پاورپوینت کامل آن سوی خطّ زندگی ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آن سوی خطّ زندگی ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آن سوی خطّ زندگی ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آن سوی خطّ زندگی ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

گاهی می توان بستری از اخلاق گشود، که جای حضور دیگران هم
باشد و گاهی می توان جاده ای از همزیستی کشید، که خیلی ها با
انسان «همراهی» کنند. آن بستر و این جاده، با روحیّه نوع دوستی و
مردم خواهی گشوده و کشیده می شود و آن که در پیله «خود» گرفتار
باشد، زمینه همزیستی اش با دیگران، بسیار اندک خواهد بود، یا

هیچ!

برخورد مناسب و روحیه همزیستی و وسعت نظر و رفتار کریمانه،
یک «سرمایه» است. با این سرمایه می توان به «سود»ی رسید که
گاهی از ثروت، ساخته نیست و این، حکمتی است که در سخن
پیشوایان آمده است.

از اسوه اخلاق و کمال، حضرت رسول(ص) چنین روایت است که
فرمود: «ای فرزندان عبدالمطّلب! شما با ثروت و دارایی تان
نمی توانید به همه مردم برسید و تکریمشان کنید. پس با گشادگی
چهره و اخلاق نیک با آنان برخورد کنید».۱

این، یعنی جایگزینی اخلاق به جای مال، و برخورد نیکو به جای
عطا و بخشش؛ چرا که همان کارآیی و جاذبه و گره گشایی ای که در
«مال» است، و بلکه بیشتر،در «اخلاق» نیز هست.

به جلوه هایی از این روحیه کمال، که مدار و محور جاذبه های
دیگر است، اشاره می شود:

۱. حق شناسی و حق گزاری

«حق» مقوله ای دو جانبه است. اگر از دیگران انتظار است که حق
ما را بشناسند و مراعات کنند، ما نیز باید حق شناس و حق گزار
دیگران باشیم. این جاده، دو طرفه است و در هر دوسو، وظایف و
تکالیف و حقوقی است که اگر شناخته و عمل شود، رابطه ها بسیار
نیکوتر و مطلوب تر خواهد بود. از پیامبر اکرم(ص) روایت شده که
فرمود: «مؤمن، هفت حق بر گردن برادر مسلمانش دارد که از سوی
خدا تعیین شده است: یکی آن که در پیش رو، احترامش کند؛ دیگر
آن که در دل، به او مهر بورزد؛ سوم آن که در مال خود نسبت به او
مواسات و ایثار داشته باشد، نیز غیبت او را حرام بشمارد، هنگام
بیماری به عیادتش برود، پس از مرگ، در تشییع جنازه او شرکت
کند و پس از فوت او درباره اش جز خیر و نیکی نگوید».۲

۲. خوش برخوردی

آن قدر در آموزه های دین و توصیه های پیشوایان آسمانی ما از
«حُسن خلق» ستایش شده که شگفتی آور و تشویق کننده و
انگیزه آفرین است. از خوش رویی، خوش خویی، خوش گویی،
خوش رفتاری، خوش پنداری، خوش همسایگی و … بسیاری از این
«خوش»ها در متون روایات، تمجید شده و از اهل ایمان خواسته اند
که این گونه باشند تا کارشان «عبادت» و «حسنه» به شمار آید و نزد
پروردگار، پاداش یابند. شاید باور نکنید، ولی حتی لبخند زدن به
چهره دیگری، یک کار نیکو به شمار می آید.

این سخن حضرت باقر(ع) است که فرمود: «لبخند زدن شخص به
روی برادر مؤمنش، عملی صالح (مستوجب پاداش خداوند) است».۳

این شیوه، «مرام نامه» زیستن با دیگران را حتی در ساده ترین
امور و برخورد چهره به چهره ترسیم می کند و به زندگی ها شور و
حرارت و صفا می بخشد و انسان ها را به «همدلی» نزدیک تر
می سازد.

