پاورپوینت کامل تاریخِ پوچی در جهانِ جدید ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تاریخِ پوچی در جهانِ جدید ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تاریخِ پوچی در جهانِ جدید ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تاریخِ پوچی در جهانِ جدید ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۰۴

در جریان انسان گرایی رواج یافته در اروپای قرن هجدهم و نوزدهم، اعتقاد به وجود هر
گونه مرجع متعالی و ماورای طبیعی، رنگ باخت و تعالیم آسمانی، انکار شد و انسان،
بنیان گذار و ارزش گذار اصول و اخلاق، شمرده شد و پس از گذشت اندک زمانی، چون
نتوانست با تکیه بر عقل و دانش خود، پاسخ بسیاری از مسائل (بویژه فلسفه حیات) را
پیدا کند، وجود خود را پوچ و تهی یافت. چنین بود که فلسفه پوچ گرایی (nihilism)،
بنیاد نهاده شد.

مکتب پوچ گرایی

برای مفهوم یابی پوچی در زندگی، باید مفهوم معناداری زندگی، روشن شود. زندگی
معنادار، زندگی ای را می گویند که حرکت و سلوک آن بر اساس اهداف و آرمان های فرد
باشد. شاید بتوان هدفدار بودن زندگی را معناداری آن در نظر گرفت.

بنا بر این، اگر زندگی، به هدف در نظر گرفته شده برای آن برسد، معنادار خواهد بود و
طبعاً پوچی در زندگی، آن است که سلوک انسان، بر اساس اهداف و آرمان ها و به تبعیت
از الگوی خاصّی نباشد. بنا بر این، اگر زندگی، بی هدف باشد، پوچی، معنا خواهد یافت.

پوچ گرایی را می توان: نه گرایی، نیست گرایی، هیچ گرایی و بی گرایشی نامید؛ امّا
معنای اصطلاحی و معمول شده آن، عبارت است از نفی همه ارزش های ثابت، یا نپذیرفتن
راه حل هایی که تا کنون در پاسخ سؤال «چه باید کرد؟» داده شده است. پوچ گرا کسی است
که در اثر ناامیدی و سرخوردگی فراوان، به هیچ قدرت و ایینی، سر فرود نمی آورد. در
نظر یک انسان پوچ گرا، ارزش ها سقوط می کنند و عظمت ها و پستی ها مخلوط می شوند.

نیچه (فیلسوف آلمانی قرن نوزدهم) ـ که از بنیان گذاران مؤثّر و مهم این مکتب فلسفی
است ـ در تعریف آن می گوید: «بنیان بی ارزش شدن تمام ارزش ها».

به طور کلّی، اساسی ترین ویژگی پوچ گرایی را می توان دگرگون شدن احساس زندگی طبیعی
دانست. این نوع تفکّر، نه تنها زندگی را از جوشش می اندازد، بلکه آن را در نظر
انسان، به صورت یک جبر تنفّرآور جلوه می دهد و واقعیات و قوانین و روابط حاکم بر آن
را در نظر معتقدان به آن، بی ارزش و فاقد هر گونه اعتباری می نمایاند.

پیدایش و تحوّل اندیشه پوچ گرایی

پوچ گرایی، در طول تاریخ، در همه جای جهان، پیروان و مدافعانی داشته است، چنان که
به عنوان نمونه، خیام و ابو العَلای مَعَرّی نیز به چنین تفکّری شناخته شده اند؛
امّا این نگاه به زندگی و جهان، به عنوان یک مکتب فکری و فلسفی منسجم و مکتوب و
مؤثّر، در اروپای جدید شکل گرفته است.

پیدایش پوچ گرایی در تمدّن غربی، یک رویداد نیست؛ بلکه نطفه این تفکر، از رنسانس۱
به بعد در سیر تمدّن غرب، نهفته بوده است.

