پاورپوینت کامل هفت روز در پی شادکامی ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هفت روز در پی شادکامی ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هفت روز در پی شادکامی ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هفت روز در پی شادکامی ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

اشاره

نزدیکی های غروب بود که داشتم اوّلین
شماره مجموعه «زندگی» را مطالعه می کردم.
در همین حال، یکی از دوستان نشریه که حضور
داشت، از من خواست تا نظرم را در مورد
شماره اوّل بنویسم. قبول کردم و موضوع
شماره آینده را پرسیدم. گفت: «شادی»؛ و
بعد از کمی مکثْ اضافه کرد: «گزارش این
شماره را در مورد شادی، تو بنویس» و بی
درنگ ادامه داد: «هفت روز وقت داری؛ فقط
هفت روز!» و بدون اینکه مجالی برای پاسخ
من بگذارد، رفت.

روز اوّل

چند دقیقه از ساعت دوازده گذشته بود که
وارد دانشگاه شدم. چند تا از بچّه ها
نزدیک کتابخانه مشغول بحث سیاسی بودند.
بعد از احوالپرسی، از آنها خواستم چند
دقیقه ای از مباحث سیاسی خارج شوند و
موضوع خودم را نیز مطرح کردم. در حالی که
ابتدا رغبت چندانی نشان ندادند، امّا
قرار شد ساعت چهار بعدازظهر در حیاط
دانشگاه در مورد «شادی» به گفتگو
بنشینیم.

بعدازظهر بر روی یکی از نیمکتهای محوّطه
دانشگاه به بحث پرداختیم. رو به مجید کردم
و گفتم:

به نظر تو شادی چیست؟

شادی امری نسبی است؛ یعنی امکان دارد
امروز تو از برنامه ای شاد شوی؛ ولی در

آینده همان برنامه تو را شاد نکند یا
احساس تو در مورد یک امر شاد، با فرد
دیگری متفاوت باشد».

آیا چیزی به عنوان شادی پایدار یا
موقّتْ وجود دارد؟

نگاه کن؛ بعضی وقتها تو شادی یا حداقل
دیگران فکر می کنند تو شادی؛ امّا در
درونت غوغاست. خیلی ها خنده های مستانه سر
می دهند؛ امّا نگاه آنها به زندگی، توأم
با غم و اندوه است. بسیاری وقار و متانت
دارند و وجودشان سرشار از نشاط است.

از مجید تشکّر کردم و گفتگو با علی را به
آینده موکول کردم.

روز دوم

گفتگوی دیروز با مجید، این جسارت را به من
داد که با افراد مختلف به بحث بنشینم.

در یکی از پارکهای نزدیک دانشگاه، چند
جوان بر روی نیمکتی نشسته بودند و با صدای
بلند، آواز می خواندند. از پشت سر رفتم و
دستم را بر شانه یکی از آنها گذاشتم.
صدایش را قطع کرد و سر را به سرعت
برگرداند. در حالی که دوستانش همچنان به
آواز خود ادامه می دادند، موضوع را به
آهستگی به او گفتم.

با ضربه زدن به پهلوی بغلی اش از آنها
خواست که سکوت کنند. قرار شد هر کدام که
دوست دارند، به سؤالهای من پاسخ دهند.

تعریف شما از شادی چیست؟

یعنی غصه نداشته باشی؛ راحت باشی؛ خوش
باشی. نسبت به مشکلات زندگی غمت نباشد.
جانِ کلام، یعنی بی خیالی طِی کنی.

آیا بعد از این خوشگذرانی ها، شب که به
منزل می روید، همچنان شاد هستید؟

مشکل اصلی ما خانواده است. اکثراً دعوا
سرِ این است که: چرا دیر آمدی؟ این چه
قیافه ای است که درست کرده ای؟ باز هم
بیرون غذا خوردی؟ و… بعد از کلّی اعصاب
خردی باید منتظر فردا باشیم.

با لبخندی از آنها جدا شدم.

روز سوم

غروب، سوار تاکسی شدم تا به منزل بیایم.
راننده، فرد جوانی بود. نوار موسیقی
گذاشته بود. به او گفتم می خواهم درباره
نواری که گوش می دهد، با او صحبت کنم. صدای
ضبط را کم کرد و نگاه تند و تیزی به من
انداخت و با بد عن قی به رانندگی ادامه
داد. برای رفع سوء تفاهم به وجود آمده،
مطلب را توضیح دادم. قیافه اش کمی باز شد و
من این طور شروع کردم:

این جور نوارها شما را شاد می کند؟

ببین؛ ما باید یک جوری زندگی کنیم. اگر
تفریح نداشته باشیم، اگر جامعه شاد
نباشد، تو باید یک جوری سرِ خود را گرم
کنی. جوانها می خواهند با نشاط زندگی
کنند. به آنها می گویند که دین، همه
نیازهایشان را برطرف می کند؛ امّا تأثیرش
را نمی بینند. در جامعه ما هیچ اهمیّتی به
تفریح جوانها نمی دهند.

حالا داستان امثال این نوارها چیست؟

نکته اوّل: الانسان حریصٌ علی ما م نع.
قبول دارم؛ شاید خیلی از این نوارها
محتوا نداشته باشند؛ امّا از طرف دیگر،
وقتی هیچ امکاناتی به ما نمی دهند که
تفریح کنیم، وقتی جلوِ همین چیزها را می
گیرند، وقتی امکانات نباشد، ما هم یک
جوری به سوی این امکانات ممنوعه کشیده می
شویم.

امّا نکته دوم و مهم این است که این
نوارها یا این گونه چیزها ما را شاد نمی
کند؛ بلکه سرگرم می شویم. خیلی از ما وقتی
از گوش دادن این نوارها خسته می شویم،
غمزده به فکر فرو می رویم و مسائل زندگی
خودمان را بررسی می کنیم. ما در روند
زندگی شادی می خواهیم که متأسفانه، جامعه
امکانات ندارد. این چیزها مقطعی است.

به مقصد رسیده بودم. تشکّر کردم و راننده
جوان به سختی کرایه را قبول کرد و رفت.

روز
چهارم

کنار مغازه سوپر محل، چند تن از جوانها
ایستاده بودند. بعضی از آنها را می
شناختم. به داستانی که یکی شان تعریف می
کرد، بلند می خندیدند. وارد جمع آنها شدم
و موضوع را