۳. مدار

همان گونه که لاستیک های خودروها به خاطر داشتن باد و حالت
ارتجاعی و تحمّل فشارها و دست اندازهای جاده، از مقاومت و عمر
بیشتری برخوردارند، انسان های صبور و متحمّل و اهل مدارا و اهل
کنار آمدن با ناملایمات و تندخویی دیگران زمینه بهتری برای
جاذبه و محبوبیت پیش می آورند. دیگران هم بهتر می توانند با آنان
زندگی کنند و از چنین مشی و مرامی در معاشرت، بیشتر استقبال
می کنند.

داشتن خصلت گذشت و پرهیز از انتقام جویی، رفتار نرم و ملایم،
چشم پوشی از خطای دیگران، محبت و مهرورزی به دیگران، ابراز
فروتنی و خاکساری، حوصله و متانت در برخوردها، سنگ صبور
بودن برای درد دل های دیگران، نشان دادن جنبه و ظرفیت از خود
در برابر ناملایمات و تندخویی ها و بدرفتاری ها و حق شناسی ها و …
هر کدام به نوعی گواهِ وجود صفت «مدارا» در انسان است.

مردم داری و مدارا، صفتی پیامبرانه و از اخلاق انبیاست. در سخنی
از حضرت رسول(ص) آماده است: «پروردگارم، همان گونه که مرا به
ادای واجبات فرمان داده، مرا به مدارا با مردم دستور داده است».۴

آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است:

با دوستان مروّت، با دشمنان مدارا.

ثمره چنین خصلت و رفتاری در زندگی، خیلی زود آشکار می شود.
در سخنی از حضرت امیر(ع) آمده است: «با مردم مدارا کن، تا از
دوستی و برادری آنان بهره مند شوی و با آنان با چهره باز برخورد
کن، تا کینه های آنان بمیرد».۵

از بزرگ ترین هنرها در همزیستی با مردم، داشتن روحیه گذشت،
خیرخواهی و برخورد کریمانه است. در یکی از دعاهای حضرت
سجاد(ع) (دعای مکارم الأخلاق) از خداوند چنین می طلبد:
«خداوندا! … مرا ثابت قدم و موفق بدار، تا با ناخالصان و دغل ها،
خیرخواهانه برخورد کنم. هر کس از من دوری گزیند، من به او نیکی
کنم. هر کس با من قطع رابطه کرد، من با او بپیوندم، هر که
پشت سرم غیبت مرا کرده، از او به خوبی یاد کنم. توفیقم ده که نیکی
را سپاس گزار باشم و از بدی، چشم بپوشم و درگذرم».۶

و این، هنری است بزرگ، که مبارکِ دارندگانش باد!

۴. انصاف

«خودخواهی»، دشمن اُنس و اُلفت است و تیغ تیز جدا کننده
پیوندها، و صفتی است شیطانی. «انصاف»، از آن جهت زیباست که
حق و امتیاز و برخورداری را فقط برای خودمان نمی خواهیم، بلکه
میان خود و دیگران، به نسبتی برابر نصف می کنیم. شخص منصف،
محبوبیت می یابد، قلمرو دل ها را تسخیر می کند، به سپاه
بی ساز و برگ و مدافعان انبوه دست می یابد و بی خرج و هزینه،
طرفدار پیدا می کند.

کسی که خودخواه است، همه چیز را برای خود می خواهد و همه
بدی ها، محرومیّت ها، سختی ها و تقصیرها را برای دیگران. با این
شیوه و روحیّه، جایی برای دوستی و ملاطفت و صمیمیّت نمی ماند.

سخنی زیبا و حکیمانه از مولای متقیان: «میان خودت و دیگران،
خود را میزان و معیار قرار بده. آنچه برای خودت دوست داری برای
دیگران هم دوست داشته باش. آنچه برای خود نمی پسندی برای
دیگری هم مپسند. همان طور که نمی خواهی به تو ظلم کنند، به
دیگران هم ستم مکن. آن گونه که دوست داری به تو خوبی کنند، به
آنان خوبی کن. آنچه از دیگران زشت می شماری برای خودت نیز
زشت بدان. آنچه از مردم برای خودت می پسندی، از خودت نسبت
به آنان بپسند».۷

آن که «خودمحوری» را اساس رابطه اش با دیگری قرار ده