پاورپوینت کامل عدالت و عدالتخواهی ، دو سرمایه اجتماعی ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عدالت و عدالتخواهی ، دو سرمایه اجتماعی ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عدالت و عدالتخواهی ، دو سرمایه اجتماعی ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عدالت و عدالتخواهی ، دو سرمایه اجتماعی ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۶۴

عدالت ، مهم ترین صفت هر انسان مؤمن و بارزترین ویژگی
حکومت دینی و مردمی است . عدالت ، گمشده آدمی در تمام
قرون و اعصار است و گل واژه ای است که در عصر دود و باروت ،
هنوز هم هر شنونده ای را مسحور و هر بیننده ای را مبهوت
می کند . عدالت ، حقیقتی است که همه انسان ها در زلال فطرت
خود با آن آشنایند و بسیاری افراد ، جان خود را بر سر آن
گذاشته اند . عدالت ، آرمان بلند و دل رُبایی است که حتّی
ستمگران ، آن را می ستایند و مردم ، همگی دل در گرو آن دارند
و به دارندگان آن ، اقبال نشان می دهند .۱ انسان در پرتو عدالت ،
به کمال اخلاقی و بلوغ معنوی دست می یابد و نظام اجتماعی بر
پایه عدالت ، به والاترین اهداف رشد و توسعه نایل می شود .
پیامبران بزرگ الهی ، علاوه بر برخورداری از مقام و موقعیت
شگفت انگیز روحانی و معنوی شان ، همگی منادی عدالت و برپا
کننده قسط و دادگری بوده اند و سرانجام ، این رؤیای بشر ، در
پی انتظاری طولانی ، در چارچوب عدالتی جهانی و فراگیر ، رقم
خواهد خورد ، إن شاء الله!

عدالت

عدل ، از اصول اعتقادی شیعه به شمار می آید . از نگاه شیعه ،
هستی بر پایه عدل خلق شده و در چارچوب عدل ، نظم و
سامان یافته است و در بستر قسط و عدل نیز به تکامل
می رسد . بر این اساس ، گستره عدل به حوزه مسائل کلامی
محدود نمی شود ، بلکه حیات فردی و اجتماعی را نیز در بر
می گیرد ، یعنی مناسبات فردی و جمعی انسان ها نیز باید مبتنی
بر عدل باشد و عدالت ، محور تنظیم همه رفتارهای شخصی و
برنامه های اجتماعی قرار می گیرد .

عدالت ، واژه ای مقدّس است که با آن که همه فرهنگ ها و
مکتب ها به نوعی از آن سخن گفته اند ، امّا همچنان معنا و
مفهومی لغزنده و پیچیده و دشوار دارد . عدالت ، برگرفته از
«عدل» است و «عدل» به معنای ضدّ ظلم و جُور به کار می رود .
درباره مفهوم لغوی عدالت ، به عنوان یک واژه قرآنی گفته اند :
«عدالت» ، لفظی است که معنای مساوات را می رساند .

عدل ، در جایی به کار می رود که مساوات ، با چشم دیده
می شود ، مانند برابری دو کفه ترازو و با یکدیگر؛ بنا بر این ،
می توان گفت «عَدل» به معنای تقسیط و تقسیم به طور مساوی
است .

عدالت ، از مهم ترین اصول اجتماعی اسلام است که قرآن
کریم۲ و روایات معصومان(ع)۳ بر اجرای آن ، اصرار ورزیده اند .
امام علی (ع) پیشوای حق طلبان و عدالت خواهان ، پس از رسول
خدا (ص) و برترین نمونه در اجرای عدالت ، در تعریف این واژه
فرمودند : «عدل ، همه چیز را در جای خود قرار می دهد»۴ .

قِسط۵ ، انصاف۶ و مساوات نیز مترادف و برابر با عدل اند .
البته در مورد مساوات باید این نکته را هم در نظر داشت که در
مواردی چون اجرای قوانین و توزیع بیت المال ، عدالت ، در
شکل مساوات و توزیع علی السویه تحقق می یابد و هر گونه
نابرابری ، موجب بی عدالتی می شود ، اما در همه موارد ، چنین
نیست؛ بلکه آن جا که حقوق افراد با توجه به میزان تلاش و
شایستگی آنها تعیین می شود ، دیگر مساوات ، راه تحقّق عدالت
نیست و تفاوت نهادن بین افراد ، پیش شرط برخورد عادلانه
است .