در قرن هجده میلادی در روسیه تزاری، اوضاع اجتماعی، به گونه ای بود که بسیاری از
مردم، آن را غیر قابل تحمّل می دیدند. در آن زمان، مجال خودنمایی اعتراضات به صورت
وسیع وجود نداشت. چند سالی در خفقان و عدم رضایت گذشت تا این که کتاب «پدران و
فرزندان» توسط ایوان تورگنی یف نگاشته شد. در این کتاب ـ که در قالب رُمان نوشته
شده است ـ، دانشجویی جوان و دوست تحصیل کرده او از یک طرف، و پدر و عموی همان
دانشجو از طرف دیگر، مقابل یکدیگر قرار می گیرند و سرانجام، این اندیشه به مردم
عرضه می شود که بیندیشیم: چگونه ما مظلوم واقع شده ایم؟ و چه طور گرفتار نکبت های
عقیدتی و خرافی و رسوم و مقرراتی با قید و بندهای دست و پاگیر شده ایم؟

با مطالعه این کتاب، کسانی که به نواقص اساسی و علل اصلی بدبختی خود توجه نداشتند،
به ریشه های بیچارگی خود واقف شدند و حتّی بر اثر نوشته های تورگنی یف، گمان
می کردند که همه عقاید و مذاهب و آنچه باید نجات بخش انسان ها باشد، به صورت مسخ
شده، عرضه شده، در نتیجه، اسارت زا شده اند و حتّی برخی از آداب و عادات دست و
پاگیر ـ که قالب زیبا و مقدّس به آنها داده شده است ـ، شادی و آزادی را از زندگی
مردم گرفته و در خدمت سلطه گران قرار داده اند.

مجموعه این گونه جریان های خفقان آور در روسیه و دیگر کشورهای اروپایی، سبب شد که
بذر نوعی اعتراض و نفی گرایی، در مزرعه افکار مردم، پاشیده شود.

مراحل پوچ گرایی

پوچ گرایی، هیچ انگاری، نیست اگاری یا همان «نیهیلیسم»، مکتبی است که در مرحله اوّل
(یعنی با نفی همه مکتب های دیگر)، درباره مسائل مربوط به زندگی، هیچ پاسخ روشنی به
انسان نمی دهد، چنان که برخی از مردم نیز ارزش چیزی یا کسی را نفی و انکار می کنند،
ولی چیزی ارزشمند تر ندارند که در برابر آنچه نفی شده، ارائه دهند.

پیدایش و کمال مکتب پوچ گرایی در جهان غرب، سه مرحله داشته است: پوچ گرایی نسبی،
پوچ گرایی مطلق و پوچ گرایی سازنده ( انتقال از نفی گرایی به مرحله ای جدید).

۱. پوچ گرایی نسبی: پس از انتشار کتاب «پدران و فرزندان»، مرحله پوچ گرایی نسبی در
اروپای غربی آغاز شد. نظر ابتدایی آنان از این جا شروع شد که: چرا پدرها بدون
شناختن وظایف پدری خود، از فرزندانشان انتظار اطاعت نامحدود دارند؟ مگر حق، همیشه
یک طرفه است؟ و ایا آنها وظایف خود را انجام می دهند که انتظار انجام دادن تکالیف
از جانب فرزندان را دارند؟

پس از مرحله خانوادگی، به موضوع آداب و رسوم اجتماعی و مواد حقوقی و قانونی که یک
بعدی و تک جانبه هستند، نگریسته شد و همین سؤالات در همه موارد زندگی مطرح گردید و
به این ترتیب، نوعی حرکت و طغیان در ذهن ها شکل گرفت و این ایده، قوّت یافت که «حق»
و «تکلیف»، دو حقیقت متقابل هستند. در دیگر کشورهایی که زورگویی های عرفی و قانونی
وجود داشت نیز از این اندیشه استقبال شد و همه هم صدا شدند که انسان، مورد محرومیت
قرار گرفته است.

از آن جا که این هیچ انگاری، هنوز تمام اعتقادات انسان ها را احاطه نکرده بود و
هنوز پناهگاه «علم» را از انسان نگرفته بود، این مرحله را پوچ گرایی نسبی می گویند.

