان هستند ـ، هیچ
انگیزه ای برای پیشگیری از وقوع این گونه مصائب ندارند. در مقابل، دولت های مردم سالار، به خاطر پیروزی در
انتخابات و مواجهه با نقدهای عمومی، انگیزه های بیار قوی ای برای ریشه کن کردن قحطی، بدبختی و دیگر مصائب
دارند.

تعجب آور نیست که قحطی، هرگز در نظام مردم سالار، چه در آنهایی که اقتصادی غنی دارند (مانند اروپا و
امریکای شمالی)، چه در آنهایی که به طور نسبی فقیرند (نظیر هند پس از استقلال، بوتسوانان، زیمبابوه) رخ نداده
است. قحطی معمولاً یا در کشورهای زیر سلطه استعمار (مانند هند یا ایرلند تحت اداره حاکمان انگلیسی بیگانه) یا در
کشورهای تک حزبی (مانند چین در دوره ۱۹۵۸ ـ ۱۹۶۱ اوکراین ۱۹۳۰ و کامبوج ۱۹۷۰) یا در کشورهایی با
دیکتاتوری نظامی (مانند اتیوپی و سومالی و یا کشورهای ساحل افریقا در سال های اخیر) رخ داده است.

در واقع، همان طور که در این اثر تأکید شده است، دو کشور کره شمالی و سودان به نظر می رسد که سرآمد
«لیگ قحطی» هستند. هر دو کشور، مصادیقی از حاکمیت دیکاتوری هستند، در حالی که پیشگیری از قحطی، مبیّن
مزایای انگیزشی همراه با اراده روشن و قوی است. کثرت گرایی مردم سالاری در حقیقت، استطاعتی پیش از این دارد».

د) دو گرایش متفاوت در توسعه<

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.