پاورپوینت کامل گزارشی از مرکز توان بخشی و نگهداری سالمندان غدیر اصفهان ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارشی از مرکز توان بخشی و نگهداری سالمندان غدیر اصفهان ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارشی از مرکز توان بخشی و نگهداری سالمندان غدیر اصفهان ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارشی از مرکز توان بخشی و نگهداری سالمندان غدیر اصفهان ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱

ماشین ها با سرعت می روند. جاده آن قدر از عرض، کشیده شده است که می توانی در لحظه
یک چشم بر هم زدن، از کناری بگذری. از کنار کارگرانی که برای بالا بردن سرعت زندگی،
در دلِ زمین، تونل می زنند تا مترو، سریع تر از ماشین هایمان عبور کند. از کنار
درختانی که برگ های خاک گرفته شان، خسته از ایستادن شده اند و… .

از کنار تابلو و ساختمانی که شاید کمتر به چشم کسی بیاید. از پل هوایی که پایین
می روم، رو به رویم چند ردیف کاج سر به فلک کشیده، ظاهر می شوند. اتوبان، شلوغ است.
هیاهوی ماشین هایی که همچون حلقه هایی گسسته از هم به جلو می شتابند، تمامی ندارد؛
امّا از درب اصلی که بگذری، انگار در لحظه ای، وارد دنیای دیگری شده ای. این جا
مرکز توان بخشی و نگهداری سالمندان غدیر اصفهان است. بعد از چند مرتبه فشار دادن
زنگ، جوانی سفید پوش، در را می گشاید. سقف، شیروانی است. دیوار اتاق ها از وسط
برداشته شده و به جای آن، پرده آویزان است. چند پلّه که پایین می روم، خانم شهیدی
(مدیر مؤسسه) به استقبالم می اید. با همه نمی توانم صحبت کنم. خیلی ها این جا همه
چیز را از یاد برده اند. خیلی ها این جا جورِ دیگری زندگی می کنند. مددکار، با سینی
میوه همراه من می شود. با چند دانه انگور و یک پَرِ خیار، به سراغ اوّلین تخت
می روم.

نصرت، با چشمانی اشک آلود، دست هایم را می فشارد. نمی توانم زیاد به چهره ها خیره
بمانم. چین و چروک ها، چشم های کم سو، لبان لرزان و… طاقت را طاق می کند. او بچه
ندارد. پسرش در روزهای آغاز تولّد، از بیماری سرخک می میرد. در ذهنش هر چه می گردد،
کسی را پیدا نمی کند که بگوید این جا به سراغش می اید. ماهی شانزده هزار تومان
مستمری می گیرد و با این مبلغ… نمی دانم، مانده ام بگویم چگونه امرار معاش می کند
و این مؤسسه، چگونه هزینه هایش را تقبّل کرده است… از او معنای زندگی را می پرسم.
اشک هایش را پاک می کند و می گوید: درمانده نشوم. خدا از من رو برنگرداند… !

بی بی شهربانو، اهل نایین است و شاداب تر از بقیه اهالی اتاق. با لهجه حرف می زند.
پرستار، یک در میان، جملاتش را برایم توضیح می دهد. برادرش گه گاه به دیدنش می اید.
می خندد و شوخی می کند. از کمد وسایلش یک مشت کشمش و گردو به من تعارف می کند و
زندگی اش در همین پرسه زدن در اتاق ها خلاصه می شود.

کنار پنجره، اقدس روی تخت، چمباتمه زده است. نگاهش به جایی دوردست خیره مانده.
کنارش که می نشینم، از من تکّه ای نان می خواهد. بغض، گلویم را می فشارد. او چهار
دختر و هفت پسر دارد، با خانه ای بزرگ و قدیمی؛ خانه ای که مثل همه خانه ها حیاط و
حوض و گل شمعدانی داشته است. بچّه ها گفته اند از این که توی خانه بنشینی و آه و
ناله کنی، پادردت خوب نمی شود و حالا نه پادردش خوب شده است و نه دیگر خانه ای
برایش باقی مانده. بچّه ها همه گرفتارند؛ آن قدر گرفتار زندگی خودشان که مادر رها
شده در خانه جدیدش را نمی توانند ببینند.

به سراغ کوچک ترین فرد این خانه می روم. آذر، ۳۲ سالش است. دسته ای از موهایش روی
ملافه ریخته شده و باقی، همه سفید. زندگی، گاه سنّ و سال نمی شناسد. بیماری MS،
تمام بدنش را فلج کرده است. پسر یازده ساله اش با پدربزرگش زندگی می کند و گاه به
سراغ مادرش می اید. آذر، جریان آشنایی با همسرش را چنان با شور و شعف تعریف می کند
که این تن فلج و فرسوده، فراموشت می شود و با خاطرات شادش به دنیایی دیگر می روی.
او دانشجوی رشته اقتصاد بوده است و همسرش استاد آن؛ امّا زمانه، قانون خودش را دارد
و معنای تعریف شده خود. زمانی که همسرش به علّت عارضه سرطان خون فوت می کند، آذر،
گ