با توجّه به این تحوّلات، متفکّران آن دوره پنداشتند که تکیه گاه واقعی انسان را
یافته اند. به اعتقاد آنها، انسان های بیچاره با پیشرفت های علمی، از بدبختی رها
خواهند شد و مشکلات آدمی کاسته خواهد شد. پس از آن بود که در اندک زمانی، بسیاری از
کارها به وسیله ماشین انجام گرفت و افرادی که نقش «بازو» داشتند، از میدان عمل،
بیرون رفتند و زمینه برای دارندگان آرا و اندیشه ها باز شد تا اندیشه «پیشرفت» را
به جای «مشیت الهی» و قوانین علمی را به جای احکام الهی بگذارند و خدا را از زندگی
بشر غربی کنار نهند.

این گونه پیشرفت های علمی، اگر چه بسیاری از مشکلات را حل کرد، امّا راه زندگی
انسان را مشخص نکرد و از سوی دیگر، زندگی مدرن و ابزارهای پیشرفته، در انحصار
صاحبان قدرت های اقتصادی و سیاسی قرار گرفت. برای مثال: دینامیت که توسط آلفرد نوبل
برای رفاه کارگران معادن زغال سنگ اختراع شده بود، به وسیله انفجاری و تخریبی مهمی
جهت نابودی انسان های بی گناه تبدیل شد.

۲ . پوچ گرایی مطلق: نتایج زیانبار علم گرایی، سبب شد که انسان، در اصالت علم و
پناهگاه بودن آن، تردید کند و ناچار شد حتّی علم (یعنی تنها پناهگاه خود) را نیز
رها کند و آنچه را که مدت ها امیدوار بود محرومیت بشر را برطرف کند، نیز نفی کند و
در این مرحله، نفی گرایی مطلق، جایگزین نفی گرایی نسبی شد. در این مرحله بود که
انسان غربی، باور خود به پیشرفت را نیز از دست داد و علاوه بر نفی خدا و ابدیت و
وحی و… مفاهیم جدیدی چون «توسعه» و «مُدرنیسم» و «هدف» را نیز انکار کرد و در
نتیجه، به دامن نومیدی و بی اعتمادی و نگرانی یا سرخوشی و بی خودی و ابتذال و
سرگرمی درغلتید.

۳ . نفی گرایی سازنده: پوچ گرایی سازنده در دهه های اخیر، در حال تکوین است. این
گرایش، از معنویتی که نتیجه یأس از تکیه گاه های مادّی صِرف و احساس نیاز به
تکیه گاهی قابل اعتماد و انسانی است، نشئت گرفته است. این تحوّل در عصر جدید، به
تدریج، افق روشن تری را جلوی دید انسان ها قرار داده است.

عوامل گرایش به پوچ گرایی

عوامل زیادی موجب گرایش انسان به نفی همه ارزش های دینی، عقلی و علمی یا پذیرش
فلسفه پوچی می شوند که برخی از آنها عبارت اند از:

۱. معمّای آفرینش: در طول تاریخ، بشر همواره می خواسته بداند که: از کجا آمده است؟
و به کجا می رود؟ کسانی که از یک نظام فکری و فلسفی عمیق برخوردار بوده اند، برای
این سؤالات، پاسخ های مناسب پیدا کرده اند؛ امّا کسانی که از یک نظام اعتقادی و
فلسفی صحیح برخوردار نبوده اند، چون نتوانسته اند پاسخ مسائل یاد شده را دریابند،
روح کنجکاوشان به بن بست رسیده و در نتیجه، سر از بیراهه های بدبینی و پوچی
درآورده اند.

۲. راز مرگ: چهره مرگ ـ که سرانجام بر هر موجودی رخ می نماید ـ ، عامل اساسی دیگری
است برای گرایش انسان به بدبینی و پوچی. آدمی که در لذایذ و خ