ویژگی های عدالت

عدالت طلبی در فطرت انسان ریشه دارد و آرمان مشترک همه
انسان ها و جوامع ، شناخته می شود و محصول فطرت پاک و
سرشت طبیعی افراد است . بنا بر این ، هر انسانی گر چه ممکن
است در رفتارهای شخصی اش خلاف عدل و عدالت رفتار
کرده ، به دیگران ستم کند ، ولی به طور فطری ، به عدالت و
انصاف ، تمایل دارد و از ظلم و بی عدالتی ، متنفّر است .

رمز جهان پذیر شدن عدالت با تأکید فراگیر ادیان الهی بر
ضرورت عدالت و تلاش گسترده پیامبران برای تحقّق آن در
طول تاریخ باز می گردد . آموزه های دینی و سیره معصومان (ع)
بیانگر ضرورت انکارناپذیر عدالت است . چنان که امام علی (ع)
در هنگام بیعت مردم با ایشان ، دلیل پذیرش خلافت را «رسالت
دانایان برای برپا ساختن عدالت» دانسته اند .۷

بدون تردید برای انسان های دردمند و جوامع بحران زده امروز
جهان که از تلخی ستم و گزندگی تبعیض و نابرابری های
غیرمنطقی ، رنج می برند ، پیام عدالت و دادگستری ،
شیرین ترین پیام است و نشان از آرامش و سعادت دارد . در
فرهنگ دینی ، ظلم و بی عدالتی ریشه همه مفاسد و
ناهنجاری های اجتماعی است .۸ کسانی که قصد اصلاح امور
جامعه را دارند و در صددند با مفاسد و ناهنجاری های اجتماعی
به مقابله برخیزند ، زمانی در ادعای خود صادق خواهند بود که
به مقابله با ظلم ، تبعیض و نابرابری های غیرمنطقی برخیزند .
عدالت خواهی ، نوعی اصلاح طلبی است و پیامبران الهی (که
بزرگ ترین مصلحان تاریخ هستند) ، جملگی قیام به قسط و
عدالت خواهی را سرلوحه برنامه های تبلیغی خود قرار دادند و در
مقابل تمامی مظاهر ظلم و بی عدالتی ، قد برافراشتند .

عدالت اقتصادی

برای تحقّق عدالت در حوزه اقتصاد ، باید شرایطی پدید آید که
حقوق مادّی افراد جامعه ، به روش مناسب و منطقی ای در
اختیارشان قرار گیرد و زمینه های کار و تولید و تأمین
نیازمندی های اولیّه برای همگان فراهم باشد .۹ لذا امکانات و
ثروت ها نباید تنها در اختیار قدرتمندان و سرمایه داران باشد۱۰ و
هیچ یک از افراد جامعه ، حق ندارند در اموال دیگران ، تصرّف و
به حقوق اقتصادی آنها تجاوز کنند .۱۱

در نظام اقتصادی عادلانه ای که اسلام پی ریزی می کند ،
درآمد هر کس از آنِ خود اوست و حکومت اسلامی ، وظیفه دارد
از حقوق مشروع تک تک افراد ، پاسداری کند .

عدالت اقتصادی ، به معنای توزیع صحیح درآمدها و
جلوگیری از تضییع منافع و حقوق مشروع همه افراد (بویژه
محرومان) است تا فاصله طبقاتی و اختلاف فاحش درآمدها به
وجود نیاید ، همچنان که امام علی (ع) برای تحقّق عدالت
اقتصادی در جامعه ، ابتدا به یکسان سازی شرایط رشد و رفاه
عمومی پرداخت و کوشید تا محرومیّت برخی قشرهای اجتماعی
را که ناشی از توزیع ناعادلانه بیت المال در گذشته بود ، برطرف
سازد . حفاظت از اموال بیت المال و جلوگیری از اتلاف این
اموال ، از دیگر برنامه های حضرت در زمینه عدالت اقتصادی
بود .

البته باید به این نکته توجه داشت که مقتضای عدالت
اجتماعی ، آن نیست که حقوق و دستمزد و درآمد اقتصادی تک
تک افراد جامعه نیز همانند سهم عمومی آنها از بیت المال ،
مساوی و یکسان باشد؛ بلکه لازمه تحقق عدالت در این
مرحله ، متفاوت بودن بهره مندی آنان از منابع و امکانات جامعه
(متناسب با تلاش و استعداد خودشان) است؛ از این رو ، نظام
عدل اسلامی در عین تلاش برای توسعه شرایط تکامل به نحو
مساوی و فراگیر ، به دستاوردهای اقتصادی افراد که بر پایه
ابتکار و پشتکار خودشان فراهم آمده و محصول کارآیی
اختصاصی آنهاست ، به دیده احترام می نگرد و درآمدها و
سرمایه های مشروع آنان را محترم می شمارد .

زمینه های تحقق عدالت در بُعد اقتصادی

از میان رفتن رفتارهای ناعادلانه ، چه از سوی حکومت و چه از
سوی مردم ، به تغییر نگرش حاکمان ، برنامه ریزان ، مدیران
اقتصادی و تک تک افراد جامعه بستگی دارد . این شرایط ،
زمانی محقّق می شود که افراد جامعه ، به دور از تعصّبات و
تبعیض ها و بر اساس ارزش های اخلاقی و معتقدات دینی ، یا
دست کم بر اساس ملاحظات انسانی و عُقلایی ، روابط
اقتصادی جامعه را بر اساس عدالت شکل دهند . آنچه دستگاه
رهبری و هدایت جامعه را برای انجام دادن این امر بدان نیاز
دارد ، زدودن فساد از دستگاه اداری و داشتن توان مدیریت و
برنامه ریزی در فعالیّت های اقتصادی است . در صورت وجود این
شرایط ، حکومت باید امکانات تولید و فعالیّت اقتصادی را در
اختیار عموم قرار دهد و با برقرار کردن سیاست های پولی و
مالیات های صحیح ، به هدایت و راهبری این فعالیّت ها بپردازد .
همچنین با ایجاد برخی سیستم ها ، به کنترل و تصحیح روندها
و شناسایی ، تغییر و جایگزینی افراد ، همت گمارد .

۱ . عمران و آبادی

ایجاد توازن اقتصادی و رفع نیازهای همگانی و دستیابی به
توسعه ای پایدار در پرتو بهره برداری درست از اراضی و عمران
و آبادی زمین صورت می گیرد . این موضوع در کشورهای
پیشرفته بسیار مورد توجه قرار دارد و از بیشترین بخش های
زمین بهره برداری می شود .

۲ . سرمایه گذاری

نقش سرمایه گذاری در رشد تولید و ایجاد کار و تأمین رفاه
عمومی و تعادل اقتصادی ، تردیدناپذیر است . برای دستیابی
همگان به نیاز خود ، همه امکانات ، سرمایه ها و نیروی کار باید
در جهت رشد تولید ، هدایت شود و فراوانی و وفور کالاها پدید
آید و نظام عرضه و تقاضای عمومی ، هماهنگ گردد . قیمت ها
تعادل یابد و مردمان به نیاز خود دست یابند و دست نامطمئنّان
از اموال مالی ، کوتاه گردد .

رشد سرمایه های مردمی ، عامل افزایش درآمد ملّی و رشد
اقتصادی و تعادل یابی جامعه است و اینها زمینه ساز کمک به
دولت و تأمین هزینه های دولتی برای اصلاحات و نیازهای
مختلف اجتماع است . دولت ها اگر سرمایه گذاری کنند و
سرمایه های ملّی و مردمی را در خدمت تولید و توسعه قرار
دهند و از دست چپاول و چپاولگران فرصت شناس مصون
دارند ، پس از زمانی اندک ، به همان سرمایه ها و افزون بر آنها
دست خواهند یافت؛ زیرا در صورت رشد اقتصادی ، درآمد ملی
افزایش می یابد و از راه های مالیات ، عوارض و … مردم
بخش هایی از درآمد خود را به دولت می پردازند و کسر بودجه و
هزینه های دولت را تأمین می کنند . حتی اگر دولت هایی
سطحی نگر باشند ، به زیباسازی پایتخت و مراکز استان ها
بیندیشند و با ساختن ادارات و وزارت خانه های تشریفاتی ، دل
خوش دارند و با بزرگ کردن شهرها شادمان شوند ، باز هم باید
به سرمایه گذاری روی آورند و قدرت اقتصادی مردم را رشد
دهند و از این رهگذر ، هدف های صوری و ظاهرسازی خود را
برآورند .

اما همواره باید این نکته را در نظر داشت که جذب همه
سرمایه ها به طرف مصرف و تجملگرایی ، خود ، تباه سازی
اموال است . مردم و زمامداران ، وظیفه دارند برای رشد و
اصلاح نظام اقتصادی جامعه بکوشند . اصلاح و صلاح در مال ،
به رشد آن بستگی دارد و نیز به هزینه کردن آن در امور تولیدی
و نه مصرف های تجملی و تزیینات لازمه آن! قدرت زمامداران ،
در توان و قدرت مردم ، نهفته است و قدرت مردم جز در پرتو
سرمایه گذاری و توان مالی به دست نمی آید .

۳ . مدیریت کارآمد

برنامه ریزی و مدیریت آگاه از شرایط لازم توازن و تعادل
اقتصادی است که بدون آن ، کاری در راستای تحقّق عدالت
اجتماعی انجام نخواهد گرفت . برنامه ریزی و مدیریت و
اندازه داری و حسابگری ،